Σαν σήμερα, στις 5 Σεπτεμβρίου 1964, γεννήθηκε στη Ζανζιβάρη, σημερινή Τανζανία, ο ινδικής καταγωγής Φαρούκ Μπουλσαρά (Farrokh Bulsara), ο οποίος τρεις δεκαετίες αργότερα θα γινόταν παγκοσμίως γνωστός και θα έμενε στην ιστορία ως Φρέντι Μέρκιουρι.
Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στην Ινδία, όπου και έφτιαξε το πρώτο του σχολικό συγκρότημα με την ονομασία The Hectics, όταν φοιτούσε στο σχολείο του Αγίου Πέτρου στο Panchgani, κοντά στη Βομβάη. Την περίοδο εκείνη άρχισε να αποκαλείται με το όνομα Φρέντι. Στη Βρετανία βρέθηκε το 1964 μετά την εξέγερση της Ζανζιβάρης, όπου εν τω μεταξύ είχε επιστρέψει η οικογένεια Μπουλσαρά.
Το 1970 έγινε η γνωριμία με τον Μπράιαν Μέι και τον Ρότζερ Τέιλορ, μέλη του συγκροτήματος Smile, με τους οποίους ίδρυσε τους Queen, ονομασία που οφείλεται στον Μπουλσαρά, ο οποίος σύντομα θα άλλαζε το επίθετο του σε Μέρκιουρι, από τη λατινική ονομασία του αρχαίου θεού Ερμή.
Η επιτυχία των Queen οφείλεται αναμφίβολα στη δυναμική, μεγάλης έκτασης φωνή του Φρέντι Μέρκιουρι και την καταπληκτική του σκηνική παρουσία. Φυσικά, είναι και τα τραγούδια, αναρίθμητες διαχρονικές επιτυχίες (Bohemian Rapsody, We Are The Champions, I Want to Break Free, Who Wants to Live Forever κλπ), πολλές εκ των οποίων έφεραν την υπογραφή του ίδιου του Μέρκιουρι, παρότι ο ίδιος δεν ήξερε να διαβάζει τις παρτιτούρες, αλλά έγραφε με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Αν αξίζει να σταθούμε σ΄ ένα τραγούδι του συγκροτήματος, αυτό θα ήταν ίσως το The Show Must Go On. Είναι το τελευταίο τραγούδι του τελευταίου άλμπουμ ("Innuendo") που κυκλοφόρησαν οι Queen εννιά μήνες πριν το θάνατο του Φρέντι Μέρκιουρι από βρογχοπνευμονία (εξ αιτίας του AIDS) στις 24 Νοεμβρίου 1991, αλλά και ως σινγκλ 40 μέρες πριν το θάνατο του, αν και το 1995 θα κυκλοφορούσε το πραγματικά τελευταίο στούντιο άλμπουμ, στο οποίο θα ακουγόταν η φωνή του Μέρκιουρι από κάποιες μισοτελειωμένες ηχογραφήσεις λίγο πριν το θάνατο του.
Ο ιός του AIDS είχε διαγνωστεί λίγο μετά το Πάσχα του 1987, όμως ο Μέρκιουρι το παραδέχτηκε για πρώτη φορά δημόσια μόλις μια μέρα πριν το θάνατο του, παρόλο που οι φήμες έδιναν κι έπαιρναν στις εφημερίδες όλα αυτά τα χρόνια, ενώ και η εξωτερική εμφάνιση του τραγουδιστή πρόδιδαν την εξασθένιση του οργανισμού του.
Το The Show Must Go On αποτελεί ένα είδος ρέκβιεμ, όχι μόνο για τη χρονική συγκυρία της κυκλοφορίας του, όσο και στιχουργικά. Το τραγούδι γράφτηκε από τον Μπράιαν Μέι και αναφέρεται τόσο στην άνιση μάχη του Φρέντι Μέρκιουρι με το θάνατο όσο και στη δύσκολη φάση που περνούσε προσωπικά ο Μέι εκείνη την περίοδο μετά το θάνατο του πατέρα του και το διαζύγιο από την τότε σύζυγο του.
Παρά τον πεσιμισμό που φαίνεται να αναδεικνύεται κατ' αρχήν στους στίχους του της πρώτης στροφής (Άδειοι χώροι/ για ποιο λόγο ζούμε/ εγκαταλελειμμένα μέρη/ νομίζω ξέρουμε το σκορ/ ξανά και ξανά/ ξέρει κανείς τι ψάχνουμε), στη συνέχεια το τραγούδι καλεί να σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά και να κοιτάξουμε μπροστά. Το σόου της ζωής συνεχίζεται κι αυτό είναι που έχει αξία. Πρέπει να ζήσουμε, να ρουφήξουμε την κάθε στιγμή ακόμη κι αν βλέπουμε, αν ξέρουμε ότι το τέλος πλησιάζει:
Inside my heart is breaking (Μέσα η καρδιά μου καταρρέει)
my make-up may be flaking (το μακιγιάζ μου μπορεί να ξεφτίζει)
but my Smile still stays on (όμως το χαμόγελο μου μένει στη θέση του)
Όταν ο Μέι ζήτησε από τον Μέρκιουρι να ηχογραφήσουν το τραγούδι, φοβόταν ότι δεν ήταν σε θέση να το τραγουδήσει λόγω της ολοένα επιδεινούμενης κατάστασης της υγείας του - εκείνη την περίοδο ο Φρέντι Μέριουρι δεν μπορούσε καλά καλά να περπατήσει. Αργότερα, ο Μέι περιέγραψε εκείνη τη σκηνή: "Του είπα, "Φρέντ, δεν ξέρω αν αυτό είναι δυνατόν να το τραγουδήσεις". Eκείνος απάντησε "Θα το κάνω γαμώντας, χρυσέ μου (I'll fucking do it, darling)", ήπιε βότκα, προχώρησε και το κατατρόπωσε, ξέσκισε εντελώς τα φωνητικά".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου