Η πιο τρυφερή ιστορία αγάπης: Ύστερα από 68 χρόνια γάμου πέθαναν μαζί, πιασμένοι χέρι-χέρι

Ο Φλόιντ Χάρτγουιγκ και η Βάιολετ γνωρίζονταν από μικρά παιδιά. Μεγάλωσαν σε μια μικρή αγροτική κοινότητα της Καλιφόρνια, το Ίστον. Ήταν φίλοι για πολλά χρόνια, όμως οι δρόμοι τους φάνηκε να παίρνουν άλλες κατευθύνσεις, όταν ξέσπασε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και ο Φλόιντ κατατάχθηκε στο πολεμικό ναυτικό. Όμως ο θεός Έρωτας δεν είχε πει την τελευταία του λέξη και έριξε το βέλος του σημαδεύοντας τις καρδιές τους κατά τη διάρκεια ενός χορού, όταν ο Φλόιντ βρέθηκε με άδεια στη γενέτειρά του. 

Ο ελληνικός τελικός για τη Γιουροβίζιον του 1991. Ποια τραγούδια συναγωνίστηκαν την "Άνοιξη" της Σοφίας Βόσου και του Ανδρέα Μικρούτσικου;

Εντελώς τυχαία, τις τελευταίες μέρες έπεσε στα χέρια μου ένα χαρτί με σημειώσεις της αδερφής μου από έναν ξεχασμένο ελληνικό τελικό για την επιλογή του τραγουδιού, που θα εκπροσωπούσε την ΕΡΤ στη Γιουροβίζιον του 1991. Να θυμίσω ότι εκείνη τη χρονιά ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στην Ιταλία (ημ/νία διεξαγωγής 4 Μαΐου) και η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από τη Σοφία Βόσσου και το τραγούδι "Άνοιξη" σε στίχους και μουσική του Ανδρέα Μικρούτσικου. Ποια τραγούδια, όμως, έπρεπε προηγουμένως να νικήσουν, ώστε Μικρούτσικος και Βόσσου να ταξιδέψουν μέχρι τη Ρώμη;

Γιουροβίζιον 2015: 5 συνταγές μάχονται για την πρώτη θέση στον ελληνικό τελικό [Σχόλια]

Τα 5 τραγούδια. που είναι υποψήφια να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στον διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον, που θα διεξαχθεί στην Αυστρία (για όσους δεν γνωρίζουν), έχουν το καλό ότι δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Έχουν όμως και το κακό ότι πατούν σε κλασικές συνταγές και αναμασούν χιλιοχρησιμοποιημένα κλισέ, χωρίς να τολμούν κάτι αυθεντικό. Αυτό είναι και το μυστικό της επιτυχίας ενός τραγουδιού, να μη μιμείται, αλλά να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Κατά τ' άλλα, οι βαθμολογίες μου επί των 5 τραγουδιών είναι ίσως αυστηρές, ενώ θεωρώ ότι υπάρχει ένα κομμάτι που ξεχωρίζει συγκριτικά με τα συνυποψήφιά του - αν και αυτό μένει ν' αποδειχτεί στον τελικό της 4ης Μαρτίου. 

Ένα μήνα μετά τις εκλογές... πού γέρνει η ζυγαριά για τη νέα κυβέρνηση; Συν ή πλην;

Δεν είναι εύκολο να κρίνεις μια κυβέρνηση μέσα σ' ένα μήνα από την εκλογή της. Αρκεί ν' αναλογιστεί κανείς ότι οι δυο πρώτες εβδομάδες είναι εκ του Συντάγματος "νεκρές", υπό την έννοια ότι δεν έχει καν δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης. Και βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση υπήρχε η εκκρεμότητα της εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και βέβαια οι ανεξάντλητες διαπραγματεύσεις στην Ευρώπη για την πορεία και την τύχη του ελληνικού προγράμματος.(το αποκαλούμενο και "μνημόνιο"). Από την άλλη, αυτές ακριβώς οι έντονες και εντατικές διαπραγματεύσεις συμπύκνωσαν έναν τεράστιο - υπό ομαλές συνθήκες - πολιτικό χρόνο σε τρεις μόνο εβδομάδες, κάτι που λειτουργεί ως αντίβαρο στην όποια - δικαιολογημένη - έλλειψη νομοθετικών πρωτοβουλιών της νέας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μπορεί κανείς να τολμήσει τη διατύπωση κάποιων πρώτων σκέψεων για τις 30 πρώτες μέρες της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στη χώρα.

Selfie.... στο διάστημα!

Ο αστροναύτης Μπάρι Γουίλμορ συμμετείχε σ' ένα διαστημικό περίπατο έξω από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σε υψόμετρο 220 μιλίων πάνω από την επιφάνεια της γης. Είναι μια σπάνια εμπειρία, αναμφίβολα γοητευτική για όποιον τη ζει, την οποία ο Γουίλμορ θέλησε να κρατήσει με μια φωτογραφία. Τράβηξε, λοιπόν, μια selfie. Δεν είναι η πρώτη διαστημική selfie - είχε προηγηθεί ο Στίβεν Σουάνσον τον Απρίλιο του 2014 - όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η φωτογραφία είναι λιγότερο εντυπωσιακή. Και δεν είναι μόνο το γαλανόλευκο φόντο (ωκεανός και σύννεφα) του πλανήτη Γη, που εντυπωσιάζει, αλλά και η ανεστραμμένη αντανάκλαση του συναδέλφου του, με τον οποίο έκαναν τον προγραμματισμένο διαστημικό περίπατο, στο κράνος του Γουίλμορ. Η φωτογραφία δόθηκε στη δημοσιότητα από τη NASA και είναι υπέροχη!

Πώς ξεκίνησε η εξάπλωση του AIDS πολύ πριν τον εντοπισμό του ιού από τους επιστήμονες

Την αλήθεια πίσω από την εμφάνιση και κυρίως την εξάπλωση του ιού HIV επιχειρεί ο συγγραφέας Ντέιβιντ Κουάμεν στο βιβλίο του "The Chimp and the River: How AIDS Emerged from an African Rain Forest" ("Ο χιμπατζής και το ποτάμι: Πώς το AIDS αναδύθηκε από ένα αφρικανικό, τροπικό δάσος") των εκδόσεων W.W. Norton, που είναι διαθέσιμο και από ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία. Το βιβλίο είναι προϊόν έρευνας και φιλοδοξεί ν' αναδείξει την ιστορική αλήθεια, πέρα από τα όποια μεμονωμένα στοιχεία έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέχρι σήμερα.

Ποια είναι η πιο αισιόδοξη γλώσσα;

Σύμφωνα με μια ισπανική παροιμία, "η ισπανική είναι η γλώσσα των ερωτευμένων, η ιταλική των τραγουδιστών, η γαλλική των διπλωματών, η γερμανική των αλόγων και η ελληνική της αρμονίας". Ποια είναι, όμως η πιο χαρούμενη; Την απάντηση επιχειρεί να δώσει ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Βερμόντ και το The MITRE Coroporation, βασιζόμενοι στην επονομαζόμενη και ως "υπόθεση της Πολυάνας".

Συνέβη... στην Ινδία: Γιατί μια γυναίκα παντρεύτηκε έναν καλεσμένο και όχι τον γαμπρό, που την περίμενε στο χώρο της τελετής

Μια από τις πιο αναπάντεχες γαμήλιες τελετές πραγματοποιήθηκε στην πόλη Ραμπούρ της Ινδίας, σύμφωνα με τις εφημερίδες της χώρας. Άλλος γαμπρός περίμενε τη νύφη και άλλος τελικά την παντρεύτηκε, κάτι που ο δεύτερος, ο τελικός γαμπρός, δεν θα μπορούσε να το φανταστεί μέχρι και την τελευταία στιγμή. Και πώς να το φανταστεί, αφού βρισκόταν εκεί ως καλεσμένος! Είναι η πιο παρανοϊκή ιστορία γάμου, που έχετε ακούσει.

Οι δυο φίλοι που δεν φοβούνται τον πόνο (κι αυτό είναι που τους προκαλεί μεγαλύτερο φόβο)

Ο Στιβ Πιτ και ο Πολ Γουότερς είναι φίλοι από μικρά παιδιά, παρότι ζουν όχι απλά σε διαφορετικές πόλεις, αλλά σε διαφορετικές ηπείρους - ο πρώτος στο Καστλ Ροκ της αμερικανικής πολιτείας Ουάσιγκτον και ο δεύτερος στο Ντάρτφορντ της Αγγλίας. Αυτό που τους ενώνει είναι η έλλειψη κάθε αίσθηση πόνου. Μπορεί να χτυπήσουν το κεφάλι τους στον τοίχο, να πέσει καυτό λάδι στο χέρι τους την ώρα του μαγειρέματος, να γλιστρήσουν σε μια μπανανόφλουδα την ώρα που περπατούν στο δρόμο, όμως ποτέ - μα ποτέ - δεν φώναξαν "μαμά, πονάω"!

Η Κηφισιά το 1910 [εικόνες]

Η Κηφισιά είναι από τα πιο ζηλευτά προάστια της Αθήνας, αλλά και από τα πιο απρόσιτα στον μέσο κάτοικο της πρωτεύουσας - από άποψη τόσο οικονομική, όσο και λόγω μιας σνομπ διάθεσης των κατοίκων της. Όμως η ιδανική ποιότητα ζωής των κατοίκων της κοινότητας αυτής είναι αδιαμφισβήτητη. Πάντοτε η Κηφισιά θεωρούταν ένα μέρος πολύ ανώτερο από την Αθήνα. Ακόμη και στις σημειώσεις ενός Γάλλου περιηγητή το 1847, η Κηφισιά (μαζί με τον Πόρο) παρομοιαζόταν με τα εκλεκτότερα προάστια του Παρισιού, αλλά και με τη Φλωρεντία, χάρη στους καλά διατηρημένους κλειστούς κήπους της. Κι αυτό που ίσχυε το 1847 εξακολουθούσε να ισχύει και γύρω στα 1910, οπότε χρονολογούνται οι παρακάτω φωτογραφίες.