ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΪΟ

Πέμπτος μήνας του δυτικού ημερολογίου, ο Μάιος οφείλει το όνομά του κατά πάσα πιθανότητα στη θεά Μαία, τη μητέρα του αγγελιαφόρου των δώδεκα αρχαίων θεών του Ολύμπου, του Ερμή. Στη λαογραφία, ο Μάιος συνδέεται με δοξασίες τόσο καλές όσο και αρνητικές, ενώ πολλές είναι και οι παροιμίες που αφορούν το μήνα αυτό.

Ο Μάιος συνοδεύεται από πολλές δεισιδαιμονίες, ενώ θεωρείται και ο μήνας των νεκρών, απόρροια των ρωμαϊκών γιορτών που τελούνταν το μήνα αυτό προς τιμή των νεκρών. Η λαϊκή παράδοση λέει "Το Μάη μήτε δέντρο να φυτέψεις, μήτε παιδί να παντρέψεις", ενώ συνηθισμένη ήταν και η κατάρα "Του Μάη η ώρα να σ' εύρει". Εξάλλου, ο μήνας συνδεόταν στη λαϊκή φαντασία και με τα μάγια, μάλλον λόγω παρετυμολόγησης του ονόματός του. Ωστόσο, όποιος γεννιέται Μάη μήνα, δε φοβάται τα μάγια, όπως λέει και η παροιμία "Το Μάη εγεννήθηκα και μάγια δε φοβουμαι".  Πέρα από δεισιδαιμονίες και προλήψεις, στα αρνητικά του Μαΐου είναι οι βροχές, οι οποίες είναι ικανές να καταστρέψουν τη σοδειά ("Στον καταραμένο τόπο το μήνα Μάη βρέχει"). Ωστόσο, στη συνείδηση των περισσοτέρων ο Μάιος θεωρείται ο μήνας των λουλουδιών. Στη Σκύρο λένε "Μάη μου με τα λουλούδια, με χαρές και με τραγούδια". Επίσης του αποδίδεται το επίθετο "πεντοδείλινος", επειδή η διάρκεια της ημέρας είναι μεγάλη. Όπως λέει και η παροιμία, "Που' χει κατάρα γονική, το Μάη μπαίνει εργάτης", αφού οι ώρες της δουλειάς είναι περισσότερες λόγω της μεγαλύτερης διάρκειας της ημέρας.