Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΕ ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Γιατί πρέπει να μας σοκάρει η θέα μιας γυναίκας με μαστεκτομή; Επειδή δεν είναι αυτός ο κανόνας; Ε, και;

Περηφανευόμαστε ότι ζούμε σε μια εποχή, όπου έχουν επικρατήσει η γνώση και ο ορθολογισμός και ότι έχουν πλέον πέσει ή έχουν αρχίσει να πέφτουν τα τείχη των όποιων προκαταλήψεων.  Ok, με μια πρώτη ματιά θα διαπίστωνε κανείς ότι οι μειονότητες αποκτούν δικαιώματα, οι φυλετικές ή όποιες άλλες ρατσιστικές διακρίσεις υποχωρούν διαρκώς, άρα θεωρητικά βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Όμως αυτά μόνο αρκούν; Και για να το θέσω αλλιώς το ερώτημα: ο ρατσισμός εξαντλείται στην καταπίεση των δικαιωμάτων μειονοτήτων με μεγάλο αριθμό μελών - αν και κατά τη γνώμη μου ακόμα και η λέξη "μειονότητα" υποκρύπτει μια λανθάνουσα ρατσιστική προδιάθεση;: Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε για παράδειγμα το δικαίωμα μιας γυναίκας που έχει υποβληθεί σε μαστεκτομή, δεν έχει καθόλου στήθος, να κάνει μπάνιο τόπλες, επειδή το μαγιό που φοράει της προκαλεί έντονους πόνους; 

Η 47χρονη Τζόντι Τζάεκς (Jodi Jaecks) από το Σιάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών υποβλήθηκε το 2011 σε επέμβαση αφαίρεσης του στήθους της στα πλαίσια θεραπείας από τον καρκίνο. Όπως κάθε άνθρωπος, η 47χρονη γυναίκα δικαιούται φυσικά να έχει πρόσβαση σε μικρές απολαύσεις της καθημερινής ζωής, όπως είναι η κολύμβηση. Άλλωστε, η χημειοθεραπεία της ολοκληρώθηκε με επιτυχία και ένα χρόνο μετά η Τζάεκς είναι θεραπευμένη από τον καρκίνο.
Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε να επισκέπτεται τη δημόσια πισίνα της πόλης. Γρήγορα διαπίστωσε ότι το μαγιό που φορούσε της προκαλούσε οξείς πόνους στο στήθος, όπου είχε γίνει και η χειρουργική επέμβαση. Εξάλλου, σύμφωνα με τον γιατρό της, η επαφή των πληγών με το ζεστό νερό θα επενεργούσε θεραπευτικά. Όπως ήταν φυσικό, η γυναίκα, που πλέον στο παρουσιαστικό μοιάζει με νεαρό άνδρα, ζήτησε να έχει τη δυνατότητα να κάνει μπάνιο στην πισίνα Medgar Evers, τη δημόσια πισίνα του Σιάτλ, χωρίς να φοράει μαγιό στο πάνω μέρος του σώματός της, όπως δηλαδή κυκλοφορεί ένας άνδρας.
Ωστόσο, οι υπεύθυνοι της πισίνας αρνήθηκαν να δεχτούν το αίτημα της με το επιχείρημα ότι πρόκειται για μέρος το οποίο επισκέπτονται οικογένειες αναδεικνύοντας το θέμα του φύλου της, την ίδια όμως ώρα, όπου δεν υπάρχει τίποτα το προκλητικό, οτιδήποτε που να αναδεικνύει το γυναικείο της φύλο με μία τόπλες εμφάνιση, εκτός ίσως από το περίεργο, ότι πρόκειται για μια γυναίκα με ανδρικό παρουσιαστικό.

Η Τζάεκς δε συμβιβάστηκε με τη ρατσιστική αυτή αντιμετώπιση των αρχών της πόλης. Άλλωστε, δεν πρόκειται για κάποιο προσωπικό καπρίτσιο, αλλά πρόκειται και για ζήτημα υγείας, αφού η επαφή του νερού με το σώμα της θα βοηθήσει στην επούλωση των πληγών από τη χημειοθεραπεία. Εξάλλου, κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει σε μια γυναίκα με μαστεκτομή, αν θα δικαιούται ή όχι το στοιχειώδες, όπως είναι το δικαίωμα να κάνει μπάνιο στη δημόσια πισίνα μιας μεγαλούπολης, ούτε και μπορεί να την υποχρεώσει να αλλάξει τρόπο ζωής και να ψάξει να βρει την πλησιέστερη παραλία εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο κατοικίας της, μόνο και μόνο επειδή το σώμα της φαίνεται παράξενο και ενδεχομένως να σοκάρει κάποιους "υπερευαίσθητους" σε θέματα αισθητικής συμπολίτες της.
Τι έκανε, λοιπόν, η Τζάεκς; Έδωσε συνέντευξη στην εβδομαδιαία εφημερίδα The Stranger του Σιάτλ, ενώ παράλληλα φωτογραφήθηκε τόπλες δίπλα σε μια πισίνα, ώστε να αποδείξει ότι δεν υπάρχει τίποτα το προκλητικό στην εμφάνισή της, κάτι που θα μπορούσε να σκανδαλίσει οικογένειες με μικρά παιδιά. Το πολύ πολύ, θα ήταν μιας πρώτης τάξεως αφορμή για να εξοικειωθεί ένα παιδί τόσο με την έννοια του διαφορετικού εν γένει όσο και με το θέμα του καρκίνου του μαστού.
Τελικά, η κατάληξη ήταν ευτυχής για τη 47χρονη γυναίκα, καθώς μετά το δημοσίευμα της εφημερίδας οι υπεύθυνοι εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ανταποκριθούν στις ανάγκες όλων των επισκεπτών της πισίνας, ενώ προτίθενται να συνεργαστούν με την Τζάεκς, ώστε να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση που θα απευθύνεται στο σύνολο των γυναικών καρκινοπαθών με αντίστοιχο πρόβλημα.
Άλλωστε, η 47χρονη που ξεκίνησε όλη αυτήν την εκστρατεία για κάτι που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, δηλώνει ότι πρώτιστο μέλημά της είναι η εφαρμογή αυτής της νέας πολιτικής απέναντι στις γυναίκες με μαστεκτομή σε όλες τις πισίνες και τις παραλίες της περιοχής υπογραμμίζοντας ότι δε βλέπει για ποιο λόγο θα πρέπει μια γυναίκα να προσποιείται ότι έχει το στήθος της, από τη στιγμή που χρειάστηκε να το αφαιρέσει για λόγους υγείας. 

Σαν κοινωνία έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε για να ξεφύγουμε από κάποια κομπλεξικά, ρατσιστικά σύνδρομα που μας διακατέχουν, έναν μεταμοντέρνο αντουανετισμό, όπου προβάλλουμε το αισθητικό πάνω από την κοινή λογική. Δεν είναι η διαφορά στην εξωτερική εμφάνιση που θα πρέπει να μας σοκάρει, αλλά η στενομυαλιά και κάθε προσπάθεια να χωρίσουμε τους ανθρώπους σε όσους έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους άλλους, επειδή είναι απλά "συνηθισμένοι", όσο γελοίο κι αν ακούγεται πολλές φορές αυτό.
Άλλωστε, ρατσιστικό δεν είναι ότι χωρίζει τους ανθρώπους μόνο με βάση το χρώμα, το φύλο, τη φυλή, τη θρησκεία ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις, αλλά και οτιδήποτε χωρίζει τους ανθρώπους γενικώς, οτιδήποτε προσπαθεί να επιβάλλει μια απόλυτη αισθητική ομοιομορφία, όπου καμία απόκλιση από το "φυσιολογικό" πρότυπο δεν επιτρέπεται.