Ακόμη μια τηλεοπτική σαιζόν αρχίζει σιγά-σιγά και σε δόσεις, όπως ακριβώς έγινε και πέρυσι και πολύ πιθανόν να συμβεί και του χρόνου, αν και πολλοί-πολύ δεν θα το θέλαμε. Αν η φετινή τηλεοπτική σαιζόν διαφέρει σε κάτι από την περσινή είναι αυτό που προηγήθηκε, δηλαδή η έντονη μεταγραφική κίνηση του καλοκαιριού, όπου για πρώτη χρονιά μετά από αρκετά χρόνια πολλοί τηλεαστέρες αποφάσισαν ν' αλλάξουν κανάλια, με τον ΑΝΤ1 να διεκδικεί τα πρωτεία στο συγκεκριμένο τομέα, ενώ αναπτερώθηκαν και κάποιες ελπίδες για ένα διαφορετικό, καλύτερο τηλεοπτικό τοπίο με την αλλαγή του προφίλ του Star channel, την έλευση ενός νέου, πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικού σταθμού (Ε tv) κλπ. Οι αυξημένες προσδοκίες επαληθεύτηκαν ή διαψεύστηκαν;
Μια πρώτη ματιά είναι μάλλον απογοητευτική. Το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής τηλεόρασης συνολικά τα τελευταία χρόνια αφορά τη μονομέρειά της. Ναι μεν οι παραγωγές είναι πολύ πιο άρτιες και πιο ακριβές σε σχέση με δέκα-δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα, όμως αυτό που λείπει είναι η ποικιλία. Ψάξτε να βρείτε τις επίσημες ιστοσελίδες μεγάλων τηλεοπτικών σταθμών του εξωτερικού, ακόμη και κρατών που βρίσκονται σε οικονομική κρίση. Έχουν τηλεπαιχνίδια, ποικιλία από σειρές (ντόπιες και διεθνείς), παιδικά προγράμματα που δεν εξαντλούνται σε κάνα δυο φθηνά και χιλιοπαιγμένα κινούμενα σχέδια, τάλεντ σόου, ακόμη και ριάλιτι, ορισμένα από τα οποία δεν είναι απαραίτητα υποτιμητικά για το μέσο άνθρωπο. Το σημαντικό είναι ότι συναντά κανείς ποικιλία εκπομπών και το τηλεοπτικό μενού δεν εξαντλείται σε overdose δύο-τριών κόνσεπτ, που ανακυκλώνονται διαρκώς.
Αλλά ας αφήσουμε τις γενικολογίες στην άκρη και ας αναλύσουμε τα προγράμματα των σταθμών ένα προς ένα:
Το MEGA έχει έλλειψη ρευστού κι αυτό φαίνεται. Οι νέες παραγωγές είναι λίγες, θα ξεκινήσουν να προβάλλονται μέσα Νοέμβριου, όπως και πέρυσι, ενώ ήδη μπαίνουν στοιχήματα για το πόσες από αυτές θα κοπούν στα μισά λόγω μη πληρωμής των συντελεστών. Ενώ ο σταθμός εκτέθηκε άγρια και εις διπλούν το 2012 κόβοντας για το λόγο αυτό τους πολύ πετυχημένους "Βασιλιάδες" και αφήνοντας μετέωρο τον τελικό του Master Chef 2", προτιμά να ξεκινήσει νέα κόνσεπτ, που κανείς δεν ξέρει αν δεν θα έχουν κι αυτά την ίδια τύχη.
Βέβαια, θα προβάλλει σαράντα περίπου, "κατεψυγμένα" επεισόδια των "Βασιλιάδων", αλλά ποιο θα είναι το κίνητρο για τον τηλεθεατή να τα παρακολουθήσει γνωρίζοντας ότι απλά πρόκειται για στοκ αποθήκης, που βρίσκονται επί μήνες σκονισμένα στα ράφια, χωρίς κάποια προοπτική εξέλιξης και ολοκλήρωσης της σειράς. Ή μήπως είναι εξασφαλισμένο ότι η σειρά θα συνεχιστεί το 2014 στον ΑΝΤ1, όταν δεν έχουν καλά-καλά απαντήσει θετικά οι ηθοποιοί;
Από τα άλλα δύο ελληνικά σίριαλ της prime-time του σταθμού, ενδιαφέρον ακούγεται το "Σπίτι της Έμμας" με πολύ καλούς και αγαπημένους ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους (Μπέζος, Δανδουλάκη), ενώ δεν καταλαβαίνω γιατί συνεχίζεται για δεύτερη σαιζόν η σειρά "Με τα παντελόνια κάτω", που σημείωσε μέτριες τηλεθεάσεις και δεν κατάφερε να γίνει talk of the town την περσινή σαιζόν, παρόλο που έπαιζε χωρίς αντίπαλο.
Κατά τ' άλλα, ο σταθμός που από το ξεκίνημα του ήταν γνωστός για τις πολύ πετυχημένες ελληνικές του σειρές, θα αρκεστεί στα καθημερινά "Κλεμμένα όνειρα", που απευθύνονται σε ειδικό κοινό - όσους μπορούν να παρακολουθούν καθημερινά μια σειρά - και στα τούρκικα σαπούνια, τα οποία στην αρχή οι υπεύθυνοι του Mega τα έκραζαν. Ευτυχώς, το κανάλι έχει ένα εξαιρετικά πλούσιο αρχείο από ελληνικά σίριαλ, από τα οποία μπορεί να επιλέξει και να γεμίσει το πρόγραμμά του προσδοκώντας από ικανοποιητικά μέχρι εξωπραγματικά νούμερα τηλεθέασης χωρίς να ξοδέψει σεντ.
Το Mega προσπάθησε να κάνει τη διαφορά ξεκινώντας παιδική ζώνη τα πρωινά του σαββατοκύριακου μετά από πολλά χρόνια, μόνο που η προσπάθεια είναι αποτυχημένη, αφού περιλαμβάνει κινούμενα σχέδια για πολύ μικρά παιδιά και με αδιάφορη δράση, καμία σχέση με το πλούσιο παιδικό πρόγραμμα που είχε τη δεκαετία του '90 - η εποχή του "Disney Club".
Επιμένοντας σε μια ακατανόητη λογική ότι οι νέες εκπομπές πρέπει να προβάλλονται μόνο μετά τις 9 το βράδυ, το μοναδικό τηλεπαιχνίδι του Mega, βασισμένο σ' ένα ενδιαφέρον ισπανικό κόνσεπτ, εξορίζεται στην prime-time του Σαββάτου χωρίς μεγάλες προοπτικές επιτυχίες για τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα. Μα, γιατί οι υπεύθυνοι - όλων - των τηλεοπτικών σταθμών υποτιμούν τόσο την οικονομική δύναμη των απογευματινών τηλεθεατών, οι οποίοι βομβαρδίζονται με επαναλήψεις και τούρκικα σίριαλ, χωρίς πολλά περιθώρια επιλογών; Δηλαδή, ο τηλεθεατής που το σαββατόβραδο θα κάτσει σπίτι αντί να βγει έξω έχει περισσότερα χρήματα κι επομένως ο διαφημιστικός χρόνος είναι ακριβότερος; Πολύ αμφιβάλλω...
Τέλος, το Mega επενδύει φέτος και σε μια σειρά από μαγειρικές εκπομπές, τις οποίες δεν θα σχολιάσω, αφού δεν έχουν βγει καν στον αέρα, αλλά δημιουργούν την απορία: σε τι θα διαφέρουν μεταξύ τους; Προσοχή: δεν πρόκειται για εκπομπές ίδιας θεματολογίας, που προβάλλονται από διαφορετικούς σταθμούς, αλλά περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα του ίδιου σταθμού, που μόνο για την ποικιλία του προγραμματισμού του δεν μπορεί να περηφανεύεται.
Ο ΑΝΤ1 προσπάθησε να κάνει φέτος τη διαφορά ξοδεύοντας μεγάλα χρηματικά ποσά για μεταγραφές τηλεαστέρων, κάποιες από τις οποίες πολύ έξυπνες (Λιάγκας-Σκορδά) κι άλλες πάλι που μας άφησαν με ερωτηματικά (Αρναούτογλου, Μπεκατώρου, Γερμανού). Δεν είναι έκπληξη η απόφαση του σταθμού να προβάλλει μόνο μία ελληνική σειρά στο Prime-time, η οποία ένας Θεός ξέρει πότε θα ξεκινήσει. Άλλωστε, ο τα τελευταία χρόνια ΑΝΤ1 έχει φροντίσει να υπονομεύσει ακόμη και τα λίγα - λιγότερα από του Mega - πετυχημένα του σίριαλ είτε προβάλλοντας τα σε νεκρές ζώνες (δηλ. ξημερώματα ή πρωινά Σ/Κ) είτε ξεχνώντας τα σε κάποιο ράφι να γεμίζουν σκόνη. Οι "Τρίχες" των Ρήγα-Αποστόλου έχουν πολυδιαφημιστεί στα διάφορα τηλεοπτικά μπλογκ, όμως αμφιβάλλω για το τελικό αποτέλεσμα, καθώς το συγγραφικό δίδυμο μάλλον έχει χάσει την έμπνευσή του μετά το πρόωρα κομμένο, αν και εξαιρετικό, "Τι ψυχή θα παραδώσεις, μωρή".
Από κει και πέρα, η prime-time του ΑΝΤ1 θα είναι ακόμη γεμάτη με εκπομπές ελαφράς ψυχαγωγίας, που στην αρχή τις βλέπεις από περιέργεια, περνάς καλά και και τις βλέπεις κάνα μήνα, αλλά μετά τις βαριέσαι γιατί δεν έχουν τίποτα καινούριο να προσφέρουν. Εκπομπές με φάρσες, σελέμπριτις που παίζουν στο Allou fun park, ένα παιχνίδι-απομίμηση των αλήστου μνήμης "Παιχνιδιών χωρίς σύνορα" - όλα γυρισμένα... πέρυσι - συνθέτουν ένα σκηνικό που παραπέμπει μάλλον σε μεσαίο καλωδιακό κανάλι της αμερικανικής τηλεόρασης, παρά σε μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό που παλεύει για την πρωτιά και για να οικοδομήσει τη φήμη του σε βάθος χρόνου. Δεν αποκλείω οι εκπομπές αυτές να σημειώσουν αξιοπρεπή νούμερα τηλεθέασης ελλείψει εναλλακτικών επιλογών, όταν συνολικά η ελληνική τηλεόραση είναι φέτος πιο φθηνή από ποτέ, αλλά το όποιο κύρος του σταθμού μακροπρόθεσμα μάλλον υπονομεύεται.
Επίσης, ο ΑΝΤ1 έχει γεμίσει light τοκ-σόου, για τα οποία κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Όταν το ελληνικό life-style βρίσκεται σε σταθερή παρακμή τα τελευταία χρόνια, πόσοι καλεσμένοι να χωρέσουν σε όλες αυτές τις εκπομπές χωρίς να κουράσουν τον τηλεθεατή, που στο τέλος θα βαρεθεί το ατέλειωτο μπλα-μπλα; Γενικά, ο τηλεθεατής δεν συμμετέχει σε κανένα κόνσεπτ, παρά μόνο ως παθητικός δέκτης από την τηλεόραση του σπιτιού. Δεν αποκτά ένα κίνητρο ν' ασχοληθεί με κάτι (π.χ. μαγειρική, η οποία λείπει από το νέο πρόγραμμα του ΑΝΤ1), να δηλώσει συμμετοχή για να παίξει ο ίδιος (τα παιχνίδια είτε είναι κονσέρβα είτε αφορούν διάσημους) κλπ. Το πιο αναμενόμενο και ελπιδοφόρο πρότζεκτ του σταθμού είναι το τάλεντ σόου "The Voice", το οποίο μακάρι να μείνει απολύτως πιστό στο πρωτότυπο κόνσεπτ και να μην ξανακούσουμε το ανούσιο και χιλιοειπωμένο "δεν έχεις το πακέτο".
Ο Alpha έχει διατηρήσει ίδιο κι απαράλλαχτο το daytime, ενώ έκανε κάποιες μικρές, αλλά σημαντικές προσθήκες στο Prime-time, που χώλαινε για χρόνια. Στα πετυχημένα "Πάμε Πακέτο" και "Φως στο τούνελ" πρόσθεσε μια καλογραμμένη ελληνική κωμική σειρά ("Μην αρχίζεις τη μουρμούρα"), ενώ στη μάχη της τηλεθέασης θα πέσει τους επόμενους μήνες και μια δεύτερη, καθώς και μια σατιρική εκπομπή ("Ελληνοφρένεια"), που μπορεί να μην σημειώνει τις υψηλότατες τηλεθεάσεις του Λαζόπουλου, όμως αποτελεί μια διαφορετική, φρέσκια πρόταση κι επομένως είναι καλοδεχούμενη. Φυσικά, πολύ έξυπνη απόφαση ήταν η προσθήκη της εκπομπής του Σπύρου Παπαδόπουλου τα σαββατόβραδα, δικαιώθηκε η επιλογή του σταθμού να συνεχίσει να προβάλλει τις αθάνατες ελληνικές ταινίες, ενώ εξαιρετικά τα πηγαίνει στις 8 το βράδυ και το "Κάτι ψήνεται", που αποτελεί την ιδανική επιλογή όσων δεν αντέχουν τα τηλε-καφενεία των αντίπαλων σταθμών.
Το μεγάλο μείον του σταθμού, που του στερεί ακόμη και την ισχυρή διεκδίκηση της πρωτιάς, είναι η ανύπαρκτη πρωινή του ζώνη, κληροδότημα της "εποχής RTL". Αδύναμη μοιάζει η βραδινή εκπομπή του Νίκου Μουτσινά (Nik O Klok), που παρά τις φιλόδοξες προθέσεις του παρουσιαστή να μιμηθεί τα αμερικανικά late night τοκ σόου, μάλλον κάνει μια τρύπα στο νερό. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί για όλα κι αυτό πρέπει να το καταλάβουν κάποτε και τα ελληνικά τηλεοπτικά πρόσωπα.
Το Star επιχείρησε να κάνει μια ολική αλλαγή προφίλ με ανάμικτα αποτελέσματα. Αλλού πέτυχε (βλ. Τσαπανίδου και το βραδινό τοκ σόου του Χατζηνικολάου) και αλλού απέτυχε (βλ. κεντρικό δελτίο ειδήσεων). Το πρόβλημα με το Star δεν είναι τόσο το ότι επιχειρεί ν' αποποιηθεί το life-style παρελθόν του, που μεταξύ μας είχε εκφυλιστεί τα τελευταία χρόνια, όσο που δεν καταθετεί μια εναλλακτική πρόταση, αλλά μιμείται το ήδη κορεσμένο ενημερωτικό μοντέλο των άλλων καναλιών. Τα βραδινά τηλεκαφενεία των 8 κλείνουν τον κύκλο τους, ενώ οι ενημερωτικές εκπομπές ήταν ήδη πάρα πολλές και το ζητούμενο δεν είναι πώς θα γίνουν απλά ακόμη περισσότερες. Πάντως, ο μέσος όρος του σταθμού παραμένει στα ίδια επίπεδα, με μια μικρή ίσως κάμψη στα νεανικά κοινά, πολύ μακριά από τους αρχικούς στόχους, αλλά όχι ανησυχητικά.
Το μεγάλο πρόβλημα το έχει ο ΣΚΑΪ, ο οποίος αύξησε μεν την τηλεθέασή του, όχι όμως όσο θα μπορούσε μετά το κλείσιμο των τριών κρατικών καναλιών, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι επί τόσα χρόνια προβαλλόταν ως ένας ιδιωτικός σταθμός με ποιότητα κρατικής τηλεόρασης. Η μόνη εκπομπή που εμφανίζεται ως η πιο πετυχημένη είναι το ενημερωτικό μαγκαζίνο με την Εύα Αντωνοπούλου, το οποίο όμως απλά απορρόφησε το κοινό, που εκείνη την ώρα παρακολουθούσε το δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ και το οποίο σημείωνε διψήφια ποσοστά τηλεθέασης, όσο ακόμη υπήρχε η ΕΡΤ. Απλά, τουλάχιστον η εκπομπή αυτή κατάφερε το στόχο της, κάτι που δεν ισχύει για όλες τις άλλες εκπομπές του σταθμού, που επιμένει ανεξήγητα να μας βομβαρδίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ με ειδήσεις και φλύαρες ανταποκρίσεις για την οικονομική κρίση. Ε, κάποια στιγμή κι ο τηλεθεατής λέει "Μπάστα!".
Επίσης, καλό θα είναι το κανάλι να επανεξετάσει την εμμονή του με τις αμερικάνικες, αστυνομικές σειρές της βραδινής του ζώνης. Καλές και ποιοτικές και διεθνώς πετυχημένες είναι οι σειρές αυτές, αλλά ο τηλεθεατής δεν δικαιούται να δει και κάτι πιο χαρούμενο, ώστε να γελάσει το χειλάκι του και λίγο; Γενικά, το χαμόγελο λείπει από τα προγράμματα του ΣΚΑΪ, ακόμη και από τα δήθεν Life-style, που στην ουσία απέχουν αιώνες από αυτό που ευαγγελίζονται ότι προβάλλουν. Αντίθετα, όαση στο πρόγραμμα του ΣΚΑΪ είναι το υπέροχο "Game of Thrones", το οποίο επιβραβεύουν δίκαια οι τηλεθεατές.
Σχετικά θέματα:
Mega - ANT1, όπως λέμε... Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός. Η ποδοσφαιροποίηση της ελληνικής τηλεόρασης στο ίντερνετ
Ο Alpha έχει διατηρήσει ίδιο κι απαράλλαχτο το daytime, ενώ έκανε κάποιες μικρές, αλλά σημαντικές προσθήκες στο Prime-time, που χώλαινε για χρόνια. Στα πετυχημένα "Πάμε Πακέτο" και "Φως στο τούνελ" πρόσθεσε μια καλογραμμένη ελληνική κωμική σειρά ("Μην αρχίζεις τη μουρμούρα"), ενώ στη μάχη της τηλεθέασης θα πέσει τους επόμενους μήνες και μια δεύτερη, καθώς και μια σατιρική εκπομπή ("Ελληνοφρένεια"), που μπορεί να μην σημειώνει τις υψηλότατες τηλεθεάσεις του Λαζόπουλου, όμως αποτελεί μια διαφορετική, φρέσκια πρόταση κι επομένως είναι καλοδεχούμενη. Φυσικά, πολύ έξυπνη απόφαση ήταν η προσθήκη της εκπομπής του Σπύρου Παπαδόπουλου τα σαββατόβραδα, δικαιώθηκε η επιλογή του σταθμού να συνεχίσει να προβάλλει τις αθάνατες ελληνικές ταινίες, ενώ εξαιρετικά τα πηγαίνει στις 8 το βράδυ και το "Κάτι ψήνεται", που αποτελεί την ιδανική επιλογή όσων δεν αντέχουν τα τηλε-καφενεία των αντίπαλων σταθμών.
Το μεγάλο μείον του σταθμού, που του στερεί ακόμη και την ισχυρή διεκδίκηση της πρωτιάς, είναι η ανύπαρκτη πρωινή του ζώνη, κληροδότημα της "εποχής RTL". Αδύναμη μοιάζει η βραδινή εκπομπή του Νίκου Μουτσινά (Nik O Klok), που παρά τις φιλόδοξες προθέσεις του παρουσιαστή να μιμηθεί τα αμερικανικά late night τοκ σόου, μάλλον κάνει μια τρύπα στο νερό. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί για όλα κι αυτό πρέπει να το καταλάβουν κάποτε και τα ελληνικά τηλεοπτικά πρόσωπα.
Το Star επιχείρησε να κάνει μια ολική αλλαγή προφίλ με ανάμικτα αποτελέσματα. Αλλού πέτυχε (βλ. Τσαπανίδου και το βραδινό τοκ σόου του Χατζηνικολάου) και αλλού απέτυχε (βλ. κεντρικό δελτίο ειδήσεων). Το πρόβλημα με το Star δεν είναι τόσο το ότι επιχειρεί ν' αποποιηθεί το life-style παρελθόν του, που μεταξύ μας είχε εκφυλιστεί τα τελευταία χρόνια, όσο που δεν καταθετεί μια εναλλακτική πρόταση, αλλά μιμείται το ήδη κορεσμένο ενημερωτικό μοντέλο των άλλων καναλιών. Τα βραδινά τηλεκαφενεία των 8 κλείνουν τον κύκλο τους, ενώ οι ενημερωτικές εκπομπές ήταν ήδη πάρα πολλές και το ζητούμενο δεν είναι πώς θα γίνουν απλά ακόμη περισσότερες. Πάντως, ο μέσος όρος του σταθμού παραμένει στα ίδια επίπεδα, με μια μικρή ίσως κάμψη στα νεανικά κοινά, πολύ μακριά από τους αρχικούς στόχους, αλλά όχι ανησυχητικά.
Το μεγάλο πρόβλημα το έχει ο ΣΚΑΪ, ο οποίος αύξησε μεν την τηλεθέασή του, όχι όμως όσο θα μπορούσε μετά το κλείσιμο των τριών κρατικών καναλιών, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι επί τόσα χρόνια προβαλλόταν ως ένας ιδιωτικός σταθμός με ποιότητα κρατικής τηλεόρασης. Η μόνη εκπομπή που εμφανίζεται ως η πιο πετυχημένη είναι το ενημερωτικό μαγκαζίνο με την Εύα Αντωνοπούλου, το οποίο όμως απλά απορρόφησε το κοινό, που εκείνη την ώρα παρακολουθούσε το δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ και το οποίο σημείωνε διψήφια ποσοστά τηλεθέασης, όσο ακόμη υπήρχε η ΕΡΤ. Απλά, τουλάχιστον η εκπομπή αυτή κατάφερε το στόχο της, κάτι που δεν ισχύει για όλες τις άλλες εκπομπές του σταθμού, που επιμένει ανεξήγητα να μας βομβαρδίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ με ειδήσεις και φλύαρες ανταποκρίσεις για την οικονομική κρίση. Ε, κάποια στιγμή κι ο τηλεθεατής λέει "Μπάστα!".
Επίσης, καλό θα είναι το κανάλι να επανεξετάσει την εμμονή του με τις αμερικάνικες, αστυνομικές σειρές της βραδινής του ζώνης. Καλές και ποιοτικές και διεθνώς πετυχημένες είναι οι σειρές αυτές, αλλά ο τηλεθεατής δεν δικαιούται να δει και κάτι πιο χαρούμενο, ώστε να γελάσει το χειλάκι του και λίγο; Γενικά, το χαμόγελο λείπει από τα προγράμματα του ΣΚΑΪ, ακόμη και από τα δήθεν Life-style, που στην ουσία απέχουν αιώνες από αυτό που ευαγγελίζονται ότι προβάλλουν. Αντίθετα, όαση στο πρόγραμμα του ΣΚΑΪ είναι το υπέροχο "Game of Thrones", το οποίο επιβραβεύουν δίκαια οι τηλεθεατές.
Σχετικά θέματα:
Mega - ANT1, όπως λέμε... Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός. Η ποδοσφαιροποίηση της ελληνικής τηλεόρασης στο ίντερνετ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου