21 Δεκεμβρίου 2011

Η ΕΛΕΝΗ ΜΕΝΕΓΑΚΗ ΚΑΙ Η ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΗ ΖΩΝΗ


Δεν είναι λίγοι οι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί με τους οποίους έχει κατηγορηθεί η Ελένη Μενεγάκη. Τι ότι είναι μια απλή, χαζή ξανθιά έχουν πει, τι ότι προσποιείται για να γίνει συμπαθής, τι την έχουν κατηγορήσει ότι εκμεταλλεύεται την προσωπική της ζωή και τα παιδιά της για να ανεβάζει την τηλεθέαση της εκπομπής της. Πριν δύο χρόνια μάλιστα, μία έγκριτη κατά τα άλλα εφημερίδα, που όμως έχει οικονομικά συμφέροντα σε αντίπαλο τηλεοπτικό κανάλι, δημοσίευσε extra large ρεπορτάζ που "αποκάλυπτε" την πραγματική δήθεν Ελένη Μενεγάκη, η οποία φερόταν δήθεν αυταρχικά στους συνεργάτες της, επικαλούμενο εκτός των άλλων ότι δεν έχει κρατήσει τους ίδιους συνεργάτες καθ' όλα τα χρόνια που είναι παρουσιάστρια. Φυσικά το παράξενο θα ήταν ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή να μην άλλαζε κανένας από τους συντελεστές στην εκπομπή της Μενεγάκη όλα αυτά τα χρόνια, κάτι δηλαδή που δε συμβαίνει σε καμία εκπομπή της ελληνικής ή της παγκόσμιας τηλεόρασης, αλλά αυτό προφανώς ήταν μια ασήμαντη λεπτομέρεια για τους δημοσιογράφους που είχαν αποφασίσει τότε να της επιτεθούν - για πολλοστή φορά μεν, προκλητικά δε.

Η ουσία είναι μία: η Ελένη Μενεγάκη αποτελεί την πρώτη μέχρι στιγμής παρουσιάστρια που αντέχει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος επί δεκαέξι τουλάχιστον χρόνια - και μάλιστα σε συνθήκες άγριου ανταγωνισμού την τελευταία δεκαετία - ενώ τίποτα απολύτως δεν προμηνύει ότι θα σταματήσει να μας απασχολεί σύντομα. Άπειροι τόνοι μελανιού και άπειρες τηλεοπτικές ώρες έχουν αφιερωθεί στο εάν και κατά πόσον "η βασίλισσα της πρωινής ζώνης" κρατιέται στο θρόνο της ακλόνητη ή αν έχει πέσει από αυτόν. 
Πρόκειται για μια συζήτηση ανούσια και περιττή, που αποδεικνύει ακριβώς ότι το άστρο της Ελένης δεν έχει ακόμα δύσει, παρά την προσπάθεια ορισμένων να μας πείσουν για το αντίθετο, λες  και η επιτυχία είναι απότοκος μιας λέξης ή ενός χαρακτηρισμού από τα περιοδικά με την πρόθεση να εντυπωσιάσουν μέσα από μεγαλεπήβολες λέξεις. 
Κάποτε είχαμε την παραφιλολογία εάν και κατά πόσο η Αλίκη Βουγιουκλάκη παρέμενε η "εθνική μας σταρ" από τη στιγμή που είχε εμφανιστεί ένα κίνημα αμφισβήτησης του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και η ίδια είχε σταματήσει να γυρίζει ταινίες περιοριζόμενη στο θέατρο, όπου βέβαια συνέχιζε να έχει μεγάλη επιτυχία. Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσαμε να πούμε - τηρουμένων βέβαια των αναλογιών και των μεγεθών της εκάστοτε εποχής - ότι γίνεται και εν προκειμένω μέσα στα πλαίσια του ανταγωνισμού για την τηλεθέαση και τα διαφημιστικά έσοδα σε συνδυασμό με το ανθρώπινο ελάττωμα της εικονικής ανθρωποφαγίας. 
Το πέρασμα της στη μεσημεριανή ζώνη ήταν ανανεωτικό τόσο για την ίδια όσο και για την τηλεόραση. Η λογική των ελληνικών καναλιών να απαντούν στον ανταγωνισμό προσφέροντας το ίδιο προϊόν με άλλο περιτύλιγμα είχε δημιουργήσει τα μεσημέρια μια ανυπόφορη κατάσταση με τρίωρες εκπομπές κανιβαλικού κουτσομπολιού, όπου οι πάντες είχαν άποψη για τα πάντα. Η τελευταία στάρλετ ή wannabe στάρλετ, ουσιαστικά θύμα των καναλιών που ήθελαν να βγάλουν χρήματα σε βάρος της, απασχολούσε άνευ λόγου ατελείωτες ώρες τα μεσημέρια μας, με μοναδικό επιχείρημα ότι "αυτό βλέπει ο κόσμος". 
Αυτό όντως έβλεπε ο κόσμος, μόνο που το παρακολουθούσε αναγκαστικά από τη στιγμή που τα μισά κανάλια έπαιζαν σήριαλ σε χιλιοστή επανάληψη και τα άλλα μισά αναπαρήγαγαν τα ίδια ακριβώς θέματα στις κουτσομπολίστικες εκπομπές τους. Όταν δε άρχισε να ξεφτίζει το ενδιαφέρον του κοινού και να στρέφεται στις επαναλήψεις των σήριαλ, οι μεσημεριανές εκπομπές, αντί να ανανεωθούν εκ βάθρων, στράφηκαν με πάθος στο τηλεοπτικό κουτσομπολιό.
Δεν άλλαξε όμως η φιλοσοφία τους και τότε η ελληνική τηλεόραση άρχισε να ομφαλοσκοπεί τραγικά. Στο επίκεντρο ήταν τα ρεπορτάζ για τις τηλεθεάσεις των εκπομπών λεπτό προς λεπτό, το πότε λήγουν τα συμβόλαια των παρουσιαστών, τι θα κάνει ο τάδε ή ο δείνα παρουσιαστής όταν λήξει το συμβόλαιο του μετά από ένα χρόνο και τι προτάσεις έχει ήδη δεχτεί, ποιοι παρουσιαστές ξεκατινιάστηκαν μέσα από τις εκπομπές τους και όλα αυτά μέσα στην υπερβολή και την επανάληψη. Και όσο οι τηλεθεάσεις έπεφταν τόσο επέμεναν στην υπερβολή και την κατινιά οι εκπομπές αυτές. Ποιο Χόλυγουντ, ποιοι παγκόσμιοι αστέρες και κουραφέξαλα... η τελευταία παρουσιάστρια του πάνελ μιας εκπομπής και τα ξεκατινιάσματα της συγκινούσαν πολύ περισσότερο τη μεσημεριανή ελληνική τηλεόραση - μέχρι πρόσφατα.
Η έλευση της Ελένης Μενεγάκη στη μεσημεριανή ζώνη δεν αποτέλεσε ταφόπλακα στην καριέρα της παρουσιάστριας, αλλά η ταφόπλακα του μοντέλου μεσημεριανής τηλεόρασης που ήθελαν να μας πουλήσουν τόσα χρόνια. Η ίδια ευφυώς δεν προσαρμόστηκε στο παρακμιακό πρότυπο που κυριαρχούσε, αλλά εξακολούθησε να κάνει αυτό που γνώριζε να κάνει καλά τόσα χρόνια στην τηλεόραση ως παρουσιάστρια ενός ψυχαγωγικού προγράμματος ποικίλης ύλης για όλο το κοινό συνθλίβοντας τον ανταγωνισμό (με μόνη εξαίρεση τη χιλιοστή επανάληψη του "Κωνσταντίνου και Ελένης" που πλέον έχει γίνει must). 
Όχι μόνο απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί και να πετύχει σε ώρες που παρακολουθούν τηλεόραση ευρύτερες ομάδες πληθυσμού αντί για τις γιαγιάδες των πρωινών, αλλά απέδειξε επίσης ότι η καλύτερη λύση για να χτυπήσει ένας τηλεοπτικός σταθμός τον ανταγωνισμό είναι να προσφέρει ένα καλύτερο, διαφορετικό πρόγραμμα και όχι να μαϊμουδίζει άκριτα. Άλλωστε, ακριβώς επειδή το μεσημεριανό κοινό είναι διαφορετικό από το πρωινό, ένα τηλεοπτικό μαγκαζίνο ποικίλης ύλης μπορεί να σταθεί οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, αρκεί να βασίζεται σε μια παρουσιάστρια άμεση και αυθεντική, που μπορεί να επικοινωνεί με τον κόσμο - και αυτό ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει όσον αφορά την Ελένη Μενεγάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου