Σοκαριστικό είναι το ρεπορτάζ του αφρικανικού πρακτορείου ειδήσεων Syfia, το οποίο είναι αφιερωμένο σε μια παράλογη εθιμική πρακτική που ισχύει στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, σύμφωνα με την οποία το παιδί ενός υπαλλήλου που έχει αποβιώσει - είτε απασχολείται στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα - "κληρονομεί" το επάγγελμα του γονιού του, ακόμη κι αν δεν έχει καμία γνώση σχετικά με το αντικείμενο. Το ζητούμενο δηλαδή στη χώρα αυτή της κεντρικής Αφρικής, που παλιότερα ήταν γνωστή με το όνομα Ζαΐρ, δεν είναι τα προσόντα του εργαζομένου ή η προσφορά του σε μια επιχείρηση, αλλά μια στρεβλώς εννοούμενη ελεημοσύνη, πώς δηλαδή θα παραμείνει μια δουλειά στην οικογένεια, λες και είναι ιδιοκτησία της!
Ο Emanuel Nimba είχε σπουδάσει στο πανεπιστήμιο πάνω σε υγειονομικά θέματα. Όταν όμως υπέβαλε αίτηση για να προσληφθεί σε μια κρατική εταιρία, η θέση καλύφθηκε τελικά από κάποιον άλλο, ο οποίος την κληρονόμησε από τον πατέρα του, αν και οι σπουδές του είχαν να κάνουν με την... Ιστορία. Σε άλλες περιπτώσεις, το παιδί δεν κληρονομεί το επάγγελμα του πατέρα του, αλλά το... μισθό του. Σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός υπαλλήλου στην εταιρία ύδρευσης, όταν ο μηχανικός της εταιρίας για την επεξεργασία νερού απεβίωσε, τα καθήκοντά του τα ανέλαβε μεν ο μέχρι τότε βοηθός του, όμως ο μισθός πήγαινε στον γιο του νεκρού, ενώ ο βοηθός έπαιρνε τα χρήματα της παλιάς του θέσης. Παρόμοια παραδείγματα είναι πολλά, όπως στην περίπτωση του πρακτορείου ειδήσεων Goma. Όταν ο διευθυντής του πρακτορείου πέθανε, τη θέση την κληρονόμησε ο γιος του, ο οποίος όμως δεν είχε γνώση για το αντικείμενο, τα βρήκε μάλλον σκούρα και τελικά παραιτήθηκε, όμως συνεχίζει να παίρνει τον μισθό του κανονικά! Και βέβαια, τα κρούσματα δεν περιορίζονται μόνο στην περίπτωση πατέρα-γιου, αλλά υπάρχουν και γυναίκες που κληρονομούν τη δουλειά του συζύγου τους κ.ο.κ.
Το παράδειγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό αποτελεί το κατεξοχήν παράδειγμα προς αποφυγή. Πρόκειται για την αποθέωση της αναξιοκρατίας και αυτού που στην Ελλάδα ονομάζουμε "κλειστό επάγγελμα". Φυσικά, το κόστος δεν το πληρώνουν μόνο όλοι εκείνοι που έχουν την ατυχία να... μην έχουν κάποιο νεκρό εργαζόμενο στην οικογένεια ψάχνοντας μάταια για μια δουλειά σύμφωνα με τα προσόντα τους. Το μεγαλύτερο κόστος είναι για την ίδια την επιχείρηση και τελικά για την εθνική οικονομία, αφού η παραγωγικότητα εξαρτάται από την προσφορά ανειδίκευτων ατόμων, οι οποίοι πληρώνονται χωρίς να προσφέρουν. Δεν ξέρω πόσο κολακευτικά θα πρέπει να νιώθουμε, πάντως τουλάχιστον στη χώρα μας η οικογενειοκρατία ευτυχώς δεν έχει φτάσει σε τόσο ακραίες μορφές και μπορούμε να περηφανευόμαστε ότι είμαστε λίγο καλύτερα από τη συγκεκριμένη χώρα της Αφρικής .
[Πηγή: Syfia International]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου