Στις 23 Δεκεμβρίου 1975, λίγο μετά τις 10 το βράδυ, δολοφονήθηκε ο πρώτος γραμματέας της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Ουέλς, την ώρα που επέστρεφε στην οικεία του στο Παλαιό Ψυχικό από δεξίωση που είχε παραθέσει νωρίτερα ο Αμερικανός πρέσβης. Τρία άτομα φορώντας μάσκες κατέβηκαν από σκούρο αυτοκίνητο που ήταν σταθμευμένο έξω από την κατοικία του Ουέλς. Ο ένας εξ αυτών πυροβόλησε τον 45χρονο άνδρα τρεις φορές, ενώ η μία σφαίρα βρήκε το θύμα στο κεφάλι με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του. Ήταν το πρώτο χτύπημα της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν, η οποία θα αναλάμβανε την ευθύνη με προκήρυξη που στάλθηκε σε ελληνικές εφημερίδες, καθώς και στη γαλλική Liberation, όμως κανείς δεν την έλαβε σοβαρά και δεν δημοσιεύτηκε από καμία εφημερίδα - ούτε καν ως απλή πληροφορία πέντε λέξεων.
Στις προκηρύξεις εκείνες, που ουδέποτε δημοσιεύτηκαν, η οργάνωση συνέδεε την επίθεση της με μια δήλωση του τότε Αμερικανού προέδρου Φορντ, ότι οι ΗΠΑ δεν θα δίσταζαν να επέμβουν στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών για την προστασία των συμφερόντων τους. "Φτάνει πια. Πρέπει να καταλάβουν οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι πράκτορες τους ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι αγέλη από πρόβατα... Η κυβέρνηση κοροϊδεύει. Η Βουλή φλυαρεί χωρίς κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.... Έτσι, αποφασίζουμε να εκτελέσουμε τον αρχιπράκτορα της CIA, αρχηγό του κλιμακίου στην Ελλάδα, Ρίτσαρντ Ουέλς... Ο Ρίτσαρντ Ουέλς ως αρχηγός είναι συνυπεύθυνος για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA σε βάρος του λαού μας" έγραφε μεταξύ άλλων εκείνη η προκήρυξη, που υποτιμήθηκε τόσο από τον τύπο όσο και από την ελληνική αστυνομία.
Γενικότερα, οι πρώτες εκτιμήσεις ήταν αρκετά συγκεχυμένες και αντιφατικές. Η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ έδινε έμφαση στην έλευση πρακτόρων της CIA στην Ελλάδα για τη διεξαγωγή μυστικών ερευνών και μάλιστα εν αγνοία των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας, ενώ οι περισσότερες εφημερίδες θεωρούσαν τη δολοφονία Ουέλς ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ μυστικών πρακτόρων. "Τον καθάρισαν ως διπλό πράκτορα", αναρωτιόταν η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος η εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ έθετε το ερώτημα: "Οι δολοφόνοι του αρχηγού της CIA στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Ουέλς εξόφλησαν δικούς τους λογαριασμούς με το θύμα ή είναι μισθοφόροι που επελέγησαν για να παίξουν αυτοί το απαίσιο παιχνίδι της προβοκάτσιας σε βάρος της χώρας μας;". Πιο σίγουρη φαινόταν η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, που είχε τον τίτλο "Η CIA θυσίασε τον Ουέλς", ενώ στο ίδιο μήκος κύματος σχολίαζε και η ΑΘΗΝΑΪΚΗ: "Ο Ουέλς ήξερε πολλά. Ο Ουέλς είχε γίνει επικίνδυνος. Ο Ουέλς έπρεπε να βγει από τη μέση. Και οι άνθρωποι που είχαν κάθε λόγο να βγάλουν από τη μέση έναν επικίνδυνο γι' αυτούς πράκτορα, βρήκαν την ευκαιρία να το κάνουν το βράδυ της περασμένης Τρίτης σε έναν ήσυχο δρόμο του Ψυχικού".
Ένα περίπου χρόνο αργότερα, στις 14 Δεκεμβρίου 1976, η δολοφονία του Ευάγγελου Μάλλιου (αστυνομικού της γενικής ασφάλειας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας που καταδικάστηκε για βασανιστήρια, αλλά είχε ήδη αποφυλακιστεί), οι ομοιότητες που αυτή είχε με τη δολοφονία του Ρίτσαρντ Ουέλς, αλλά και εκ νέου η εύρεση προκηρύξεων που έφεραν την υπογραφή της 17Ν, προκάλεσαν υποψίες ότι ενδεχομένως η συγκεκριμένη οργάνωση να ήταν υπαρκτή. Πάντως, μερίδα του τύπου εξακολουθούσε να παραμένει επιφυλακτική, όπως η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, που στις 22 Δεκεμβρίου έκανε λόγο για "ύποπτη προβολή της 17 Νοέμβρη στον ξένο τύπο".
Τελικά, στις 23 Δεκεμβρίου 1976, ακριβώς ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Ουέλς, η Liberation δημοσίευσε προκήρυξη της 17Ν, με την οποία αναλαμβανόταν η ευθύνη και για τις δύο δολοφονίες. Σε αυτήν, η οργάνωση χαρακτήρισε τον Ουέλς "συνυπεύθυνο μαζί με άλλους επαγγελματίες πράκτορες που δρουν στο έδαφος μας για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός". Η προκήρυξη έφτασε στα γραφεία της εφημερίδας από "αξιόπιστο Γάλλο κομμουνιστή", ο οποίος αρχικά παρέμενε ανώνυμος, ενώ αργότερα προέκυψε ότι ήταν ο φιλόσοφος Ζαν-Πολ Σαρτρ. Ωστόσο ουδείς γνωρίζει μέχρι σήμερα ποιος και με ποιον τρόπο έστειλε την προκήρυξη στο Γάλλο φιλόσοφο.
Η δολοφονία Ουέλς προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στις ΗΠΑ, καθώς και επικρίσεις για το ρόλο της CIA. Η Washington Post έγραφε: "Ο φόνος του Ουέλς είχε σαν αποτέλεσμα την ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ του διευθυντή της CIA Κόλμπι και της "Πέμπτης εξουσίας", μιας σκανδαλοθηρικής οργάνωσης της Ουάσινγκτον, που ασχολείται με κατασκοπευτικά θέματα. Η οργάνωση δήλωσε ότι "αν κάποιος πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος του θανάτου του Ουέλς, αυτός είναι η CIA, που τον έστειλε εκεί για να κατασκοπεύει και ίσως για ανάμειξη στις υποθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης"".
Λίγες μέρες αργότερα, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών της Αθήνας, Δημήτρης Τσεβάς, απαγόρευσε τη δημοσιοποίηση πληροφοριών για την πορεία των ερευνών από τον ημερήσιο τύπο, διότι αυτό επέβαλε "το συμφέρον της ενεργουμένης ανακριτικής ερεύνης". Εξάλλου, από τις πληροφορίες που είχαν δημοσιευτεί μέχρι την έναρξη ισχύος της σχετικής απαγόρευσης, φάνηκε ότι η αστυνομία είχε στοχοποιήσει αρχικά μέλη αριστερών αντιδικτατορικών οργανώσεων, μεταξύ αυτών και του ΠΑΚ, καθώς οι πρώτες έρευνες έγιναν στα σπίτια στελεχών τέτοιων οργανώσεων, κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και συγκεκριμένα από το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ εσωτερικού.
Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε πολλά στοιχεία για το ποίοι ήταν εκείνοι που όντως εκτέλεσαν τον Ρίτσαρντ Ουέλς, όπως δεν γνωρίζουμε πολλά στοιχεία και για τη δομή και τα μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης την ίδια περίοδο. Άλλωστε, η δολοφονία Ουέλς παραγράφτηκε το 1995 και δεν αποτέλεσε αντικείμενο της δίκης των μελών της 17Ν που συνελήφθησαν το καλοκαίρι του 2002.
Σχετικά θέματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου