Στον κινηματογράφο, αυτό που βλέπουμε στην οθόνη συχνά δεν ανταποκρίνεται με ό,τι συνέβαινε στα παρασκήνια. Με άλλα λόγια, η φράση-κλισέ "ήμασταν μια χαρούμενη ατμόσφαιρα και αυτό φαίνεται", πολλές φορές δεν ισχύει. Εδώ υπάρχουν περιπτώσεις που οι ηθοποιοί αντιπαθούσαν σφοδρά τους ρόλους που υποδύονταν κι όμως κατάφεραν όχι απλά να φέρουν ικανοποιητικά σε πέρας το καθήκον τους, αλλά οι συγκεκριμένοι ρόλοι σημάδεψαν το σύνολο της καριέρας τους.
1. Σον Κόνερι και Τζέιμς Μποντ
Ο καλύτερος Τζέιμς Μποντ όλων των εποχών δεν πολυσυμπαθούσε τον ήρωα του Ίαν Φλέμιγνκ, που ενσάρκωσε σε έξι ταινίες και χάρη στον οποίο έγινε διάσημος. Αλήθεια.. θυμάστε τον Κόνερι να έχει υποδυθεί κάποιον άλλο εξίσου πετυχημένο ρόλο; Ύστερα από πέντε ταινίες ο Κόνερι σκέφτηκε να σταματήσει, όμως η ατυχής επιλογή αντικαταστάτη στο πρόσωπο του άγνωστου Τζορτζ Λέιζενμπι, καθώς κι ένα σεβαστό χρηματικό ποσό, έπεισαν τον Κόνερι για ένα τελευταίο comeback στα "Διαμάντια είναι παντοτινά". Τελικά, δεν άντεξε να κρατήσει ούτε καν την αμοιβή του από την ταινία, την οποία δώρισε εξ ολοκλήρου σε κάποια φιλανθρωπία, ενώ πολλά χρόνια αργότερα ο Κόνερι θα εξέφραζε την απέχθεια του για τον Μποντ σε συνέντευξή του χρησιμοποιώντας τη χαρακτηριστική φράση, "Θα θελα να τον σκοτώσω".
2. Τζορτζ Ριβς και Σούπερμαν
Ο ηθοποιός είχε ξεχωρίσει ως τηλεοπτικός Σούπερμαν στην αμερικανική τηλεόραση τη δεκαετία το 1950, όμως ο ίδιος δεν ήταν και πολύ περήφανος γι' αυτό. Αν και είχε άριστες σχέσεις με τους συμπρωταγωνιστές του, ουσιαστικά δεν υπήρχε κάτι στο σίριαλ που να του προξενούσε ευχαρίστηση. Αντιπαθούσε τα πάντα, από το κουστούμι του, το οποίο χαρακτήριζε "μαϊμουδίστικο" - ίσως όχι άδικα, αφού δεν είχε καν τα χρώματα της κανονικής στολής, ώστε να γράφει καλύτερα στην ασπρόμαυρη οθόνη της τηλεόρασης - μέχρι το μονοδιάστατο τρόπο, με τον απεικονιζόταν ο Σούπερμαν από τους σεναριογράφους. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά, "ο Σούπερμαν μου κατέστρεψε την καριέρα", αφού ούτε άλλες προτάσεις είχε, ενώ αναγκαζόταν να εμφανίζεται ως "Σούπερμαν" ακόμη και σε αφελή διαφημιστικά σποτ της τηλεόρασης.
Για εφτά χρόνια, από το 1951 ως το 1958, όσο δηλαδή διήρκεσε η σειρά "Adventures of Superman", αναγκαζόταν ο Ριβς να καταπιέζει τα αληθινά του συναισθήματα για τον ήρωα που υποδυόταν, αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί το τέλος της, αφού πέθανε κάτω από πολύ περίεργες συνθήκες τον Ιούνιο του 1959. Η επίσημη εκδοχή έκανε λόγο για αυτοκτονία, όμως αρχικά υπήρχαν υποψίες ακόμη και για δολοφονία του Ριβς από την πρώην σύντροφό του, ένα σενάριο που οι θαυμαστές του το υποστηρίζουν μέχρι σήμερα.
3. Μάρλον Μπράντο και Στάν Κοβάλσκι
Ο Μπράντο ξεχώρισε μέσα από πολλούς ρόλους, όμως ο ρόλος που τον καθιέρωσε τόσο ως ηθοποιό όσο και ως ανδρικό "sex symbol" ήταν ο Στάνλει Κοβάλσκι στο θεατρικό έργο "Λεωφορείο, ο Πόθος". του Τενεσί Ουίλιαμς. Ο Μπράντο συμμετείχε στο πρώτο ανέβασμα του έργου στο 1947. Από την αρχή δεν συμπάθησε το ρόλο του Κοβάλσκι, τον οποίο θεωρούσε αγροίκο - όπως και ήταν - ενώ για να τον ενσαρκώσει εμπνεύστηκε από διάφορους γνωστούς του με παρόμοιο χαρακτηριστικά, τους οποίους μισούσε επίσης. Ήδη από την παράσταση του 1947, ο Μπράντο ξεχώρισε ως "sex symbol", αν και σε μικρότερη κλίμακα, αφού η απήχηση του θεάτρου είναι πολύ μικρότερη απ' αυτή του σινεμά. Αυτός ο εξωραϊσμός του Κοβάλσκι δεν άρεσε στον Μπράντο, ο οποίος λίγα χρόνια μετά δέχτηκε να τον ενσαρκώσει εκ νέου, αυτήν τη φορά στον κινηματογράφο, επιθυμώντας ν' αλλάξει τη ματιά του κοινού. "Ίσως αυτήν τη φορά το καταλάβουν", φερόταν να είχε εξομολογηθεί. Αντίθετα, αυτό που κατάφερε ήταν να γίνει ο Κοβάλσκι ακόμη πιο συμπαθής κι αυτήν την φορά με παγκόσμια απήχηση.
4. Ρόμπερτ Πάτινσον και Έντουαρντ Κούλεν
Αν δεν ήταν η τριλογία του "Twilight", ο Πάτινσον ίσως να ήταν ακόμη παντελώς άγνωστος σαν ηθοποιός. Όμως στην αρχή, δεν φαίνεται να πίστευε και τόσο στο ρόλο που έπρεπε να υποδυθεί. Το 2008 έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό "Empire", όπου ειρωνευόταν τόσο την ιστορία όσο και το ρόλο του: "Είναι το πιο γελοίο πρόσωπο, που είναι καταπληκτικός σε όλα... Όσο περισσότερο διάβαζα το σενάριο, τόσο μισούσαν αυτόν τον τύπο κι έτσι τον έπαιξα σαν έναν μανιακό-καταθλιπτικό, που μισεί τον εαυτό του. Επιπλέον, είναι ένας παρθένος ηλικίας 108 ετών, επομένως σίγουρα έχει κάποια θέματα ως προς αυτό".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου