31 Μαΐου 2014

Ο ύμνος του καφέ και οι πολιτικολογίες των Ελλήνων στα καφενεία, όπως τα περιέγραψε ο Σουρής στα ποιήματα του


Ο Γεώργιος Σουρής είχε καταφέρει όχι απλά να πιάσει την ψυχολογία του μέσου Έλληνα της εποχής του, αλλά και να τη μετουσιώνει σε στίχους. Μια διαχρονικά αγαπημένη συνήθεια των Ελλήνων είναι ο καφές, που πολλές φορές συνδυάζεται με τις πολιτικολογίες στα καφενεία, και ο Σουρής δεν θα μπορούσε να μην κάνει σχετικές αναφορές στα ποιήματά του.

Αυτό το πεντάστιχο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ο ύμνος του καφέ:
Ω βαρύ γλυκέ καφέ μου
και σαν είμαι με παρέα 
και σαν έχω μοναξιά
κάθε μια σου ρουφηξιά
είναι μια ψηλή ιδέα.

Το παρακάτω ποίημα αναφέρεται περισσότερο στα καφενεία, που σήμερα βέβαια έχουν αλλάξει μορφή, αλλά τότε αποτελούσαν χώρο για ραχάτι και πολιτικές συζητήσεις, όπου ο κάθε ταλαίπωρος, μέσος αστός γινόταν για λίγο πρωθυπουργός και τα έχωνε στους κυβερνώντες και τους Ευρωπαίους. Ok, αυτό το τελευταίο γίνεται και σήμερα, αλλά σε διαφορετικό περιβάλλον. Και μπορεί ο παραδοσιακός, ελληνικός καφές να έχει αντικατασταθεί για τους περισσότερους από τον - επίσης ελληνικό - φραπέ, όμως αποτελεί σταθερή αξία.
Στον καφενέ απ' έξω σαν μπαίνω ξαπλωμένος
του ήλιου τις αχτίδες αχόρταγα ρουφώ
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος
κανένα δεν κοιτάζω, κανέναν δεν ψηφώ.

Σε μια καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω
το άλλο σε μιαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
αφήνω το καπέλο και αρχινώ με τόνο 
τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.

Ψυχή μου, τι λιακάδα, τι ουρανός, τι φύσις,
αχνίζει εμπροστά μου καϊμακλής καφές
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις
και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.
..................................................................

Τη φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω
απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ.
Εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω
κι όσες βλαστήμιες ξέρω, αρχίζω να τις πω.

Στον καφετζή ξεσπάνω...
φωτιά κι εκείνος παίρνει
αμέσως άνω κάτω του κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει
και τέλος... δεν πληρώνω δεκάρα στον καφέ. 



Σχετικά θέματα:
Ποια είναι η καλύτερη ώρα για ένα φλιτζάνι καφέ;
Πόσο καφενόβιοι ήταν οι παππούδες μας;

1 σχόλιο:

  1. Ω βαρύ γλυκέ καφέ μου
    και σαν είμαι με παρέα
    και σαν έχω μοναξιά
    κάθε μια σου ρουφηξιά
    είναι μια ψηλή ιδέα.

    ΚΑΦΕΣ ΛΟΥΜΙΔΗ ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή