Μέχρι πριν δυο μέρες δεν είχα ιδέα για την υπόθεση του "ροζ" βίντεο, με το οποίο η ιστοσελίδα Zougla απειλούσε να πλήξει - επιεικέστατη η λέξη! - τον πρώην υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων (και πλέον ηγέτη της μείζονος αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο της πρωτεύουσας) Γαβριήλ Σακελαρίδη, ήδη από την προεκλογική περίοδο. Και ήταν φυσικό να μην γνωρίζω τίποτε, από την στιγμή που δεν παρακολουθώ τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, δεν την επιλέγω για την ενημέρωσή μου.
Δεν στέκομαι στο αν στόχος αυτής της άθλιας επίθεσης αποτελεί ο Σακελαρίδης ή κάποιο άλλο πολιτικό ή οποιοδήποτε δημόσιο πρόσωπο. Και μόνη η προσπάθεια ν' αποκτήσει ο δημόσιος διάλογος "ροζ" περιεχόμενο, με στόχο τη σπίλωση προσωπικοτήτων και τη δημιουργία εντυπώσεων, αποτελεί δείγμα βαθύτατα οπισθοδρομικών αντιλήψεων, που πιστεύουν ότι απευθύνονται σε λαούς υπανάπτυκτους και οπισθοδρομικούς. Όμως δεν θα καθόμουν να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου, αν δεν ερχόταν σήμερα η ανατριχιαστική απάντηση του δημοσιογράφου, ο οποίος προσπάθησε να δικαιολογήσει τα απειλητικού περιεχομένου υπονοούμενα, που δημοσιεύονταν στην ιστοσελίδα του, εναντίον του πρώην υποψηφίου δημάρχου.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ιστοσελίδας, "είναι πρωτάκουστο, πολιτικό πρόσωπο να μπαίνει σε site γνωριμιών, να αυτοϊκανοποιείται ανοίγοντας την κάμερα σε αγνώστους, συμπεριφερόμενο κατά τρόπο που αδυνατεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους", ενώ "είναι αυτονόητο ότι ένας πολιτικός δεν μπορεί να γδύνεται μπροστά στη
διαδικτυακή κάμερα συνομιλώντας με άγνωστο προς αυτόν άτομο και να
ικανοποιεί τις όποιες ορέξεις του κατά τρόπο πρωτόγνωρο, δίχως να συνυπολογίζει τις συνέπειες των πράξεών του"!
Δεν ξέρω αν υπάρχει όντως κάποιο ροζ βίντεο με πρωταγωνιστή τον Γαβριήλ Σακελαρίδη ή αν το όποιο βίντεο είναι πλαστό. Μου είναι τελείως αδιάφορο. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα και το δημοσιογράφο που συνέταξε την - σε ορισμένα σημεία ακατάληπτη - ανακοίνωση, οι πολιτικοί άνδρες δεν έχουν προσωπική ζωή. Μάλιστα, δεν θα έπρεπε να είχαν προσωπική ζωή ούτε πριν καν ασχοληθούν με την πολιτική, αλλά θα πρέπει από τη νηπιακή τους ηλικία να έχουν μια comme il faut συμπεριφορά, η οποία βέβαια θα πρέπει να τελεί υπό την αίρεση της έγκρισης ενός συγκεκριμένου δημοσιογράφου. Δεν έχει σημασία αν σημασία αν ένας πολιτικός έχει λευκό ποινικό μητρώο, θα πρέπει να περάσει από την κρησάρα ελέγχου του ηθικού του μητρώου, βασικό στοιχείο του οποίου θα πρέπει ν' αποτελούν οι ερωτικές του προτιμήσεις. Ποιος είναι ο ηθικά άμεμπτος, που θεωρεί τον εαυτό του άξιο να κρίνει όλους τους άλλους; Και ποια είναι τα όρια της ηθικής και της ανήθικης ερωτικής ζωής;
Το γεγονός ότι στη Γερμανία δημοσιεύτηκαν - ανήθικες σύμφωνα με τη λογική της ιστοσελίδας; - φωτογραφίες της καγκελαρίου Μέρκελ, η οποία στα νιάτα της έκανε γυμνισμό, αλλά όλοι κατέκριναν το έντυπο που δημοσίευσε τις φωτογραφίες και όχι την καγκελάριο, δεν θεωρείται σημαντικό. Το γεγονός ότι Αμερικανοί πρόεδροι από μόνοι τους, χωρίς να υπάρχει κάποιο "ενοχοποιητικό" βίντεο, βγήκαν και παραδέχτηκαν ότι στα νιάτα τους δοκίμασαν μαριχουάνα, αλλά κανενός το αυτί δεν ίδρωσε, επίσης θεωρείται ασήμαντο. Τι να πούμε και για τον Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Σκοτ Μπράουν, ο οποίος πριν από πολλά χρόνια, προτού ασχοληθεί με την πολιτική, είχε ποζάρει γυμνός σε γυναικείο περιοδικό, αλλά τα ανυπόληπτα αμερικανικά ΜΜΕ όχι μόνο δεν ζήτησαν την παραίτησή του, αλλά του έδωσαν τον τίτλο του "πιο σέξι Γερουσιαστή". Φυσικά, ποιος υπολογίζει και τους Ισλανδούς, οι οποίοι εξέλεξαν μια ομοφυλόφιλη γυναίκα στο αξίωμα του πρωθυπουργού πριν μερικά χρόνια. Αυτοί οι λαοί (οι Ισλανδοί, οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί) είναι "απολίτιστοι" και δεν πρέπει ν' αποτελούν πρότυπο για εμάς τους Ελληναράδες, οι οποίοι θα πρέπει να ζούμε σε μια χώρα όπως η Τουρκία του Ερντογάν, το θεοκρατικό Ιράν, η ομοφοβική Ρωσία του Πούτιν κλπ.
Για να είμαι δίκαιος, θα πρέπει να αναγνωρίσω ότι στις ΗΠΑ έχουν υπάρξει κρούσματα πολιτικών, οι οποίοι πόζαραν γυμνοί στο ίντερνετ και προκλήθηκε σάλος οδηγώντας τους σε παραίτηση, μόνο που σ' αυτές τις περιπτώσεις πρωταγωνιστούσαν εν ενεργεία αξιωματούχοι, οι οποίοι είτε ήταν παντρεμένοι και απατούσαν τις συζύγους τους είτε ήταν ομοφυλόφυλοι, οι οποίοι όμως διατύπωναν έναν αντιομοφυλοφυλικό, δημόσιο λόγο και ψήφιζαν νόμους σε βάρος της ομοφυλοφυλικής κοινότητας ενεργώντας με καθαρά ψηφοθηρικά κίνητρα.
Στην περίπτωση Σακελαρίδη δεν συντρέχει ούτε το ένα ούτε τ' άλλο. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρον ένα υποθετικό βίντεο που θα εμφάνιζε κάποιον Χρυσαυγίτη σε ομοφυλοφυλικές ερωτικές περιπτύξεις, όχι επειδή θα έκανε κάτι κακό, αλλά επειδή θα εξέθετε την υποκρισία του, εφόσον αυτός θα έβριζε τους γκέι από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αντίστοιχα, ενδιαφέρον θα είχε ένα βίντεο που θ' αποκάλυπτε την υποκρισία ενός δήθεν ζωόφιλου πολιτικού, ο οποίος κακοποιεί ζώα, ενός υπουργού που θα αρνούνταν να υποβληθεί σε αλκοτέστ λέγοντας "ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε", την ώρα που στο δημόσιο λόγο του θα διακήρυττε την ισότητα όλων στους νόμους κ.ο.κ. Όμως το περίφημο βίντεο δεν αποκαλύπτει ούτε καν κάποια υποκριτική συμπεριφορά του πρώην υποψηφίου δημάρχου Αθηναίων κι επομένως στερείται ακόμη και του ελάχιστου ενδιαφέροντος - εκτός από την ικανοποίηση ορισμένων μίζερων ανθρώπων, χωρίς προσωπική ζωή, οι οποίοι αρέσκονται να παρακολουθούν από την κλειδαρότρυπα τις ζωές των άλλων.
Όμως το πιο ανατριχιαστικό της ανακοίνωσης/απάντησης της ιστοσελίδας είναι ένα άλλο σημείο, όπου με μια ασυνάρτητη φράση, που συντακτικά δεν βγάζει κανένα νόημα, μας ενημερώνει ότι ότι "Συνεργάτης μας παρέδωσε σήμερα το οπτικό υλικό στις Αρχές, για διερεύνηση πιθανών αδικημάτων που είναι δυνατόν να έχουν διαπραχθεί και, φυσικά, επειδή το υλικό αυτό δεν έχει κανένα άλλο ενδιαφέρον εκτός από την πολιτική του διάσταση και από τον επιπόλαιο τρόπο που επιλέγονται κορυφαία στελέχη σε ένα κόμμα από το οποίο ο λαός περιμένει λύσεις για τα μεγάλα προβλήματα που τον απασχολούν."
Τελικά, επειδή δεν κατάλαβα την παραπάνω διατύπωση, το οπτικό υλικό αξίζει διερεύνησης για πιθανά αδικήματα ή "δεν έχει κανένα άλλο ενδιαφέρον εκτός από την πολιτική του διάσταση", η οποία δεν είναι και τόσο πολιτική τελικά, αλλά μάλλον ηθικίστικη; Και αν παραβλέψουμε την αντιφατική διατύπωση, που στο κάτω-κάτω ενδέχεται και να οφείλεται στον δαίμονα του πληκτρολογίου, ποιο είναι το πιθανό αδίκημα που διαπράττει κάποιος μπαίνοντας σε ιστοσελίδες γνωριμιών ή κάνοντας cyber sex; Ή μήπως ο θεατής ενός "άσεμνου" θεάματος το παρακολουθεί διά της βίας, δεν έχει τη δυνατότητα να κλείσει την σύνδεση και να διακόψει την παρακολούθηση ενός τέτοιου θεάματος που θεωρεί ότι είναι προσβλητικό; Σίγουρα, πάντως, ο προσβεβλημένος ούτε βιντεοσκοπεί ούτε θυμάται λεπτομέρειες από ένα τέτοιο άσεμνο θέαμα, εκτός κι αν συμπεριφέρεται υποκριτικά ή με διάθεση τραμπουκισμού, να κάνει λίγη κακόγουστη πλακίτσα και να έχει υλικό εκβιασμού ανυποψίαστων θυμάτων για κάθε ενδεχόμενο. Μόνο που τότε αντιστρέφονται οι όροι της όποιας δικαστικής διερεύνησης!
Ποιο είναι όμως το ποινικό ή έστω το πολιτικό ενδιαφέρον σ' όλη αυτήν την ιστορία; Εξακολουθώ να μην μπορώ να το κατανοήσω, ενώ αντιθέτως διαβλέπω μια διάθεση από τη μεριά της ιστοσελίδας και του δημοσιογράφου που τη διευθύνει, ώστε να προκληθεί ντόρος, που θ' αυξήσει την αναγνωσιμότητα, ικανοποιώντας παράλληλα τα λάγνα ένστικτα μιας μερίδας πολιτών, οι οποίοι εκτονώνουν την ανεπάρκειά τους, κανιβαλίζοντας όλους τους άλλους. Κι επειδή ακριβώς δεν έχουν την επάρκεια να αναδειχτούν με άλλον τρόπο, καταφεύγουν στην επίκληση της ηθικής, σε μια ατέρμονη, όσο και επικίνδυνη ηθικολογία, που μόνο στόχο έχει να εκφοβίσει όσους διαφέρουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Θα ανεχτούμε την υποκρισία όσων δεν ανέχονται; Ή μήπως πρέπει να την αντικρούσουμε δυναμικά με τα επιχειρήματα και τις επιλογές μας; Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που αποφάσισα ν' ασχοληθώ με το θέμα. Γιατί η άρνηση συμμετοχής σε μια - έστω κι ασυνείδητη - προσπάθεια εκφασισμού της κοινωνίας δεν είναι αρκετή, όταν παραμένει σιωπηλή. Χρειάζεται ν' αντικρουστεί με τον λόγο και τη λογική.
ΥΓ. Απ' ό,τι διαβάζω σε άλλες ιστοσελίδες, η zougla έχει κατά καιρούς δημοσιεύει διαδικτυακά γκάλοπ, στα οποία προφανώς συμμετείχαν οι πιστοί αναγνώστες της και τα οποία εμφάνιζαν συγκεκριμένο κομματικό σχηματισμό/εγκληματική οργάνωση να συγκεντρώνει δυσθεώρατα ποσοστά, που ούτε στο ελάχιστο δεν επαληθεύτηκαν στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Στο βαθμό που αυτό ισχύει, εξηγούνται πολλά...
Τελικά, επειδή δεν κατάλαβα την παραπάνω διατύπωση, το οπτικό υλικό αξίζει διερεύνησης για πιθανά αδικήματα ή "δεν έχει κανένα άλλο ενδιαφέρον εκτός από την πολιτική του διάσταση", η οποία δεν είναι και τόσο πολιτική τελικά, αλλά μάλλον ηθικίστικη; Και αν παραβλέψουμε την αντιφατική διατύπωση, που στο κάτω-κάτω ενδέχεται και να οφείλεται στον δαίμονα του πληκτρολογίου, ποιο είναι το πιθανό αδίκημα που διαπράττει κάποιος μπαίνοντας σε ιστοσελίδες γνωριμιών ή κάνοντας cyber sex; Ή μήπως ο θεατής ενός "άσεμνου" θεάματος το παρακολουθεί διά της βίας, δεν έχει τη δυνατότητα να κλείσει την σύνδεση και να διακόψει την παρακολούθηση ενός τέτοιου θεάματος που θεωρεί ότι είναι προσβλητικό; Σίγουρα, πάντως, ο προσβεβλημένος ούτε βιντεοσκοπεί ούτε θυμάται λεπτομέρειες από ένα τέτοιο άσεμνο θέαμα, εκτός κι αν συμπεριφέρεται υποκριτικά ή με διάθεση τραμπουκισμού, να κάνει λίγη κακόγουστη πλακίτσα και να έχει υλικό εκβιασμού ανυποψίαστων θυμάτων για κάθε ενδεχόμενο. Μόνο που τότε αντιστρέφονται οι όροι της όποιας δικαστικής διερεύνησης!
Ποιο είναι όμως το ποινικό ή έστω το πολιτικό ενδιαφέρον σ' όλη αυτήν την ιστορία; Εξακολουθώ να μην μπορώ να το κατανοήσω, ενώ αντιθέτως διαβλέπω μια διάθεση από τη μεριά της ιστοσελίδας και του δημοσιογράφου που τη διευθύνει, ώστε να προκληθεί ντόρος, που θ' αυξήσει την αναγνωσιμότητα, ικανοποιώντας παράλληλα τα λάγνα ένστικτα μιας μερίδας πολιτών, οι οποίοι εκτονώνουν την ανεπάρκειά τους, κανιβαλίζοντας όλους τους άλλους. Κι επειδή ακριβώς δεν έχουν την επάρκεια να αναδειχτούν με άλλον τρόπο, καταφεύγουν στην επίκληση της ηθικής, σε μια ατέρμονη, όσο και επικίνδυνη ηθικολογία, που μόνο στόχο έχει να εκφοβίσει όσους διαφέρουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Θα ανεχτούμε την υποκρισία όσων δεν ανέχονται; Ή μήπως πρέπει να την αντικρούσουμε δυναμικά με τα επιχειρήματα και τις επιλογές μας; Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που αποφάσισα ν' ασχοληθώ με το θέμα. Γιατί η άρνηση συμμετοχής σε μια - έστω κι ασυνείδητη - προσπάθεια εκφασισμού της κοινωνίας δεν είναι αρκετή, όταν παραμένει σιωπηλή. Χρειάζεται ν' αντικρουστεί με τον λόγο και τη λογική.
ΥΓ. Απ' ό,τι διαβάζω σε άλλες ιστοσελίδες, η zougla έχει κατά καιρούς δημοσιεύει διαδικτυακά γκάλοπ, στα οποία προφανώς συμμετείχαν οι πιστοί αναγνώστες της και τα οποία εμφάνιζαν συγκεκριμένο κομματικό σχηματισμό/εγκληματική οργάνωση να συγκεντρώνει δυσθεώρατα ποσοστά, που ούτε στο ελάχιστο δεν επαληθεύτηκαν στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Στο βαθμό που αυτό ισχύει, εξηγούνται πολλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου