23 Φεβρουαρίου 1966, μια μέρα φαινομενικά σαν όλες τις άλλες της εποχής. Στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ κυριαρχεί η ανοικτή διαφωνία του αμερικανού προέδρου Λίντον Τζόνσον με τον γερουσιαστή Ρόμπερτ Κένεντι, ο οποίος πρότεινε να αποδεχτούν οι Ηνωμένες Πολιτείες τη συγκρότηση κυβερνητικού συνασπισμού στο Νότιο Βιετνάμ με τη συμμετοχή και των κομμουνιστών βιετκόγκ, ώστε να καταστεί εφικτότερη η έναρξη διαπραγματεύσεων για τη λήξη του πολέμου στην περιοχή. Στην εσωτερική επικαιρότητα κυριαρχεί η συζήτηση για το θέμα των εκλογών, που παρέμενε ανοικτό μετά τα δραματικά γεγονότα των Ιουλιανών του περασμένου έτους, ενώ την ίδια ημέρα δημοσιεύεται η είδηση ότι ο Αριστείδης Παγκρατίδης, ο γνωστός και ως "δράκος του Σέιχ Σου", καταδικάστηκε τετράκις εις θάνατον από το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης "δια τα πέντε φρικιαστικά εγκλήματα, τα οποία διεπράχθησαν, προ ετών, στη Θεσσαλονίκη". Εντυπωσιακή είναι και η είδηση στη δεύτερη σελίδα της εφημερίδας, που μας πληροφορεί ότι τα αεροσκάφη της Air France ετοιμάζονταν να προσφέρουν σύντομα στους επιβάτες τους πολυτελείς ανέσεις, όπως μουσική, κινηματογράφο και έγχρωμη τηλεόραση. Ενώ όμως στη Γαλλία η τηλεόραση είχε εισβάλει για τα καλά στις ζωές των πολιτών, στην Ελλάδα η ημέρα αυτή σηματοδοτούσε την έναρξη εκπομπής του τηλεοπτικού προγράμματος στην περιοχή της πρωτεύουσας...
«Εικοσιτρείς Φεβρουαρίου 1966… Ώρα 18.30. Η οθόνη φωτίζεται: ΕΙΡ Τηλεόραση Κανάλι 5. Το σήμα του σταθμού. Η εκφωνήτρια Ελένη Κυπραίου: «Καλησπέρα σας, από σήμερα το ΕΙΡ καθιερώνει …» Ήταν η πρώτη στιγμή της ελληνικής τηλεόρασης». Έτσι περιγράφεται το ξεκίνημα από τον Γιώργο Κάρτερ στο βιβλίο του «Ιστορία της τηλεόρασης».
Η πρώτη αυτή εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης κράτησε δύο ώρες, από τις 18.30 έως τις 20.30. Το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας είχε ως εξής:
18.30 Διεθνή Επίκαιρα
18.45 Για σας, κυρία μου (Γαλλική εκπομπή μόδας)
19.00 Αυστραλία. Ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ
19.25 Ο Άγγλος γλύπτης Χένρι Μουρ
19.55 Η ορχήστρα Ανρί Λεκάν
20.15 Ο κλέφτης .(Μία σύντομη βραζιλιάνικη ιστορία χωρίς λόγια)
20.30 Τέλος προγράμματος
Το πρόγραμμα της δεύτερης ημέρας θα περιλάμβανε ντοκιμαντέρ για το Λονδίνο και την πόλη Μπρυζ του Βελγίου, ένα αμερικανικό πρόγραμμα με τίτλο «οι Αμερικανοί καλλιτέχνες ταξιδεύουν» και μία γαλλική τουριστική τηλεταινία.
Η πρώτη αυτή εκπομπή χαρακτηριζόταν ως «πειραματική» και τα προγράμματα που εκπέμπονταν ως «εκπαιδευτικά». Χαρακτηριστικό όμως του πόσο άργησε να έρθει το νέο αυτό μέσο ενημέρωσης και ψυχαγωγίας στη χώρα μας είναι η αναφορά της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ την επομένη ότι «η τηλεόραση έρχεται στην Ελλάδα μετά την Αλβανία και την Γκάνα». Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι Αθηναίοι που διέθεταν στο σπίτι τους συσκευές τηλεοράσεως, υπολογίζονταν στους χίλιους. Πάντως πολλοί ήταν εκείνοι που συνωστίζονταν στις βιτρίνες των καταστημάτων για να παρακολουθήσουν την πρεμιέρα της ελληνικής τηλεόρασης.
Στην πρεμιέρα παρευρίσκονταν όχι μόνο πολιτικά πρόσωπα, όπως για παράδειγμα ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως κ. Αθανασιάδης – Νόβας, αλλά και ένας εκ των διευθυντών του BBC, ο οποίος επαίνεσε το τελικό αποτέλεσμα δηλώνοντας πως «ούτε στην Αγγλία δεν επιτυγχάνονται τόσο καθαρές εικόνες όσο στην ελληνική τηλεόραση». Στις δηλώσεις του τότε Αντιπρόεδρου της κυβέρνησης έμενε ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιτρεπόταν η λειτουργία και ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, καθώς άλλωστε είχε ήδη αρχίσει να εκδηλώνεται σχετικό ενδιαφέρον από επιχειρηματίες, ακόμα και από την Εθνική Τράπεζα. Τελικά, μετά από λίγες ημέρες, στις 27 Φεβρουαρίου εξέπεμψε η «Τηλεόραση των Ενόπλων Δυνάμεων», η μετέπειτα ΥΕΝΕΔ, ενώ χρειάστηκε να περάσουν είκοσι τρία χρόνια για να εκπέμψει ο πρώτος ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός - το MEGA channel στις 20 Νοεμβρίου 1989.
Σχετικά θέματα:
Όταν γεννιόταν η τηλεόραση: Τι έγραφαν οι ελληνικές εφημερίδες του Μεσοπολέμου για το νέο μέσο που άλλαξε τον τρόπο ζωής της ανθρωπότητας
Χρόνια πολλά, MEGA! Αφιέρωμα στην πρώτη μέρα του τηλεοπτικού σταθμού, στις 20 Νοεμβρίου 1989!
Η υποδοχή από τον κόσμο, σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δύο μέρες μετά, 25 Φεβρουαρίου, δεν ήταν και πολύ ενθουσιώδης ως προς το πρόγραμμα, καθώς αποτελούσε επανάληψη παλαιότερων προγραμμάτων, που είχαν εκπέμψει σε δοκιμαστικό επίπεδο, ενώ υπήρχαν πολλές διακοπές και παράσιτα στην εικόνα. Για παράδειγμα, σε μια στιγμή η εικόνα της εκφωνήτριας μεταδόθηκε ανάποδα!
Χαρακτηριστική όμως της ανυπομονησίας των πολιτών για το νέο μέσο ήταν η δήλωση ενός εστιάτορα, που δημοσίευσε η εφημερίδα: «Θα κόψω και τον κινηματογράφο, που πηγαίνω σχεδόν κάθε βράδυ. Ακόμη όμως είμαι δύσπιστος. Θα πεισθώ όταν θα έχω στο σπίτι μου συσκευή τηλεοράσεως και εγώ θα κάθομαι στην πολυθρόνα μου, θα βλέπω και θα τρώω πασατέμπους». Σε δήλωσή της προς την εφημερίδα, η εθνική μας σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη δήλωνε: «Ήταν καιρός! Κάτι που είναι πολύ χρήσιμο. Προσωπικά θα μου πολυαρέσει. Αν θα ήθελα να εμφανισθώ από την οθόνη της τηλεοράσεως; Εξαρτάται … Γιατί όχι αν το πρόγραμμα είναι καλό».
Χαρακτηριστική όμως της ανυπομονησίας των πολιτών για το νέο μέσο ήταν η δήλωση ενός εστιάτορα, που δημοσίευσε η εφημερίδα: «Θα κόψω και τον κινηματογράφο, που πηγαίνω σχεδόν κάθε βράδυ. Ακόμη όμως είμαι δύσπιστος. Θα πεισθώ όταν θα έχω στο σπίτι μου συσκευή τηλεοράσεως και εγώ θα κάθομαι στην πολυθρόνα μου, θα βλέπω και θα τρώω πασατέμπους». Σε δήλωσή της προς την εφημερίδα, η εθνική μας σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη δήλωνε: «Ήταν καιρός! Κάτι που είναι πολύ χρήσιμο. Προσωπικά θα μου πολυαρέσει. Αν θα ήθελα να εμφανισθώ από την οθόνη της τηλεοράσεως; Εξαρτάται … Γιατί όχι αν το πρόγραμμα είναι καλό».
Από την άλλη,η εβδομαδιαία εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ στο φύλλο της 26ης Φεβρουαρίου εστίασε στα πολλά προβλήματα της νεογέννητης τηλεόρασης, την οποία από τη μια μεριά την πολιορκούσαν επιχειρηματίες που ονειρεύονταν να εξουσιάσουν την τηλεόραση και τους οποίους η εφημερίδα αποακλούσε «μεγαλοκαρχαρίες» εστιάζοντας κυρίως σε εκδοτικά συγκροτήματα και από την άλλη την πολεμούσαν οι κινηματογραφιστές. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ένας παραγωγός ταινιών της εποχής, σε συνάντηση που είχε με εκπροσώπους του ΕΙΡΤ, ζήτησε το αστρονομικό για την εποχή ποσό των 150.000 δραχμών προκειμένου να προβληθεί από την τηλεόραση ταινία της περασμένης δεκαετίας, την ώρα που οι ξένες εταιρίες ζητούσαν μόλις 900 δραχμές για την προβολή ξένης ταινίας διάρκειας 30 λεπτών. Με αυτό τον τρόπο οι Έλληνες παραγωγοί ταινιών εκτιμούσαν ότι προστάτευαν καλύτερα το προϊόν τους αποκλείοντας το από το αντίπαλο δέος.
Χαρακτηριστικό της υποτίμησης της δύναμης που θα είχε η τηλεόραση στη διαμόρφωση νέων ηθών ψυχαγωγίας ήταν και η εκτίμηση της εφημερίδας ότι «ο Έλληνας ψυχαγωγείται με τον κινηματογράφο», αφού άλλωστε η Αθήνα την εποχή εκείνη διέθετε τόσες κινηματογραφικές αίθουσες «όσες δεν υπάρχουν σε καμιά άλλη πρωτεύουσα του κόσμου, με ανάλογο πληθυσμό» με αποτέλεσμα «η είσοδος μιας τηλεοπτικής συσκευής στο σπίτι (να) αποτελεί εχθρική καινοτομία στα συμφέροντα εκείνων που αποζούν από τον κινηματογράφο, αλλά πάντως όχι σοβαρό». Δυστυχώς όμως για τον ελληνικό κινηματογράφο, επρόκειτο μάλλον για τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του.
Χαρακτηριστικό της υποτίμησης της δύναμης που θα είχε η τηλεόραση στη διαμόρφωση νέων ηθών ψυχαγωγίας ήταν και η εκτίμηση της εφημερίδας ότι «ο Έλληνας ψυχαγωγείται με τον κινηματογράφο», αφού άλλωστε η Αθήνα την εποχή εκείνη διέθετε τόσες κινηματογραφικές αίθουσες «όσες δεν υπάρχουν σε καμιά άλλη πρωτεύουσα του κόσμου, με ανάλογο πληθυσμό» με αποτέλεσμα «η είσοδος μιας τηλεοπτικής συσκευής στο σπίτι (να) αποτελεί εχθρική καινοτομία στα συμφέροντα εκείνων που αποζούν από τον κινηματογράφο, αλλά πάντως όχι σοβαρό». Δυστυχώς όμως για τον ελληνικό κινηματογράφο, επρόκειτο μάλλον για τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του.
Σχετικά θέματα:
Όταν γεννιόταν η τηλεόραση: Τι έγραφαν οι ελληνικές εφημερίδες του Μεσοπολέμου για το νέο μέσο που άλλαξε τον τρόπο ζωής της ανθρωπότητας
Χρόνια πολλά, MEGA! Αφιέρωμα στην πρώτη μέρα του τηλεοπτικού σταθμού, στις 20 Νοεμβρίου 1989!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου