ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ BOX OFFICE ΤΟΥ 2011: ΙΤΑΛΙΑ

Ο ιταλικός κινηματογράφος βρίσκεται σε πλήρη άνθηση τα τελευταία χρόνια και αυτό επιβεβαιώθηκε και τη χρονιά που μας πέρασε. Το 37,5% των θεατών του 2011 προτίμησε να παρακολουθήσει μία ιταλική ταινία, μόλις εννιά ποσοστιαίες μονάδες λιγότεροι από εκείνους που παρακολούθησαν μια χολιγουντιανή παραγωγή, ποσοστό αυξημένο κατά πεντέμισι περίπου μονάδες σε σχέση με το 2010.

Το 2011 βγήκε στους κινηματογράφους η ιταλική ταινία που κατάφερε να κόψει τα περισσότερα εισιτήρια όλων των εποχών. Πρόκειται για την κωμωδία
"Che bella giornata" ("Τι ωραία μέρα"), την οποία παρακολούθησαν 6.830.405 θεατές. Την έχω δει την ταινία, σίγουρα δεν πρόκειται για κάποιο "καλλιτεχνικό απαύγασμα της έβδομης τέχνης", αλλά αποτελεί μια πολύ καλή feel-good ταινία, η οποία μάλιστα μπορεί άνετα να παρακολουθηθεί και από το ελληνικό κοινό, αφού ο άξονας της ιστορίας της περιστρέφεται γύρω από έναν καταφερτζή, κουτοπόνηρο Ιταλό, ο οποίος χάρη στα "μέσα" που διαθέτει προσλαμβάνεται φύλακας στο Βατικανό και μπλέκει με μία τρομοκράτισσα. 

Στη δεύτερη θέση του ιταλικού box office για το 2011, αλλά σε μεγάλη απόσταση από πλευράς εισιτηρίων βρέθηκε - ποιος άλλος; - ο Χάρυ Πότερ με 2.935.629 θεατές. Στην τρίτη θέση βρέθηκε με μικρή διαφορά (2.600.849 θεατές) η ιταλική κομεντί "Immaturi", ("Ανώριμοι"), που αφηγείται την ιστορία έξι 38χρονων φίλων, παλιοί συμμαθητές από το σχολείο, άντρες και γυναίκες, οι οποίοι όμως έχουν χαθεί και ξαναβρίσκονται μετά από τόσα χρόνια. Αυτές τις ημέρες στους ιταλικούς κινηματογράφους προβάλλεται το σίκουελ της ταινίας, μέρος των γυρισμάτων της οποίας έγιναν στην Πάρο.
Τέταρτη ταινία της χρονιάς ήταν το "Qualunquemente" ("Ο οποιοσδήποτε"), ουσιαστικά μια σατιρική κωμωδία, με ήρωα έναν διεφθαρμένο επιχειρηματία το κύριο Ότιναναι ("La Qualunque"), ο οποίος επιστρέφει στην Ιταλία και ασχολείται με την πολιτική, ενώ στο τέλος καταφέρνει να εκλεγεί δήμαρχος. Αν σας θυμίζει η ιστορία αυτή τη διαδρομή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μάλλον δεν κάνετε λάθος, και ίσως όλη η συζήτηση γύρω από τις τυχαίες - ή όχι - ομοιότητες του ήρωα της ταινίας με τον πρώην Ιταλό πρωθυπουργό να ήταν αυτή που οδήγησε 2.486.638 θεατές στις κινηματογραφικές αίθουσες. Πάντως, για να βάλουμε το πράγματα στη θέση τους, ο Qualunque και ο Μπερλουσκόνι έχουν μια σημαντική διαφορά, ο πρώτος κατάγεται από τη νότια Ιταλία, ενώ ο δεύτερος από το Μιλάνο.
Στις επόμενες θέσεις ακολουθούν η "Χαραυγή", οι "Πειρατές της Καραϊβικής" και ο "Σέρλοκ Χολμς", ενώ στην όγδοη θέση συναντούμε ακόμα μία ιταλική κωμωδία, το "Femmine Contro Maschi", σίκουελ του "Maschi Contro Femmine" που είχε βγει στους ιταλικούς κινηματογράφους ένα χρόνο νωρίτερα σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. 1.947.976 θεατές παρακολούθησαν την ταινία με θέμα την "από κτίσεως κόσμου" αντιπαράθεση ανδρών και γυναικών, με τις τελευταίες να επιχειρούν να πάρουν το αίμα τους πίσω μετά την ιστορία της πρώτης ταινίας.
Στο τοπ20 της χρονιάς συναντούμε και άλλες ιταλικές κινηματογραφικές παραγωγές, όπως την κινηματογραφική μεταφορά της κωμικής σειράς του ιταλικού MTV "I Soliti Idioti" ("Οι συνήθεις ηλίθιοι"), την οποία κάποιοι θα τη θεωρήσουν ξεκαρδιστική και άλλοι θα τη βρουν προσβλητική. Επίσης συναντούμε την κωμωδία "La peggior settimana della mia vita" ("Η χειρότερη εβδομάδα της ζωής μου") που αποτελεί μεταφορά μιας βρετανικής κωμικής σειράς που περιγράφει τη εφιαλτική εβδομάδα ενός άντρα που ετοιμάζεται να παντρευτεί την αγαπημένη του, όμως όλα του πάνε στραβά. Ίσως να έχετε παρακολουθήσει την αμερικάνικη βερσιόν στη σειρά "Worst Week".
Άλλες ιταλικές κωμωδίες στην πρώτη εικοσάδα είναι το "Vacanze di Natale a Cortina", το "Nessuno Mi Puό Giudicare" και το "La Banda Dei Babbi Natale", που βγήκε στους κινηματογράφους τον Δεκέμβριο του 2010, αλλά συνέχισε την καταπληκτική της πορεία και το 2011 και θεωρείται μεταξύ των πιο επιτυχημένων ιταλικών ταινιών όλων των εποχών.

Σχετικά θέματα:
Το ευρωπαϊκό box office του 2012: Ιταλία