Καθώς η Μεγάλη Βρετανία βρίσκεται αυτές τις μέρες στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων που φιλοξενούνται στο Λονδίνο, ας θυμηθούμε 4 από τα δημοφιλέστερα παραδοσιακά βρετανικά τραγούδια (τρία αγγλικά κι ένα σκωτσέζικο), τα οποία θα προτιμούσαμε να είχαμε ακούσει στην τελετή έναρξης των Αγώνων ερμηνευμένα από μια χορωδία σε σχέση με τα αποσπάσματα λίγων δευτερολέπτων από σύγχρονα - γνωστά και άγνωστα - βρετανικά τραγούδια, τα οποία ούτως ή άλλως τ' ακούμε συχνά στα ραδιόφωνα, στο cd player του σπιτιού μας κλπ.
1. Ο Ερρίκος Η', βασιλιάς της Αγγλίας από το 1509 έως το 1547, δεν έχει μείνει στην Ιστορία μόνο για τις πολλές του συζύγους, τη ρήξη με τον Πάπα που επέφερε την ίδρυση της Αγγλικανικής Εκκλησίας και υπερβολικά πολλά κιλά που είχε αποκτήσει την τελευταία δεκαετία της ζωής του, ύστερα από ατύχημα με το άλογο του. Ήταν επίσης δημιουργός πολλών δημοφιλών τραγουδιών στη μεσαιωνική Αγγλία, ορισμένα από τα οποία παραμένουν αγαπημένα μέχρι και σήμερα.
Το πιο κλασσικό από αυτά είναι το "Pastime With Good Company" ("Passetyme with gude companye" γραμμένο με την ορθογραφία της εποχής εκείνης ή "Διασκέδαση με καλή παρέα" στα ελληνικά), γνωστό και ως "Η μπαλάντα του Βασιλιά". Εκτιμάται ότι γράφτηκε στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του και ότι ήταν αφιερωμένο στην πρώτη σύζυγό του, την Αικατερίνη της Αραγωνίας, η οποία στο παρελθόν υπήρξε παντρεμένη με το μεγαλύτερο αδελφό του Ερρίκου και αρχικό διάδοχο του αγγλικού θρόνου Αρθούρο της Ουαλίας, ο οποίος όμως πέθανε λίγους μήνες μετά το γάμο του με την Αικατερίνη, χωρίς ο γάμος τους να ολοκληρωθεί, όπως τουλάχιστον εκείνη ισχυρίστηκε, προκειμένου ο Πάπας να δώσει την άδεια για το γάμο της με τον Ερρίκο.
2. Το "Greensleeves" (ή "My Lady Greensleeves") θεωρείται από πολλούς ως ακόμη μία μουσική σύνθεση του Ερρίκου Η' αφιερωμένη στη δεύτερη σύζυγο του Άννα Μπολέιν, ωστόσο οι ιστορικοί το ανάγουν στην ελισαβετιανή εποχή, την εποχή δηλαδή που κυβερνούσε την Αγγλία η Ελισάβετ Α' (η τριτότοκη κόρη του Ερρίκου Η' από το γάμο του με την Άννα Μπολέιν), κυρίως λόγω των εμφανών ιταλικών μουσικών επιρροών, οι οποίες εμφανίστηκαν στην αγγλική μουσική την περίοδο της Ελισάβετ. Η πρώτη γραπτή αναφορά στο τραγούδι συναντάται στο θεατρικό "Οι εύθυμες κυράδες του Γουίνδσορ" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, το οποίο γράφτηκε στα τέλη του 16ου αιώνα.
3. Το "Auld Lang Syne" ("Πριν πολύ καιρό") είναι ένα σκωτσέζικο μελοποιημένο ποίημα, που γράφτηκε το 1788 από τον Ρόμπερτ Μπερνς, βασισμένο σ' ένα παλιό τραγούδι της περιοχής. Στην πραγματικότητα, ο Μπερνς απλά ξανάγραψε τους στίχους, οι οποίοι είχαν ξεχαστεί στο πέρασμα του χρόνου. Πρόκειται για τραγούδι αποχαιρετισμού προς κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, το οποίο οι Σκωτσέζοι συνηθίζουν να το τραγουδούν την πρώτη και την τελευταία μέρα του έτους, στις κηδείες ή ακόμα και τη μέρα της αποφοίτησης από το σχολείο, ενώ ήταν το τραγούδι με το οποίο παραδοσιακά αποχαιρετούσαν όσους φίλους και συγγενείς έφευγαν μετανάστες σε άλλες χώρες.
4. Το δημοφιλέστερο παραδοσιακό, παιδικό, αγγλικό τραγούδι είναι αναμφίβολα το "London Bridge Is Falling Down" ("Η γέφυρα του Λονδίνου πέφτει"). Εκτιμάται ότι οι ρίζες του τραγουδιού πρέπει ν' αναζητηθούν στα μεσαιωνικά χρόνια, ωστόσο η μορφή με την οποία είναι γνωστό μέχρι σήμερα, ανάγεται στο 17ο αιώνα. Οι στίχοι του είναι γνωστοί σε διάφορες παραλλαγές, ενώ αναφέρονται σε όλες τις γέφυρες της βρετανικής πρωτεύουσας ξεκινώντας από την πρώτη, που κατασκευάστηκε από τους Ρωμαίους τον 1ο μ.Χ. αιώνα και η οποία ήταν κατασκευασμένη από "ξύλο και πηλό" ("wood and clay"), όπως λέει και ο στίχος μιας από τις στροφές του τραγουδιού. (Η μελωδία μοιάζει πολύ με εκείνη ενός άλλου βρετανικού παιδικού τραγουδιού, το "Mary Had a Little Lamb", μόνο που αν ρωτήσετε ένα Βρετανό θα σας πει πως δε μοιάζουν καθόλου, παρά μόνο στις πρώτες νότες).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου