Αναμφίβολα, πολλοί φίλαθλοι που αγαπούν την κολύμβηση θα ήθελαν να βρεθούν στην ίδια πισίνα με κάποιον από τους πρωταθλητές του αθλήματος, να τους δοθεί - αν μη τι άλλο - η ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά το είδωλο τους, ακόμη και να προσπαθήσουν να το προκαλέσουν σε μια απέλπιδα υδάτινη μάχη επιδεικνύοντας τις όποιες κολυμβητικές τους ικανότητες. Αν έχεις κι εσύ το όνειρο να κολυμπήσεις στην ίδια πισίνα με τον Φελπς, τον Θορπ, τον Δρυμωνάκο, τη Νιαγουάρα κλπ, ίσως θα έπρεπε να το ξανασκεφτείς ως προς τον.. τόπο συνάντησης προτιμώντας οποιοδήποτε άλλο μέρος εκτός από την πισίνα, όπου τα πράγματα είναι πιο... επίφοβα.
Η αμερικανίδα Κάρλι Γκιρ, πρώην μέλος της κολυμβητικής ομάδας των ΗΠΑ, προθυμοποιήθηκε να λύσει ορισμένες από τις απορίες των μελών της ιστοσελίδας Quora.com, σχετικά με τους επαγγελματίες αθλητές της κολύμβησης, μία εκ των οποίων ήταν εάν "οι κολυμβητές των Ολυμπιακών Αγώνων ή άλλων διοργανώσεων κατουρούν στην πισίνα". Η απάντηση που έδωσε η Γκιρ ήταν αρκετά άβολη για τους συναθλητές της: "Σχεδόν το 100% της ελίτ των επαγγελματιών κολυμβητών κατουρούν στην πισίνα. Τακτικά. Ορισμένοι το αρνούνται, άλλοι το παραδέχονται με υπερηφάνεια, όμως όλοι το κάνουν".
Στη συνέχεια, η Γκιρ προσδιορίζει και τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ένας αθλητής μπορεί να φτάσει στο σημείο να μετατρέψει την πισίνα σε ουρητήριο: ι) στο τέλος μιας κούρσας πρόσθιας κολύμβησης, όπου τα νεύρα είναι ήδη τεταμένα από την αναμέτρηση, ιι) αμέσως πριν από μια κούρσα, το ονομαζόμενο και ως "νευρικό κατούρημα", ακόμη κι αν ο αθλητής έχει προηγουμένως πάει στην τουαλέτα, όπως συνηθίζουν άλλωστε να κάνουν πριν τον αγώνα, και ιιι) οποιαδήποτε στιγμή νιώσει ο αθλητής ότι θέλει να κατουρήσει, μπορεί και να το κάνει. Μάλιστα, η Γκιρ περιγράφει κι ένα περιστατικό με συναθλήτρια της, την οποία δεν κατονομάζει, η οποία, κάθε φορά που κατουρούσε στην πισίνα, το... ανακοίνωνε στις υπόλοιπες.
Άλλωστε, οι μόνοι τρόποι για να "συλληφθεί" ο αθλητής (ή η αθλήτρια) που δεν μπόρεσε να κρατηθεί στο νερό είναι είτε να το πει ο ίδιος ανοιχτά είτε να είναι αφυδατωμένος και να βρίσκεται πολύ ώρα σ' ένα σημείο. Σίγουρα πάντως δεν μπορεί το κατούρημα να γίνει αντιληπτό από μια υποβρύχια κάμερα, καθώς τα ούρα διαλύονται πολύ γρήγορα στο νερό, ειδικά όταν οι αθλητές αγωνίζονται, υπάρχει δηλαδή έντονη κινητικότητα στην πισίνα. Φυσικά, υπάρχουν και οι πισίνες με ειδικές χημικές ουσίες που αποκτούν ένα ιδιαίτερο χρώμα από τα ούρα, όμως η Γκιρ υποστηρίζει ότι δεν κολύμπησε ποτέ σε μια τέτοια πισίνα κι επομένως δεν έχει συγκεκριμένο παράδειγμα ν' αναφέρει.
Φυσικά, το φαινόμενο της ούρησης στην πισίνα δε συναντάται μόνο μεταξύ των αθλητών. Σύμφωνα με έρευνα του αμερικανικού Water Quality & Health Council που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, ο ένας στους πέντε ανθρώπους που κολυμπούν σε πισίνες παραδέχεται ανοιχτά ότι όντως κατουράει στην πισίνα. Εξάλλου, τον περασμένο Ιούνιο οι αρχές του Αψβούργου στη Γερμανία απαγόρευσαν το κολύμπι στη λίμνη Eichbaum, εξ αιτίας της δηλητηρίασης που υπέστησαν 500 ψάρια, εκτιμώντας παράλληλα ότι σε κάθε κολυμβητή της λίμνης αντιστοιχούσαν κατά μέσο όρο μισό λίτρο ούρα τη μέρα!
Εν τω μεταξύ, η ίδια έρευνα του Water Quality & Health Council αποκάλυψε ότι περίπου το 70% των ανθρώπων που μπαίνουν σε μια πισίνα για να κολυμπήσουν, δεν έχουν κάνει προηγουμένως ντουζ συγχέοντας προφανώς το κολύμπι με το μπάνιο στο λουτρό του σπιτιού τους. Φυσικά, αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση - φαντάζομαι - για τους αθλητές, οι οποίοι εκ των πραγμάτων είναι υποχρεωμένοι να φροντίζουν για την τακτική καθαριότητα του σώματος τους. Σε κάθε περίπτωση πάντως οι ειδικοί προειδοποιούν: "Μην καταπίνετε το νερό της πισίνας. Αποφύγετε να βάλετε το νερό στο στόμα σας". Ο λόγος δεν είναι μόνο οι χημικές ουσίες που περιέχει μια πισίνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου