Άλλο βλακεία κι άλλο παρανομία

Είμαι αναρχικός; Όχι! Θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά προσγειωμένο για να συμμερίζομαι ξεπερασμένες, δήθεν επαναστατικές ιδεοληψίες. Ασπάζομαι τις θεωρίες για μια κοινωνία χωρίς αστυνομία, κυβερνήσεις, νομίσματα και άλλα τέτοια ουτοπικά; Σε καμία περίπτωση! Ο άνθρωπος εξελίχθηκε και προόδευσε, ακριβώς λόγω της οργάνωσης του σε κοινωνικούς σχηματισμούς, που διέπονται από κανόνες. Θεωρώ ότι πρέπει να καεί η Βουλή; Για όνομα του Θεού, όχι! Η λύση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων δεν είναι η βία - σε καμία περίπτωση! Εκνευρίζομαι που νιώθω την ανάγκη να κάνω μια τέτοια εισαγωγική δήλωση φρονημάτων, από φόβο μήπως παρερμηνευτούν τα όσα πρόκειται να γράψω αμέσως παρακάτω; Απόλυτα! Για την ακρίβεια, η λέξη που εκφράζει καλύτερα τα συναισθήματα μου είναι η λέξη ντροπή.

Ας υποθέσουμε ότι συναντιούνται δυο φίλοι και ας τους ονομάσουμε ο Α και ο Β. Ο Α είναι αγανακτισμένος με τον εργοδότη του, επειδή του έχει μειώσει το μισθό, δεν του δίδει υπερωρίες, τον απειλεί με απόλυση κλπ., επειδή η επιχείρηση αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Καθώς ο Α είναι φορτισμένος συναισθηματικά με όλη αυτήν την κατάσταση, εκφράζεται απαξιωτικά και γενικώς υπερβολικά για τον εργοδότη του. 

Αν αύριο ο Β, σκεπτόμενος ηλιθιωδώς και απερίσκεπτα, νομίσει ότι θα προσφέρει υπηρεσία στο φίλο του σκοτώνοντας τον εργοδότη του ή βάζοντας βόμβα στο αυτοκίνητο του, αυτό καθιστά τον Α ηθικό αυτουργό; Σε ποιο δικαστήριο, ποιας ευνομούμενης χώρας θα στεκόταν ένα τέτοιο επιχείρημα; Σε δικαστήριο των Ταλιμπάν μπορεί, σε ευρωπαϊκό δικαστήριο πάντως όχι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Α είναι απερίσκεπτος και δεν υπολόγισε καλά τις συνέπειες των λόγων του. Αλλά μόνο αυτό και τίποτε άλλο.
Αν θέλετε, ένα τέτοιο παράδειγμα μοιάζει με το πρόσφατο περιστατικό των Αυστραλών ραδιοφωνικών παραγωγών, που έκαναν μια βλακώδη φάρσα, χωρίς να μπορούν να φανταστούν ότι θα οδηγείτο μια γυναίκα στην αυτοκτονία. Μπορούμε να πούμε τα χίλια μύρια σε βάρος τους, όμως δεν θεωρούνται εγκληματίες. 

Δυστυχώς, έχουμε φτάσει στο σημείο, στην Ελλάδα του 2013, να γυρνούμε σε λογικές της δεκαετίας του '40 και του '50. Εκείνη την εποχή, αν κάποιος τολμούσε να διαμαρτυρηθεί για τις εκτοπίσεις των κομμουνιστών - μόνο και μόνο επειδή ήταν κομμουνιστές, άρα εν δυνάμει(!) εγκληματίες και όχι δράστες τελεσθεισών αξιοποίνων πράξεων - αμέσως έμπαινε στο στόχαστρο. Μήπως ήταν κρυφοκομμουνιστής, άρα "εχθρός" της πατρίδας; Σίγουρα, πάντως, δεν ήταν "εθνικόφρων", δεν ήταν με τους "καλούς" και τους "σωστούς". 

Τις τελευταίες ημέρες αισθάνομαι μια απόπειρα αναβίωσης παρόμοιων λογικών, όπου αν κάποιος τολμήσει και πει ότι σε ΚΑΜΙΑ ευνομούμενη χώρα δεν είναι έγκλημα τιμωρητέο από τον ποινικό κώδικα το να βγει και να δηλώσει κάποιος ότι είναι αναρχικός, στην Ελλάδα θεωρείται εν δυνάμει μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης! Διαφωνώ κάθετα με τις νιχελιστικές απόψεις των αναρχικών, όμως γιατί θα πρέπει να προσβάλλω τη νοημοσύνη μου τόσο βάναυσα θεωρώντας ότι όποιος είναι αναρχικός είναι αυτομάτως εγκληματίας; 

Ποιο έγκλημα διέπραξε; Ότι έχει κακές ιδέες; Πού τιμωρείται αυτό; Ή μήπως επειδή είναι αναρχικοί εκείνοι που σπάνε τις βιτρίνες στο κέντρο της Αθήνας, ξαφνικά ένοχοι θεωρούνται όχι αυτοί που πραγματικά σπάσανε τις βιτρίνες, αλλά όλοι όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχικοί; Ή μήπως επειδή αναρχικοί διέπραξαν το εξοργιστικό έγκλημα στην τράπεζα της Marfin, όπου σκοτώθηκαν τρεις εργαζόμενοι κι ένα αγέννητο βρέφος, δεν πρέπει να εντοπισθούν έστω και τώρα από την αστυνομία εκείνοι που όντως διέπραξαν το τερατώδες εκείνο έγκλημα, αλλά πρέπει να τιμωρηθούν "αντ' αυτών" γενικά κι αόριστα όλοι οι ομοϊδεάτες τους, ακόμη κι αν δεν διέπραξαν συγκεκριμένη εγκληματική ενέργεια; Ή μήπως, επειδή, όπως όλα δείχνουν τα πράγματα, τα μέλη των "Πυρήνων της φωτιάς" προέρχονται από τον ευρύτερο αναρχικό χώρο, δεν αρκεί να εξαρθρωθεί η οργάνωση και να τιμωρηθούν σύμφωνα με το νόμο τα μέλη αυτής, αλλά πρέπει να καταδικαστούν και όσοι συμμερίζονται τις θεωρίες του Μπακούνιν; Σε ποια ευνομούμενη, ευρωπαϊκή χώρα διατυπώνεται - εμμέσως πλην σαφώς - μια τέτοια συλλογιστική και μάλιστα από υπουργικά χείλη; 

Και για να είμαι πιο συγκεκριμένος. Ένας βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε εντός του Κοινοβουλίου ότι είναι αναρχικός. Προσωπικά τον θεωρώ ανόητο. Το να δηλώνεις αναρχικός και να θέλεις να εκλεγείς βουλευτής είναι το άκρον άωτο της προσωπικής, πολιτικής σύγχυσης. Αυτό, όμως, γιατί τον καθιστά ένοχο; Ποια παράνομη πράξη διέπραξε εκτός από πολιτική βλακεία; Έσπασε βιτρίνα; Έβαλε γκαζάκια; Παρακίνησε άλλους να βάλουν γκαζάκια από την Καστοριά; 

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο εν λόγω βουλευτής είναι βουλευτής Καστοριάς και όχι Αθηνών, εκτός κι αν συμμετέχει από τηλεφώνου σε τρομοκρατικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην πρωτεύουσα ή πρόλαβε να ενταχθεί σ' αυτές και να αναρριχηθεί στα ηγετικά τους κλιμάκια μέσα στους 7 μήνες που είναι εκλεγμένος βουλευτής. Αλλά πρέπει να υπάρχουν στοιχεία που να το αποδεικνύουν πραγματικά και όχι βάσει υποθετικών σεναρίων για χάρη εντυπώσεων, που μάλλον κλιμακώνουν ένα αχρείαστο κλίμα διχασμού. 

Ναι, είναι ακραίες οι μεγαλοστομίες πολλών βουλευτών της αντιπολίτευσης περί "εθνικής προδοσίας", περί "δωσίλογων" και άλλων τέτοιων φαιδρών. Αλλά είναι αυτό και μόνο: πολιτικές φαιδρότητες. Δεν είναι έγκλημα, ούτε παρακίνηση για έγκλημα. Ένας ανόητος, όπως στο παράδειγμα που ανέφερα στην αρχή του κειμένου μου, ο οποίος νομίζει ότι με τη βία μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο, βρίσκει αφορμή ακόμη κι από ψύλλου πήδημα. Το θέμα είναι τι μέτρα παίρνει η πολιτεία για να προλάβει την όποια πράξη βίας αυτού του ανόητου.

Εξάλλου, αν θεωρήσουμε ότι όντως τέτοιες δηλώσεις αποτελούν προτροπή σε βία, γιατί δεν αποτελούν αντίστοιχη προτροπή οι μεγαλόστομες δηλώσεις τύπου "θα ανακαταλάβουμε τους δρόμους των πόλεων μας από τους μετανάστες"; Γιατί να μην θεωρήσει κάποιος ότι έδωσαν πάτημα σε άλλους ανόητους, που τον τελευταίο καιρό διαπράττουν σωρεία επιθέσεων σε βάρος μεταναστών που "κατέλαβαν" τη χώρα και τους δρόμους των πόλεων της; Θα πρέπει ο πολιτικός που έκανε αυτήν την απερίσκεπτη δήλωση παρασυρόμενος από το πολιτικό του πάθος, να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός των ξενοφοβικών επιθέσεων, επειδή χρησιμοποίησε ανόητους βερμπαλισμούς; Προφανώς και όχι, γιατί σε καμία ευνομούμενη χώρα ο βερμπαλισμός δεν θεωρείται παρανομία, άρα έγκλημα.


Σχετικά θέματα:
Μια ευχή για την Ελλάδα το 2013