Σαν σήμερα: 16 Απριλίου

Σήμερα είναι Τρίτη, 16 Απριλίου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Ο Γάλλος συγγραφέας Ανατόλ Φρανς (1844-1924, Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1921), ο Τσάρλι Τσάπλιν (1889-1977) και ο Γουίλμπουρ Ράιτ (1867-1912), ένας εκ των αδελφών Ράιτ που κατασκεύασαν το πρώτο αεροπλάνο στον κόσμο, είναι οι πιο σημαντικές ιστορικές προσωπικότητες που γεννήθηκαν σαν σήμερα.
Ένας σημαντικός ηθοποιός που γεννήθηκε σαν σήμερα ήταν ο σερ Πίτερ Ουστίνοφ (1921-2004), ενώ πολλά χρόνια μετά, την ίδια μέρα με τον Ουστίνοφ γεννήθηκε και ο Έλληνας ηθοποιός Χρήστος Βασιλόπουλος (35 ετών), γνωστός κυρίως από τις.. ασυνήθιστες δηλώσεις του.
Επίσης, στις 16 Απριλίου γεννήθηκε ένας από τους καταξιωμένους κινηματογραφικούς και τηλεοπτικούς συνθέτες, με πολλά βραβεία Γκράμι στο ενεργητικό του, ο Χένρι Μαντσίνι (1924-1994). Ο Μαντσίνι συνέθεσε πολλά σάουντρακ ταινιών, το πιο γνωστό από τα οποίο είναι το μουσικό θέμα του "Ροζ Πάνθηρα".
Τέλος, ο πρώην πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ θα κλείσει σήμερα τα 86 του χρόνια.

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΕΟΡΤΕΣ:

Στο Ισραήλ γιορτάζεται η Ημέρα της Ανεξαρτησίας. Όπως όλες οι γιορτές στο Ισραήλ, έτσι και η Ημέρα της Ανεξαρτησίας προσδιορίζεται με βάση το εβραϊκό ημερολόγιο, ώστε ο εορτασμός της επετείου δεν συμπίπτει με τη "δυτική" ημερομηνία. Την πέμπτη μέρα του μήνα Ιγιάρ (ή 14 Μαΐου 1948) τα μέλη του Εβραϊκού Εθνικού Συμβουλίου ανακήρυξαν τη δημιουργία του πρώτου ισραηλινού κράτους μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού "Η φωνή του Ισραήλ":

"Εμείς τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, εκπροσωπούντες τον εβραϊκό λαό της Παλαιστίνης και τους Σιωνιστές όλου του κόσμου συνήλθαμε σε πανηγυρική συνεδρίαση την ημέρα του τερματισμού της βρετανικής εντολής για την Παλαιστίνη, ασκούντες δε το φυσικό και ιστορικό δικαίωμα του εβραϊκού λαού και εφαρμόζοντας την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ διακηρύσσουμε με το παρόν την ίδρυση εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη υπό το όνομα "Κράτος του Ισραήλ"".

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:
Στις 16 Απριλίου 1897, ο πανικός από την ήττα του ελληνικού στρατού στη θέση Μάτι και η κατάληψη της Λάρισας από τον τουρκικό στρατό, οδήγησε τους κατοίκους του Βόλου να εγκαταλείψουν την πόλη τους. Με τηλεγράφημα του, που δημοσιεύτηκε στις 21 Απριλίου, ο ανταποκριτής της εφημερίδας "Το Άστυ" μετέδιδε τις σκηνές ντροπής, όπου οι ίδιοι οι στρατιώτες καλούσαν τον κόσμο να φύγει από τα σπίτια του:
"ΒΟΛΟΣ 16 Απριλίου -- Ευθύς αμέσως μετά την υποχώρησιν του στρατού και την εκκένωσιν της Λαρίσης ο πανικός ήρχισε να υπεισέρχεται και εις τον Βόλον. Και κατ' αρχάς μεν εν όσω Τούρκοι δεν είχον διέλθει την γέφυραν του Πηνειού, ο κόσμος ηρκείτο εις τα σχόλια, και εις την αναζήτησιν των υπευθύνων, αργότερον όμως, όταν ασθμαίνων εις οδοιπόρος ανήγγειλεν ότι ο Μιχδή πασάς μετά του ιππικού του κατέλαβε την πόλιν και εξέπεμψε προσκόπους μέχρι του Τοπουζλάρ, ο πανικός εν όλη τη αποτροπαίω του εκφάνσει εζωγραφήθη εις τας φυσιογνωμίας των πολιτών. Πάντες οι κάτοικοι εσκέφθησαν πώς να εξασφαλισθώσιν εγκαταλείποντες την πόλιν, εις την οποίαν εγεννήθησαν ή εγκατεστάθησαν....
Και ήρχισαν αι οικογένιαι με πρώτην ευκαιρίαν ν' απέρχωνται περιλαμβάνουσαι όσα εκ των επίπλων ήτο δυνατόν... Οι ευπορώτεροι απήλθον όντως εγκαίρως, ως ενόμιζον, οι δε πτωχότεροι, πλην ολίγων εξαιρέσεων, ηναγκάσθησαν να παραμείνουν εξασφαλίσαντες τας οικογένειας των εις τα υψηλότερα χωριά του Πηλίου.
Στρατιώται λιποτακτούντες ήρχισαν προς δικαιολογίαν των, να διαδίδουν τας απαισίους διαδόσεις, να παριστώσι τον κίνδυνον ως άμεσον και να προτρέπουν τους εναπομείναντας κατοίκους προς αναχώρησιν.... Ο κόσμος όλος πλέον έπασχε και εζήτει να φύγη, να ριφθή εις την θάλασσαν και να φθάση κολυμβών έως εις τον Πειραιάν!... Δεν ήτο φόβος ουδέ τρόμος. Ήτο κάτι τι άλλον φοβερώτερον, το οποίον και τον ψυχραιμότερον ηδύνατο να καταστήση έρμαιον του δεσπόζοντος πανικού".

Στις 16 Απριλίου 1945 και ώρα 3.50' εκδηλώθηκε η γενική επίθεση του σοβιετικού στρατού κατά του Βερολίνου σε μέτωπο 320 χιλιομέτρων. Παράλληλα, στο δυτικό μέτωπο απελευθερωνόταν η βόρεια Ολλανδία και σημαντικές γερμανικές πόλεις όπως η Νυρεμβέργη. Η αντίστροφη μέτρηση ε΄χιε ήδη αρχίσει για το ναζιστικό καθεστώς.

Στις 16 Απριλίου 1947, σε ομιλία του στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Μπέρναρντ Μπαρούχ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον όρο "ψυχρός πόλεμος" περιγράφοντας τις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης. Ουσιαστικά, είπε δημόσια αυτό που όλοι γνώριζαν, αλλά δεν το ομολογούσαν ανοιχτά.
"Ας μην απατώμαστε. Σήμερα βρισκόμαστε στο μέσο ενός ψυχρού πολέμου. Οι εχθροί μας βρίσκονται στο εξωτερικό και στην πατρίδα. Ας μην ξεχνάμε το εξής: Η δικιά μας αναταραχή είναι η καρδιά της δικής τους επιτυχίας. Η παγκόσμια ειρήνη είναι η ελπίδα και ο σκοπός του πολιτικού μας συστήματος. Είναι η απόγνωση και η ήττα εκείνων που στέκονται απέναντι μας. Μπορούμε να στηριχτούμε μόνο στους εαυτούς μας".

Στις 16 Απριλίου 2007, 32 φοιτητές έχασαν την ζωή τους και 17 τραυματίστηκαν στο πιο αιματηρό περιστατικό μαζικής δολοφονίας σε αμερικανικό σχολείο. Η επίθεση συνέβη στην Πολυτεχνική Σχολή της Βιρτζίνια, ενώ ο δράστης, που ήταν φοιτητής στο ίδρυμα, είχε εκδηλώσει και κατά το παρελθόν σημάδια "βίαιης παραβατικής συμπεριφοράς". Το έγκλημα έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της οπλοκατοχής, όμως μέχρι σήμερα δεν έχει ληφθεί κάποιο ουσιαστικό μέτρο, ενώ τα κρούσματα ένοπλων επιθέσεων σε σχολικά ιδρύματα συνεχίζονται.
[Βλ. σχετικά: Οι σημαντικότερες περιπτώσεις μαζικών δολοφονιών στα αμερικανικά σχολεία]

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:
"Οι Αμερικανοί φοβούνται δικτατορίαν εις την Ελλάδα" έγραφε στην πρώτη της σελίδα η εφημερίδα "Ελευθερία" στις 16 Απριλίου 1967 αναμεταδίδοντας δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας "New York Times" με αφορμή τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών για τις 28 Μαΐου. Η αμερικανική εφημερίδα έκανε λόγο για "φόβους ευρέως επικρατούντας εις τας Αθήνας ότι υπάρχει κίνδυνος να πεισθεί ο Βασιλεύς ότι μόνος τρόπος να σωθή η μοναρχία εις την Ελλάδα είναι η επιβολή δικτατορίας", ενώ ως "εστία εκ της οποίας εκπορεύεται ο κίνδυνος ανωμαλίας, εντοπίζει κύκλον στρατηγών, σκληρών της ΕΡΕ, και τινών αυλικών" σύμφωνα με το σχολιασμό της ελληνικής εφημερίδας.
Ειδικότερα, το άρθρο των New York Times έγραφε τα εξής:
"Η άποψη της Ένωσης Κέντρου είναι ότι ο βασιλιάς επέδειξε εύνοια έναντι της ΕΡΕ, οι οπαδοί της οποίας αποτελούνται από τα πλέον φανατικά φιλοβασιλικά στοιχεία της χώρας, και μετατράπηκε σε πολιτικό πρόσωπο... Αυτό σημαίνει ότι η Ένωση Κέντρου, κόμμα που περιλαμβάνει στους κόλπους του στοιχεία από συντηρητικά μέχρι μετριοπαθή αριστερά, αποφάσισε να εκθρονίσει το βασιλιά. 
Αλλά πολλά στοιχεία κοντά στο βασιλιά (δηλαδή ηγέτες του στρατού, εξτρεμιστικά μέλη της ΕΡΕ και άλλοι αυλικοί σύμβουλοι) πιστεύουν ότι αυτό ακριβώς είναι εκείνο, το οποίο θα έπραττε η Ε.Κ., αν κέρδιζε τις εκλογές, όπως φαίνεται πιθανό. Ευρύτατοι φόβοι επικρατούν εδώ ότι ο βασιλιάς πιθανόν να πεισθεί από τους συμβούλους του, ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για να διαφυλαχθεί η μοναρχία παρά να εμποδισθεί η νίκη της Ε.Κ. Αυτό αποτελεί παραίνεση για αναστολή του Συντάγματος και επιβολή δικτατορίας".
Πέντε ημέρες μετά η δικτατορία θα επιβαλλόταν....