Ημέρα πένθους, χαράς και επανάστασης υπήρξε η 27η Σεπτέμβρη στην ελληνική ιστορία - σε διαφορετικά φυσικά περιόδους. Ας θυμηθούμε ορισμένες πολύ έντονες στιγμές.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας, δολοφονήθηκε έξω από την εκκλησία του αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, που τότε ήταν η πρωτεύουσα του κράτους. Αυτουργοί του εγκλήματος ήταν δύο μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη, που εξ αρχής ασκούσαν σφοδρότατη αντιπολίτευση στον Καποδίστρια για ιδιοτελείς λόγους. Ο ένας από τους δολοφόνους λιντσαρίστηκε από το παριστάμενο πλήθος, ενώ ο δεύτερος κατέφυγε αρχικά στη γαλλική πρεσβεία, απ' όπου παραδόθηκε στις δικαστικές αρχές.
Έτσι περιέγραφε η Γκαζέτα Ιόνικα, η εφημερίδα που κυκλοφορούσε στο αυτόνομο κρατίδιο των Ιονίων νήσων, την είδηση στις 10/22 Οκτωβρίου 1831:
".. Ενώ ο Κυβερνήτης της Ελλάδος ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας τας 27 Σεπτεμβρίου/ 9 Οκτωβρίου την αυγήν επήγαινεν εις την Εκκλησίαν του Αγίου Σπυρίδωνος, ο Γεώργιος ένας των υιών του Μαυρομιχάλη του ποτέ Μπέη της Μάννης, και ο Κωνσταντίνος ο αδελφός του άνω ειρημένου Μπέη αντίκρυσαν τον Κυβερνήτην, αποχωρισθέντες από τους δύω φύλακας, (επειδή ευρίσκοντο υπό φυλακήν), και πλησιάσαντες από του εβάρεσαν δύω πιστολιαίς, από τας οποίας εξεψύχησεν ευθύς. Οι ειρημένοι δύω δολοφόνοι εβάλθησαν εις φυγήν, ο Κωνσταντίνος όμως επληγώθη από μίαν των φυλακών του Κυβερνήτου, και μείνας πίσω εκατεκομματιάσθη από τον λαόν, όστις έπειτα τον έσυρεν καθ' όλην την πόλιν και τον έρριψεν έξω της πόλεως. Ο Γεώργιος κατέφυγεν εις το Παλάτι του Αντιπρέσβεως της Γαλλίας, τούτος όμως τον επαρέδωσεν εις τας χείρας της Δικαιοσύνης, κατά ζήτησιν της Γερουσίας..."
Αμέσως μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, με απόφαση της Γερουσίας αποφασίστηκε να συγκροτηθεί τριμελής Διοικητική Επιτροπή με πρόεδρο τον Αυγουστίνο Καποδίστρια, αδελφό του νεκρού κυβερνήτη, ενώ μετείχαν επίσης ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Ιωάννης Κωλέττης. Τρεις μέρα μετά, η Επιτροπή απευθύνθηκε με ανακοίνωσή της στον ελληνικό λαό:
"ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Προς τους Έλληνας!
Η θλιβερά κατάστασις της Πατρίδος, ήτις έχασεν ήδη τον πατέρα της, υπηγόρευσε την ανάγκην του να εμπιστευθώμεν διά Ψηφίσματος υπ' Αρ. α58 της Γερουσίας τας ηνίας της Κυβερνήσεως, και να εκπληρώσωμεν χρέη τόσον δεινά, όσον η ορφάνευσις του Έθνους επαπειλεί κινδύνους και δυστυχήματα άπειρα.
Ανεδέχθημεν τα χρέη μας, και θαρρούντες εις την φρόνησιν και εις την προς την πατρίδα αγάπην σας, έχομεν χρηστάς ελπίδας να εκπληρώσωμεν εντίμως, και να προφυλάξωμεν το Έθνος από τα κακά της αναρχίας, άχρις ότου αποφασίσουν οι πληρεξούσιοι του περί των μεγάλων συμφερόντων του εις την συγκροτηθησομένην εντός ολίγου Συνέλευσιν.
Ήδη εγνωρίσατε από την πείραν οποία καλά πηγάζουν από την προς τα καθεστώτα αφοσίωσίν σας και από την ευπείθειάν σας εις τας διαταγάς της Κυβερνήσεως. Διά να μη παύσετε απολαύοντες τα καλά ταύτα, διά να έχετε και του λοιπού ασφαλισμένα τα πολίτιμα δίκαια της τιμής, της ζωής και της ιδιοκτησίας σας, μάλιστα διά να ημπορέσετε να τα φυλάξετε, να τα εξασφαλίσετε επί μάλλον και να φθάσετε τον σκοπόν της πολιτικής κοινωνίας, ο έστι την ευδαιμονίαν, οφείλετε να δείξετε την αυτήν αφοσίωσιν εις τους νόμους και την αυτήν υπακοήν και ευπείθειαν εις τας νομίμας Αρχάς σας.
Τοιουτοτρόπως θέλετε συντελέσει, αν όχι εις το να επανορθώσωμεν το κακόν, το οποίον επροξένησεν εις το έθνος η πλέον στυγερά και αποτρόπαιος πατροκτονία, τουλάχιστον εις το να ελαττώσωμεν όσον το δυνατόν τα εξ αυτού ολέθρια παρεπόμενα.
Επειδή είμεθα πεπεισμένοι ότι εκ τούτου διεγείρεται πόνος απαρηγόρητος εις τας καρδίας σας, σας προτρέπομεν, ως αγαπώντας και τιμώντας τον ενάρετον εκείνον άνδρα, τον αοίδημον Κυβερνήτην Ι.Α. Καποδίστριαν, να δείξετε και εις το εξής την προς την μνήμην του σεβασμόν σας, και να προσπαθήσετε μ' όλας τας δυνάμεις του έκαστος, ώστε να διατηρηθή απαραμείωτος η προς το καθεστώς αφοσίωσις απάντων. Προς είδησίν σας δε, ότι οι πατροκτόνοι, όσοι διέφυγον την κοινήν εκδίκησιν, ευρίσκονται εις τας χείρας της δικαιοσύνης, και ήδη παραδίδονται εις την αυστηρότητα των νόμων.
Η παρούσα κρίσιμος των πραγμάτων κατάστασις απαιτεί είπερ άλλοτε την εκτέλεσιν της αποστολής των πληρεξουσίων σας. Ας ελπίζωμεν δε εις την εξ ύψους αντίληψιν, και ο θεός δεν θέλει μας εγκαταλείψει και εις αυτήν την θλιβερωτάτην περίστασιν.
Εν Ναυπλίω, τη 30 Σεπτεμβρίου 1831
Ο Πρόεδρος Α.Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Θ. ΚΩΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
ΙΩ. ΚΩΛΕΤΤΗΣ
Ο Γραμματεύς της Επικρατείας Ν. Σπηλιάδης"
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1923, η ελληνική σημαία κυμάτιζε και πάλι στην Κέρκυρα, κάτι λιγότερο από ένα μήνα μετά το βομβαρδισμό του νησιού και την κατάληψή του από το ιταλικό ναυτικό. Συγκεκριμένα, στις 8 το πρωί έγινε η υποστολή της ιταλικής σημαίας από το φρούριο της Κέρκυρας εν μέσω κανονιοβολισμών και στις 8.15΄ ανυψώθηκε η ελληνική - εν μέσω κανονιοβολισμών επίσης. Ακολούθησε η αναχώρηση του ιταλικού στόλου και η παλλαϊκή υποδοχή των τοπικών αρχόντων, οι οποίοι είχαν φύγει από το νησί μετά την κατάληψή του.
Λεπτομερέστατη περιγραφή των γεγονότων έδινε το τηλεγράφημα του συντάκτη της εφημερίδας "Πατρίς", που δημοσιεύτηκε την επόμενη μέρα:
"Την 8ην ακριβώς η ιταλική ναυαρχίς "Κόντε ντε Καβούρ" υποστέλλει την σημαίαν της επάρσεως των σημαιών αίτινες υψούντο ταυτοχρόνων εφ' απάντων το πλοίων, εκ των οποίων τα μεγάλα ρίπτουσιν 21 βολάς, καθώς και το ημέτερον αντιτορπιλλικόν "Σμύρην". Ο "Κόντε ντε Καβούρ" μετά την τελευταίαν βολήν επαίρει επί του πρυμναίου την κυανόλευκον, ρίπτων 21 βολάς. Κατά την 8.12΄ ενώ υψούνται τα σήματα της απάρσεως αναπετάσσεται επί του φρουρίου και της νομαρχίας η κυανόλευκος. Αι φιλαρμονικαί της πόλεως εξελθούσαι ανά τας οδούς ανακρούουν τον εθνικόν ύμνον. Πανταχόθεν ακούονται εκκωφαντικαί ζητωκραυγαί "ζήτω η Ελλάς, ζήτω η Κέρκυρα". Πάντες αλληλοασπάζονται, συγκηνιτικαί δε σκηναί εκ του εξάλλου ενθουσιασμού εκτυλίσσονται. Εις το σημείον ένθα απεβιβάσθη ο ναύαρχος Σιμονέτι συνεκεντρώθησαν ο νομαρχών, ο Μητροπολίτης και ο δημαρχεύων. Εκεί δε εμφανίζεται διά πρώτην φοράν και ο φρούραρχος Κερκύρας ταγματάρχης κ. Παναγιωτόπουλος, όστις κρυπτόμενος κατέστη αδύνατον να ανευρεθή υπό των Ιταλών. Την 8.45΄ η "Σμύρνη" απαίρουσα πλέει κατά μήκος της προκυμαίας, επαναπλέει δε και αγκυροβολεί προ της Βασιλικής αποβάθρας.
Την 8.15΄ αποβιβάζεται ο Νομάρχης, τον οποίον το πλήθος εναγκαλίζεται, πανταχόθεν δε ακούονται φωναί "ζήτω ο Νομάρχης"".
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1941, πέντε μήνες μετά την κατοχή της Αθήνας από το γερμανικό στρατό, ιδρύθηκε το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο), η οργανωμένη απάντηση του ΚΚΕ στην ξένη εισβολή σε συνεργασία με άλλα μη αστικά κόμματα. Σκοποί του ΕΑΜ, σύμφωνα με την ιδρυτική του διακήρυξη, που θα δινόταν στη δημοσιότητα στις 10 Οκτωβρίου, ήταν:
"α) Η απελευθέρωσις του έθνους μας από τον σημερινόν ξένον ζυγόν και η απόκτησις της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας μας.
β) Ο σχηματισμός προσωρινής κυβερνήσεως του ΕΑΜ αμέσως μετά την εκδιώξιν των κατακτητών, μοναδικός σκοπός της οποίας θα είναι η προκήρυξις εκλογών διά Συντακτικήν Εθνοσυνέλευσιν. με βάσιν την αναλογικήν, ίνα ο λαός αποφανθή κυριαρχικώς επί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του.
γ) Η κατοχύρωσις του κυριαρχικού τούτου δικαιώματος του ελληνικού λαού, όπως αποφανθή περί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του, από πάσαν αντιδραστικήν απόπειραν, ήτις θα τείνει να επιβάλη εις τον λαόν λύσεις αντιθέτους προς τας επιθυμίας του και η εκμηδένησις δι' όλων των μέσων του ΕΑΜ και των οργάνων που το αποτελούν, πάσης τοιαύτης αποπείρας".
Στις 27 Σεπτεμβρίου 2004, επτά μαθητές Λυκείου, όλοι από το Λύκειο Φαρκαδώνας του νομού Τρικάλων, σκοτώθηκαν και άλλοι 43 τραυματίστηκαν ύστερα από σύγκρουση του λεωφορείου που τους μετέφερε στην Αθήνα, προκειμένου να παρακολουθήσουν του Παραολυμπιακούς Αγώνες, με νταλίκα στο πέταλο του Μαλιακού κόλπου, το επονομαζόμενο και ως "πέταλο του θανάτου". Το συγκεκριμένο δυστύχημα υποτίθεται ότι θα ξεπάγωνε τις διαδικασίες για την υλοποίηση του πολυσυζητημένου έργου σύζευξης του Μαλιακού κόλπου, όμως εννιά χρόνια μετά δεν έχει προχωρήσει τίποτε.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 2008, η Μαντόνα έδωσε την πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα συναυλία της στην Αθήνα. Ογδόντα χιλιάδες φαν της παγκόσμιας "βασίλισσας της ποπ" συνωστίστηκαν στο Ολυμπιακό στάδιο για να παρακολουθήσουν το ανυπέρβλητο σόου της τραγουδίστριας, που εμφανίστηκε στη σκηνή στις 21.19΄ ακριβώς, όπου και παρέμεινε για τις επόμενες δυο ώρες προσφέροντας ένα σπάνιο, μουσικοχορευτικό υπερθέαμα για τα ελληνικά δεδομένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου