7 Σεπτεμβρίου 2013

Για ποια βιβλία λένε οι περισσότεροι ψέματα ότι τα έχουν διαβάσει;


Πολλές φορές οι άνθρωποι θέλουν να πείσουν το συνομιλητή τους ότι είναι πιο.. διανοούμενοι απ' όσο φαίνονται ή πραγματικά είναι. Ο πιο εύκολος τρόπος είναι με το να προσποιηθεί κανείς ότι του αρέσουν πράγματα που στην ουσία αγνοεί, όπως π.χ. ότι είδε μια ταινία του Μπέργκμαν, του Κουροσάβα και άλλων μη Αμερικανών σκηνοθετών που θεωρούνται "δύσκολοι" ή ότι διάβασε ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, άσχετα αν δεν άνοιξε ποτέ κάποιο βιβλίο (εκτός από τα σχολικά προ αμνημονεύτων ετών).

Σε έρευνα που διενεργήθηκε στη Βρετανία με αφορμή την κυκλοφορία σε dvd της έκτης σαιζόν της κωμικής σειράς "TheBig Bang Theory"(!), οι Βρετανοί ομολόγησαν με ποιον τρόπο προσπαθούν να αυτοπροβληθούν ως πιο έξυπνοι απ' όσο πραγματικά είναι και αναφέρθηκαν και στα βιβλία που χρησιμοποιούν για "κάλυψη". Είναι ενδιαφέρον ότι το 62% των ερωτηθέντων παραδέχτηκε ότι συνηθίζει να διαδίδει πως έχει διαβάσει διάφορα σπουδαία βιβλία, χωρίς να έχει ιδέα για το τι λένε. Τα πιο δημοφιλή βιβλία για τους απατεώνες έξυπνους είναι (στην παρένθεση το ποσοστό προτιμήσεων που απέσπασε το κάθε βιβλίο):
- (26%) "1984" του Όρσον Ουέλς 
- (19%) "Πόλεμος και Ειρήνη" του Λέοντα Τολστόι
- (18%) "Μεγάλες Προσδοκίες" του Καρόλου Ντίκενς
- (15%) "Ο φύλακας στη σίκαλη" του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ
- (12%) "Πέρασμα στην Ινδία" του Ε.Μ. Φόρστερ
- (11%) "Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" του Τζ. Ρ. Τόλκιν
- (10%) "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" του Χάρπερ Λι
- (8%)  "Έγκλημα και Τιμωρία" του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
- (8%)  "Περηφάνια και Προκατάληψη" της Τζέιν Όστιν
- (5%)  "Τζέιν Έιρ" της Σαρλότ Μπροντέ

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όποιος μας λέει πως έχει διαβάσει ένα από τα παραπάνω βιβλία λέει απαραιτήτως ψέματα. Για παράδειγμα, εγώ έχω διαβάσει τρία από τα παραπάνω βιβλία (και άλλα τέσσερα τα είδα στον κινηματογράφο, αλλά αυτός προφανώς δεν μετράει!) και φαντάζομαι πως κάποιος άλλος μπορεί και να έχει διαβάσει και τα δέκα.
Πώς, λοιπόν, μπορούμε να πιάσουμε τους απατεώνες στα πράσα; Κάνοντας ερωτήσεις για το βιβλίο που μας λέει ο συνομιλητής μας ότι έχει διαβάσει, αρκεί εμείς να έχουμε κάποια ιδέα ή να τον παραπλανήσουμε παίζοντας στην ουσία το παιχνίδι του, ώστε να έρθει σε δύσκολη θέση και από κει και μετά να εμπιστευτούμε το - όχι πάντα αλάνθαστο - ένστικτό μας.

Πηγή: metro.co.uk

Σχετικά θέματα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου