Όλοι έχουμε προσέξει ότι κάθε φορά που αφήνουμε τα χέρια μας μέσα στο νερό για πολύ ώρα (π.χ. πλένοντας τα πιάτα), τα δάχτυλα μας γεμίζουν "ρυτίδες" και μαζεύουν. Έχετε αναρωτηθεί γιατί συμβαίνει αυτό; Απ' ό,τι φαίνεται πρόκειται για μια απαραίτητη μεταμόρφωση, που μας επιτρέπει να τα χειριζόμαστε πιο εύκολα κάτω από το νερό, σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου του Νιουκάστλ.
Κατ' αρχήν, αν αναρωτιέστε τι ακριβώς συμβαίνει στον οργανισμό και προκαλείται αυτό το ζάρωμα, η απάντηση αφορά τα αιμοφόρα αγγεία κάτω από τις άκρες των δαχτύλων, που συρρικνώνονται και τραβούν το δέρμα. Από κει και πέρα, η ξήρανση του δέρματος βοηθάει τα δάχτυλα να κρατούν καλύτερα τα διάφορα αντικείμενα κάτω από το νερό και να μην πέφτουν.
Φυσικά, οι προϊστορικοί πρόγονοι μας δεν είχαν πιάτα, ούτε έκαναν λάντζα. Ωστόσο, μάζευαν τροφή και από ποτάμια, ρυάκια ή περιοχές με υγρή βλάστηση. Έτσι, αναπτύχθηκε αυτός ο μηχανισμός, που τους επέτρεπε να πιάσουν καλά την τροφή που περισυνέλεγαν.
Πώς οι επιστήμονες κατέληξαν σ' αυτό το συμπέρασμα; Ζήτησαν από εθελοντές να σηκώσουν κομμάτια από μάρμαρο, που ήταν βυθισμένα μέσα σε νερό. Οι μισοί προσπάθησαν να τα μαζέψουν με κανονικά χέρια ενώ οι υπόλοιποι είχαν προηγουμένως μουλιάσει τα χέρια τους σε ζεστό νερό για μισή ώρα. Σύμφωνα με τ' αποτελέσματα, η δεύτερη ομάδα τα κατάφερε καλύτερα, όπως αναφέρεται σε έκθεση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Biology Letters.
Όσον αφορά το ερώτημα, σε τι ωφελεί το ζάρωμα στα δάχτυλα των ποδιών, οι ερευνητές εικάζουν ότι αυτό βοήθησε τους προγόνους μας να μπορούν να μετακινούνται σε ολισθηρές επιφάνειες. Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που μένει ν' αποδειχθεί με μια νέα έρευνα, που θα περιλαμβάνει και άλλα θηλαστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου