20 Φεβρουαρίου 2013

Η συγκλονιστική επανασύνδεση μιας υιοθετημένης γυναίκας με τα αδέλφια της ύστερα από 68 χρόνια!


Μια ιστορία βγαλμένη θαρρείς από μυθιστόρημα, όπως αυτές που παρουσιάζει η Βίκυ Χατζηβασιλείου στο "Πάμε Πακέτο" του Alpha, έχει συγκλονίσει τις τελευταίες ημέρες την περιοχή του Κεμέροβο, στη νοτιοδυτική Σιβηρία. Τέσσερα αδέρφια συναντήθηκαν για πρώτη φορά ύστερα από 68 ολόκληρα χρόνια, όταν χρειάστηκε να χωριστούν υπό το βάρος της οικονομικής ανέχειας και της συμφοράς που άφησε πίσω του ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. 

Ήταν 18 Ιανουαρίου του 1945, λίγους μόνο μήνες πριν το τέλος του πιο αιματηρού πολέμου της ανθρωπότητας, όταν ο πατέρας της Γκαλίνα Σλεπτσόβα, που τότε ονομαζόταν Ζίνα και ήταν ακόμη βρέφος στην κούνια, σκοτώθηκε στη μάχη. Εντελώς τυχαία, από ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας, μία μέρα μετά πέθανε και η μητέρα της από ατύχημα στο χωριό τους. Η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας, η 15χρονη Μαρία, ανέλαβε να φροντίσει τα μικρότερα αδερφάκια της, όμως το συμβούλιο του χωριού θεώρησε ότι η 15χρονη κοπέλα δεν θα μπορούσε να αναθρέψει σωστά το μωρό κι έτσι η Ζίνα στάλθηκε στο ορφανοτροφείο του Γιάσκινο. 
Η Ζίνα υιοθετήθηκε από μια άλλη οικογένεια, ενώ οι νέοι της γονείς της έδωσαν το όνομα Γκαλίνα. Μη έχοντας μνήμες από την πραγματική της οικογένεια, αφού ήταν μόλις λίγων μηνών όταν πήγε στο ορφανοτροφείο, η Γκαλίνα - ή Ζίνα - θα μάθαινε την αλήθεια, ότι δηλαδή ήταν υιοθετημένη, μόλις το 1984, στο νεκροκρέβατο της μητέρας της, λίγο προτού εκείνη κλείσει για πάντα τα μάτια της. 
Η μητέρα της της είπε ότι είχε άλλα τέσσερα μεγαλύτερα αδέρφια, δύο αγόρια και δύο κορίτσια, τα οποία πιθανότατα βρίσκονταν ακόμη στην ζωή. Όπως φαίνεται, δεν ήθελε ν' αφήσει την κόρη της, το κορίτσι εκείνο που είχε υιοθετήσει πριν 39 ολόκληρα χρόνια, μόνη στον κόσμο. Και από τότε άρχισε η περιπέτεια της Γκαλίνα να επανασυνδεθεί με τη βιολογική της οικογένεια. 
Αμέσως μετά το θάνατο της μητέρας της, ταξίδεψε μέχρι το Γιάσκινο, όμως το ορφανοτροφείο είχε κλείσει πριν από πολλά χρόνια, ενώ κανείς δεν γνώριζε πού ακριβώς βρίσκονταν τα αρχεία του. Απευθύνθηκε στους συγγενείς της θετής της μητέρας, όμως ούτε εκείνοι μπόρεσαν να τη βοηθήσουν. Και ενώ περνούσαν τα χρόνια χωρίς να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ, κάποια στιγμή το 2011, η Γκαλίνα Σλεπτσόβα απευθύνθηκε στο αστυνομικό τμήμα του Μαριίνσκ για να ζητήσει βοήθεια. Αυτή ήταν η τελευταία της ελπίδα.
Ο επικεφαλής του αστυνομικού τμήματος του Κεμέροβο, Σεργκέι Μορόζοφ, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την περίπτωση της και άρχισε μια εντατική έρευνα για να επανασυνδέσει την Γκαλίνα με τους πραγματικούς της γονείς. Μέχρι που πριν λίγες μέρες, στις 14 Φεβρουαρίου 2013, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, ο Μορόζοφ έλαβε ένα τηλεφώνημα από μια υπάλληλο του ληξιαρχείου του Γιάσκινο, ένα από τα πολλά μέρη στα οποία είχε απευθυνθεί στα πλαίσια της εντατικής έρευνας του. Στο τηλεφώνημα, η υπάλληλος ανέφερε ότι πριν λίγα χρόνια, το 2005, την είχε επισκεφτεί μια ηλικιωμένη γυναίκα, που αναζητούσε τα ίχνη της χαμένης της αδερφής, την οποία είχε δει για τελευταία φορά όταν η τελευταία ήταν λίγων μηνών και το όνομα της ήταν Ζίνα.
Όπως διαπιστώθηκε από τη διασταύρωση των πληροφοριών, η χαμένη αδερφή που αναζητούσε εκείνη η ηλικιωμένη γυναίκα δεν ήταν άλλη από την Γκαλίνα Σλεπτσόβα. Επρόκειτο για την 77χρονη Βέρα Σεμιόνοβνα Γκλούσκοβα σε μια μικρή πόλη του Κεμέροβο, την Τάιγκα, σε απόσταση μόλις 240 χιλιομέτρων από την περιοχή όπου ζούσε η Γκαλίνα όλα αυτά τα χρόνια. Συνολικά, στην οικογένεια, που καταγόταν από τη Λευκορωσία, αλλά αναγκάστηκε να μετακομίσει στη Σιβηρία μετά τη γερμανική εισβολή, υπήρχαν πέντε παιδιά, η Μαρία, η Βέρα, ο Φιοντόρ, ο Ντμίτρι και η Ζιναΐντα, που όμως τη φώναζαν Ζίνα. 
Την εποχή που η Ζίνα στάλθηκε στο ορφανοτροφείο, μόλις 9 μέρες μετά το θάνατο της μητέρας των παιδιών, η Βέρα ήταν μόλις 9 ετών και μάλιστα, όπως αποκάλυψε, τη μέρα εκείνη είχε κρυφτεί, φοβούμενη μήπως την έστελναν κι εκείνη στο ορφανοτροφείο. Σύμφωνα με τη διήγηση της, η μεγαλύτερη από τα παιδιά, η Μαρία, που είχε αναλάβει να φροντίσει και να μεγαλώσει τα υπόλοιπα πλην της Ζίνας, είχε ψάξει για τη μικρότερη τους αδερφή τη δεκαετία του '50, χωρίς όμως επιτυχία. Δεν έπαψαν, όμως, να ελπίζουν, μέχρι που ύστερα από 68 ολόκληρα χρόνια ήρθε η ώρα της επανασύνδεσης. 
Από τη συνάντηση της Γκαλίνας - ή Ζίνας - με τ' αδέρφια της έλειπε μόνο ο Φιοντόρ, ο οποίος έχει πεθάνει. Κι ενώ η Γκαλίνα πριν τη συνάντηση φοβόταν μήπως πάθει τίποτα από τη συγκίνηση, όλα κύλησαν ομαλά, ενώ η Μαρία, η μεγαλύτερη από τα αδέλφια, που σήμερα είναι 88 ετών, δήλωσε "Χαρούμενη πέρα από κάθε λέξη" και υποσχέθηκε ότι τώρα "δεν θα μας χωρίζουν ποτέ ξανά". 


Πηγή: The Siberian Times

Σχετικά θέματα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου