Τη δεκαετία του '60, για πολλούς η Σουηδία ήταν συνώνυμη του ελεύθερου έρωτα και της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Κάπως έτσι, άλλωστε, επικράτησε στην Ελλάδα και ο μύθος για τις "Σουηδέζες τουρίστριες που είναι έτοιμες για όλα". Ένα κομμάτι αυτής της φήμης γύρω από τη σκανδιναβική χώρα, αφορούσε και την έξαρση της πορνείας στους δρόμους των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας.
Από τη δεκαετία του '70, το ζήτημα της πορνείας βρισκόταν σταθερά στην πολιτική ατζέντα της Σουηδίας. Ωστόσο, έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για να ληφθεί μια πραγματική ριζοσπαστική πρωτοβουλία για τον περιορισμό του φαινόμενου, που είχε προκαλέσει πολλές αντιδράσεις εκείνη την εποχή σ' ολόκληρο τον κόσμο. Το 1999, η Σουηδία έγινε η πρώτη χώρα που μετέτρεψε σε ποινικό αδίκημα όχι την εκπόρνευση των γυναικών, αλλά την "αγορά σεξουαλικών δραστηριοτήτων" από τους άνδρες-πελάτες.
Η ιδέα ανήκε στην Μαριάνε Έρικσον, ευρωβουλευτή του Αριστερού Κόμματος της Σουηδίας, και είχε προκαλέσει μάλλον τον χλευασμό. "Οι άνθρωποι πίστευαν ότι είμαι εξωφρενική και οι δημοσιογράφοι με ρωτούσαν πώς αισθανόμουν που έγινα ρεζίλι. Όμως γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος" δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη της η 60χρονη σήμερα πολιτικός.
Το 2010 δημοσιεύτηκε μια έκθεση σχετικά με τις συνέπειες από την εφαρμογή της νομοθετικής αυτής πρωτοβουλίας. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Ενώ μέχρι το 1999, ο αριθμός των εκδιδόμενων γυναικών στη Σουηδία ήταν αντίστοιχος με τις άλλες σκανδιναβικές χώρες, μια δεκαετία μετά, το 2008 η κατάσταση είχε αλλάξει άρδην: ο αριθμός των εκδιδόμενων γυναικών στη Νορβηγία και στη Δανία ήταν τριπλάσιος σε σχέση με τη Σουηδία. Παράλληλα, στο εσωτερικό της Σουηδίας ο αριθμός των γυναικών που εκπορνεύονταν ήταν ο μισός σε σχέση με το 1998.
Σύμφωνα με το κρατικό σουηδικό ραδιόφωνο και στα πλαίσια εφαρμογής του νόμου για τη "Σεξουαλική Αγορά", έχουν συλληφθεί 650 πελάτες, άνθρωποι δηλαδή που ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν για να συνευρεθούν ερωτικά με μία εκδιδόμενη γυναίκα. Ωστόσο, κανείς από αυτούς δεν οδηγήθηκε στη φυλακή, αλλά τιμωρήθηκε με πρόστιμο. Αυτό είναι κι ένα από τα αδύνατα σημεία του νόμου σύμφωνα με τους επικριτές του, η μη πλήρης εφαρμογή του, καθώς και η μεταφορά της πορνείας από τους δρόμους των μεγάλων πόλεων στο χώρο του διαδικτύου.
Το 2009, το σουηδικό παράδειγμα αποφάσισαν ν' ακολουθήσουν ακόμη δύο χώρες, η Νορβηγία και η Ισλανδία, και το αποτέλεσμα ήταν επίσης η σημαντική μείωση των γυναικών που εκπορνεύονταν. Τέταρτη χώρα δεν ακολούθησε μέχρι σήμερα, αν και προωθείται από γυναικείες οργανώσεις σε διάφορα κράτη. Είναι, άραγε, πραγματικά αποτελεσματική αυτή η μέθοδος ή απλά η πορνεία μεταφέρθηκε από τους δρόμους στο διαδίκτυο και στα σαλόνια των σπιτιών; Η απάντηση είναι λίγο δύσκολο να δοθεί με ακρίβεια, ωστόσο το σουηδικό παράδειγμα αποτελεί μια ενδιαφέρουσα ιδέα - κι ας αντιμετωπίστηκε αρχικά με περίσσεια ειρωνεία από τους επικριτές.
Διάβασε επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου