Η Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν μια αμφιλεγόμενη πολιτική προσωπικότητα στη Μ. Βρετανία έχοντας αποκτήσει φανατικούς οπαδούς, αλλά και ορκισμένους εχθρούς, οι οποίοι δεν έδειξαν να στενοχωριούνται ιδιαίτερα από την είδηση του θανάτου της. Άραγε ένας από αυτούς θα είναι και ο Έλβις Κοστέλο; Ήδη από το 1989, ο Άγγλος τραγουδιστής (που οι περισσότεροι στην Ελλάδα τον γνωρίζουν από την επανεκτέλεση του "She", όπως ακούστηκε στο σάουντρακ της ταινίας "Μια βραδιά στο Νότινγκ Χιλ") είχε ηχογραφήσει ένα τραγούδι, με το οποίο ονειρευόταν τη στιγμή που η Θάτσερ θα... πέθαινε.
Το τραγούδι ονομάζεται "Tramp The Dirt Down" - παίζει με το διφορούμενο νόημα των λέξεων "tramp" ("βαδίζω αργά", αλλά και "πόρνη") και "dirt" ("χώμα", αλλά και βρωμιά) - και περιλαμβάνεται στο άλμπουμ "Spike", που στη Μ.Βρετανία κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1989 φτάνοντας μέχρι και την πέμπτη θέση του βρετανικού άλμπουμ τσαρτ. Ο στιχουργός του τραγουδιού, Ντέκλαν ΜακΜάνους, δεν έκρυβε την αντιπάθεια του στη "σιδηρά κυρία", που τότε ήταν πρωθυπουργός της Γηραιάς Αλβιόνας.
Είδα μια φωτογραφία στην εφημερίδα από την πολιτική καμπάνια/ Μια γυναίκα φιλούσε ένα παιδί, που προφανώς πονούσε/ Χύνεται με συμπόνοια, καθώς του μικρού αυτού παιδιού το πρόσωπο στα χέρια της κρατάει/ Μπορείς να φανταστείς όλη αυτήν την απληστία και την πλεονεξία να φτάνει μέχρι τα χείλη αυτού του παιδιού;
Λοιπόν, ελπίζω να μην πεθάνω σύντομα/ προσεύχομαι στον Κύριο να σώσει την ψυχή μου/ Ναι, θα είμαι ένα καλό αγόρι, προσπαθώ τόσο να συμπεριφέρομαι σωστά/ Επειδή ένα πράγμα ξέρω, θα ήθελα να ζήσω αρκετά για ν' απολαύσω/ Όταν θα σε βάλουν επιτέλους στο χώμα/ Θα στέκομαι στον τάφο σου και θα πατώ το χώμα
Και το τραγούδι γινόταν ακόμη πιο συγκεκριμένο στη συνέχεια, ώστε να μην αφήσει καμιά αμφιβολία για το πρόσωπο που έθετε στο στόχαστρο του:
Όταν η Αγγλία ήταν η πόρνη του κόσμου/ η Μάργκαρετ ήταν η μαντάμ της/ Και το μέλλον έμοιαζε τόσο φωτεινό και καθαρό όσο η μαύρη άσφαλτος/ Λοιπόν, ελπίζω να κοιμάται καλά τη νύχτα, χωρίς να στοιχειώνεται από κάθε μικρή λεπτομέρεια/ Όταν κρατούσε αυτό το αξιαγάπητο πρόσωπο στα χέρια της το μόνο που σκεφτόταν ήταν η προδοσία
To "Tramp The Dirt Down" δεν ήταν το μοναδικό αντι-θατσερικό τραγούδι, ούτε το μοναδικό που ευχόταν το θάνατο της πολιτικού που σημάδεψε την εποχή της.Στο ίδιο μακάβριο πνεύμα κινούνταν και άλλα τραγούδια, από το "Ding Dong! The Witch Is Dead" των Klaus Nomi (1982) και το "Margaret On The Guillotine" του Μόρισεϊ (1988), μέχρι τα πιο πρόσφατα "The Day That Thatcher Dies" των Χέφνερ (2000) και "The Day That Margaret Thatcher Dies" του Pete Wylie (2011), που τραγουδά "Πέθανε! Και κανείς δεν έκλαψε!"
Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ακούστε το τραγούδι με το οποίο ο Κοστέλο ευχόταν το θάνατο της Θάτσερ το 1989:
Σχετικά θέματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου