Η διαμάχη στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού δεν είναι φαινόμενο μόνο των τελευταίων ετών. Τον Ιούλιο του 1960, την καλλιτεχνική ζωή της χώρας απασχόλησε ο «πόλεμος των συνθετών» με αφορμή συνέντευξη του μεγάλου μας συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι, όπου τα έβαζε με τους συναδέλφους του από το χώρο του ελαφρού τραγουδιού, σε συνδυασμό και με τη διοργάνωση του ετήσιου διαγωνισμού ελαφρού τραγουδιού από το ΕΙΡΤ την ίδια περίοδο, όπου ο Χατζιδάκις κέρδισε το πρώτο βραβείο.
Σε συνέντευξη, η οποία στάθηκε και η αφορμή για να ξεσπάσει η μεγάλη κόντρα, ο Μάνος Χατζιδάκις δήλωνε: «Δε νομίζω ότι οι συνθέτες του ελαφρού τραγουδιού έχουν τη σοβαρότητα και την ευθύνη της δουλειάς τους. Υπάρχουν βέβαια ένας – δυο αξιόλογοι συνθέτες ελαφρού τραγουδιού που όμως δεν κατάφεραν να αλλάξουν την από χρόνια υπάρχουσα κατάσταση. Όλοι οι άλλοι είναι ανεπαρκείς, μέχρι χθες κομπλεξικοί απέναντι της αντίστοιχης μουσικής άλλως χωρών, σήμερα κυνηγοί, παρά τις οποιεσδήποτε αντιλήψεις τους, εύκολων επιτυχιών…. Παράλληλα έχουν όλοι ένα κοινό χαρακτηριστικό: Δεν γνωρίζουν μουσική!»
Οι αντιδράσεις ήταν έντονες από όλες τις πλευρές. Ο Αλέκος Σακελάριος, που συνεργάστηκε πολλές φορές με τον Χατζιδάκι τόσο στιχουργικά όσο και στον κινηματογράφο, αναφέρθηκε από τη στήλη του σε απογευματινή εφημερίδα της εποχής «για άθλιους στίχους και συνεντεύξεις του κ. Χατζιδάκι». Πολλοί βέβαια ήταν και οι συνθέτες του ελαφρού τραγουδιού που θίχτηκαν και αντέδρασαν έντονα. Ο συνθέτης Τάκης Μωράκης σε δήλωσή του στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ αναφέρθηκε σε «κακοήθεις συνεντεύξεις και λόγια που ξεστομίζονται στην προσπάθεια βελτίωσης της ελληνικής μουσικής», ενώ υπενθύμισε ότι «πριν τα τέσσερα παιδιά Του Πειραιά και ο μπαμπάς τους μαζί μεταναστεύσουν, εγώ είχα πληροφορήσει τον κόσμο ολόκληρο, από την Αμερική μέχρι την Ιαπωνία, "Τι Είναι Αυτό Που Λένε Αγάπη"».
Η πιο σφοδρή αντίδραση όμως εκδηλώθηκε από τον Μίμη Πλέσσα: «Δυστυχώς, αντί της εκπλήξεως, μια βαθειά θλίψη με αναγκάζει να πω την παρακάτω φράση: Ανάμεσα στους ανθρώπους που με τιμά να αποκαλώ συναδέλφους μου, από αυτή την στιγμή δεν υπάρχει το όνομά του»! Αυτό ήταν! Η υπόθεση μετατράπηκε πλέον σε προσωπική κόντρα Πλέσσα – Χατζιδάκι, με τον πρώτο να εκφράζει την πικρία του ως άνθρωπος που κάποτε χειροκροτούσε τον Χατζιδάκι, ενώ τώρα τον κατηγορεί για «τους βαρείς χαρακτηρισμούς … βοηθούμενος από την αλαζονεία του, αντί του ευχαριστώ που οφείλει ο κάθε καλλιτέχνης στο κοινό του». Παράλληλα, ο Μίμης Πλέσσας αμφισβήτησε και την στιχουργική αξία πολλών τραγουδιών του Χατζιδάκι: «πιστεύω πως η παραβολή των στίχων του «Ιλισσού», του «Υμηττού» κλπ. με οποιαδήποτε από τα καθημερινά τραγούδια θα ήταν συντριπτική για τα πρώτα».
Η απάντηση του Χατζιδάκι δεν άργησε να έρθει χαρακτηρίζοντας τον Πλέσσα «διαφημιστή μουσικό», η συνέντευξη του οποίου «είναι αστεία και δεν μπορεί να με απασχολήσει σοβαρά… Πρέπει να σοβαρευτεί και να εγκαταλείψει λιγάκι το πνεύμα της οδού Μαυροματαίων που τον διέπει.. Ουδέποτε συναντήθηκαν οι δρόμοι μας γιατί έχουμε διαφορετικούς στόχους». Και η κόντρα συνεχίστηκε με τον Πλέσσα να ανταπαντά στο υποτιμητικό σχόλιο περί «μουσικού διαφημιστής» με μια αντίστοιχη σπόντα προς τον Χατζιδάκι: «Έχει δίκαιο. Διαφημίζω τη μουσική, ενώ αυτός διαφημίζει μακαρόνια (σημ.: αναφερόταν στην εκπομπή που παρουσίαζε ο Χατζιδάκις στο ραδιόφωνο)» για να συμπληρώσει «προτιμώ τη φωτισμένη περιοχή της οδού Μαυροματαίων από τα σκοτεινά δρομάκια του Υμητού και τα περίπλοκα μυστικά τους»!
Η πιο σφοδρή αντίδραση όμως εκδηλώθηκε από τον Μίμη Πλέσσα: «Δυστυχώς, αντί της εκπλήξεως, μια βαθειά θλίψη με αναγκάζει να πω την παρακάτω φράση: Ανάμεσα στους ανθρώπους που με τιμά να αποκαλώ συναδέλφους μου, από αυτή την στιγμή δεν υπάρχει το όνομά του»! Αυτό ήταν! Η υπόθεση μετατράπηκε πλέον σε προσωπική κόντρα Πλέσσα – Χατζιδάκι, με τον πρώτο να εκφράζει την πικρία του ως άνθρωπος που κάποτε χειροκροτούσε τον Χατζιδάκι, ενώ τώρα τον κατηγορεί για «τους βαρείς χαρακτηρισμούς … βοηθούμενος από την αλαζονεία του, αντί του ευχαριστώ που οφείλει ο κάθε καλλιτέχνης στο κοινό του». Παράλληλα, ο Μίμης Πλέσσας αμφισβήτησε και την στιχουργική αξία πολλών τραγουδιών του Χατζιδάκι: «πιστεύω πως η παραβολή των στίχων του «Ιλισσού», του «Υμηττού» κλπ. με οποιαδήποτε από τα καθημερινά τραγούδια θα ήταν συντριπτική για τα πρώτα».
Η απάντηση του Χατζιδάκι δεν άργησε να έρθει χαρακτηρίζοντας τον Πλέσσα «διαφημιστή μουσικό», η συνέντευξη του οποίου «είναι αστεία και δεν μπορεί να με απασχολήσει σοβαρά… Πρέπει να σοβαρευτεί και να εγκαταλείψει λιγάκι το πνεύμα της οδού Μαυροματαίων που τον διέπει.. Ουδέποτε συναντήθηκαν οι δρόμοι μας γιατί έχουμε διαφορετικούς στόχους». Και η κόντρα συνεχίστηκε με τον Πλέσσα να ανταπαντά στο υποτιμητικό σχόλιο περί «μουσικού διαφημιστής» με μια αντίστοιχη σπόντα προς τον Χατζιδάκι: «Έχει δίκαιο. Διαφημίζω τη μουσική, ενώ αυτός διαφημίζει μακαρόνια (σημ.: αναφερόταν στην εκπομπή που παρουσίαζε ο Χατζιδάκις στο ραδιόφωνο)» για να συμπληρώσει «προτιμώ τη φωτισμένη περιοχή της οδού Μαυροματαίων από τα σκοτεινά δρομάκια του Υμητού και τα περίπλοκα μυστικά τους»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου