ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΜΕ, ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΝΟΥΜΕ!

Ονομάζεται Άσλιν Μπλοκερ. Είναι 12 ετών, παίζει κλαρινέτο, ενώ της αρέσει να παρακολουθεί διαγωνισμούς ομορφιάς. Είναι ένα συνηθισμένο κορίτσι της ηλικίας της με μία βασική διαφορά: δε γνωρίζει το συναίσθημα του πόνου.

Η Άσλιν πάσχει από μια σπάνια γενετική ασθένεια, η οποία ονομάζεται "Συγγενής αναισθησία στον πόνο με ανίδρωση", γνωστή και ως CIPA (Congenital Insensitivity to Pain with Anhidrosis), η οποία προσβάλει τις νευρικές απολήξεις. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σπάνια ασθένεια, καθώς ο αριθμός των ατόμων που είναι γνωστό ότι πάσχουν από αυτήν ανέρχεται στα εκατό παγκοσμίως.

Οι γονείς της κοπέλας υποψιάστηκαν ότι κάτι παράξενο της συνέβαινε, όταν η Άσλιν ήταν 8 μηνών. Την πήγαν σε οφθαλμίατρο για να εξετάσει κάποιο πρόβλημα που είχε με το μάτι της, όμως η Άσλιν δεν έδειχνε να αισθάνεται την παραμικρή ενόχληση, όταν συνήθως τα μωρά της ηλικίας της έκλαιγαν. Ωστόσο, μην παρασυρθείτε και νομίσετε ότι η έλλειψη του πόνου αποτελεί ευλογία, καθώς στην πραγματικότητα ο πόνος μας προστατεύει από το να μην κάνουμε κακό στον εαυτό μας.
Στην πραγματικότητα, η CIPA μπορεί να αποβεί μοιραία για τον ασθενή, ο οποίος δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του και να πάρει τις απαραίτητες προφυλάξεις, δεν μπορεί καν να αντιληφθεί ότι ενδεχομένως να πάσχει από μια σοβαρή ασθένεια, π.χ. από σκωληκοειδίτιδα, ώστε να πάει στο γιατρό έγκαιρα για να θεραπευτεί.

Η Άσλιν, για παράδειγμα, έχει ατυχήματα τύπου να δαγκώνει το χείλος ή τη γλώσσα της, ακόμη και τα χέρια ή άλλα σημεία του σώματος της. Αντίστοιχα, εξ αιτίας της ασθένειας δεν μπορεί να αντιληφθεί τις ακραίες καιρικές συνθήκες, όπως π.χ. τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες, ενώ δεν ιδρώνει ποτέ. Αυτό όμως μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνο τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, γι' αυτό και η Άσλιν έχει πάντα μαζί της ένα μπουκάλι κρύο νερό για κάθε ενδεχόμενο, όταν ο υδράργυρος ανεβαίνει σε δυσθεώρατα ύψη. 

Τα τελευταία χρόνια ελάχιστη πρόοδος έχει σημειωθεί στις επιστημονικές έρευνες. Αν και έχει εντοπιστεί το γονίδιο που επηρεάζει τη δύναμη των σημάτων του πόνου που αποστέλλονται στον εγκέφαλο, ωστόσο αυτό μπορεί να χρησιμεύσει για τη θεραπεία ατόμων με χρόνιους πόνους και όχι για άτομα όπως η Άσλιν.