Το 1914, τους πρώτους ακόμα μήνες του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, η γιορτή των Χριστουγέννων αποτέλεσε ευκαιρία για μια προσωρινή ανακωχή μεταξύ των δύο βασικότερων αντιπάλων στο δυτικό μέτωπο, των Βρετανών και των Γερμανών. Το 2011 η προοπτική και μόνο να φωταγωγηθεί ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο αποτελεί εστία έντασης σε μια από τις πιο ευαίσθητες και απρόβλεπτες περιοχές του πλανήτη, την κορεατική χερσόνησο.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το καθεστώς της Βορείου Κορέας απείλησε ότι θα υπάρξουν μη προβλέψιμες καταστάσεις, εάν η Νότιος Κορέα ανάψει ένα γιγάντιο χριστουγεννιάτικο δέντρο στον λόφο Aegibong που βρίσκεται κοντά στα σύνορα των δύο κρατών.
Για την ακρίβεια, δεν πρόκειται ακριβώς για δέντρο, αλλά για έναν πύργο με λαμπάκια σε μορφή χριστουγεννιάτικου δέντρου ύψους 30 μέτρων. Αν και οι νοτιοκορεάτες στην πλειοψηφία τους δηλώνουν άθεοι – σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία – ωστόσο σε ποσοστό περίπου 30% δηλώνουν Χριστιανοί (είτε ρωμαιοκαθολικοί είτε προτεστάντες).
Για την ακρίβεια, δεν πρόκειται ακριβώς για δέντρο, αλλά για έναν πύργο με λαμπάκια σε μορφή χριστουγεννιάτικου δέντρου ύψους 30 μέτρων. Αν και οι νοτιοκορεάτες στην πλειοψηφία τους δηλώνουν άθεοι – σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία – ωστόσο σε ποσοστό περίπου 30% δηλώνουν Χριστιανοί (είτε ρωμαιοκαθολικοί είτε προτεστάντες).
Η παράδοση της φωταγώγησης του συγκεκριμένου λόφου είναι παλιά, ωστόσο είχε σταματήσει το 2003 ως ένδειξη καλής θέλησης, όταν οι σχέσεις των δύο κρατών είχαν ομαλοποιηθεί. Ωστόσο, το θερμό επεισόδιο το καλοκαίρι του 2010 επανέφερε την ένταση στην περιοχή και μαζί και τον στολισμό τον περασμένο Δεκέμβρη. Προκειμένου να μην επαναληφθεί το ίδιο και φέτος, η Πιονγκ Γιανγκ φρόντισε να προειδοποιήσει από νωρίς χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία της κυβέρνησης της Σεούλ ως ψυχροπολεμική.
Ενδεχομένως να μην είναι εντελώς άστοχη η ερμηνεία για τα κίνητρα της Σεούλ, από τη στιγμή που η Βόρειος Κορέα είναι αφενός ένα επισήμως άθεο κράτος και αφετέρου ένας τόσο εντυπωσιακός στολισμός αποτελεί ένδειξη ευημερίας, την ώρα που ανεπίσημες πληροφορίες θέλουν τους βορειοκορεάτες να βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση. Άλλωστε, το συγκεκριμένο πανύψηλο δέντρο είναι ορατό μέχρι και την πόλη Kaesong στα βόρεια της χώρας. Όποια και αν είναι τα κίνητρα των Νοτίων όμως, είναι κρίμα να χρησιμοποιείται ως εστία έντασης κάτι που θα έπρεπε να ενώνει αντί να διχάζει. Ωστόσο, έχουμε την εντύπωση ότι οι Βόρειοι, που έχουν συνηθίσει τη διεθνή κοινότητα σε ανάλογου ύφους απειλές για το παραμικρό, περισσότερο επιθυμούν να ταράξουν τα νερά παρά να ταράξουν την ειρήνη. Και πάλι όμως, είναι κρίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου