Στις 23 Φεβρουαρίου 1947, οι
Θεσσαλονικείς βρέθηκαν μπροστά σε μια τεράστια όσο και αναπάντεχη έκπληξη.
Είκοσι δύο μήνες μετά την αυτοκτονία του, ο Αδόλφος Χίτλερ περπατούσε στους δρόμους
της πόλης συνοδευόμενος από την ακολουθία του! Ήταν λοιπόν ζωντανός ο Γερμανός
δικτάτορας, που είχε σπείρει το θάνατο και την καταστροφή στην Ευρώπη; Και τι
γύρευε στη νύφη του Θερμαϊκού;
Η Θεσσαλονίκη ήταν η πρώτη μεγάλη
ελληνική πόλη που έπεσε στα χέρια των Γερμανών στις 9 Απριλίου 1941 και επί 42
μήνες οι κάτοικοί της βίωσαν όλες τις βαρβαρότητες που χαρακτήρισαν τη
γερμανική κατοχή (κατάργηση κάθε μορφής ελευθερίας, βασανιστήρια των
αντιφρονούντων, εξόντωση του εβραϊκού πληθυσμού, πείνα), ήταν όμως και η πρώτη
πόλη πανευρωπαϊκά, όπου ιδρύθηκε μια αντιστασιακή οργάνωση (η «Ελευθερία») το
Μάιο του 1941.
Το Φεβρουάριο του 1947 οι εφιαλτικές μνήμες ήταν νωπές, όμως οι Θεσσαλονικείς όχι απλά δεν τρόμαξαν στη θέα του Χίτλερ να περπατά στους δρόμους της πόλης τους, αλλά τον αποθέωσαν, καθώς στο πρόσωπό του αναγνώρισαν τον συμπολίτη τους Ν. Σουσάνη, ο οποίος –διαθέτοντας προφανώς άφθονο μαύρο χιούμορ– είχε την έμπνευση μιας πραγματικά πρωτότυπης αποκριάτικής στολής, ένας ευφυέστατος τρόπος να ξορκιστεί το κακό που είχε προκαλέσει ο –νεκρός πλέον– αιμοδιψής δικτάτορας με το χαρακτηριστικό (για τα καρναβάλια) μουστάκι και τις χαρακτηριστικές (για τα καρναβάλια) νευρικές κινήσεις του σώματός του.
