9 Μαΐου 2015

7 τηλεοπτικές μανάδες που έγραψαν ιστορία

Οι τηλεοπτικές μανάδες έχουν γράψει ιστορία. Άλλες γιατί μας θύμιζαν υπερβολικά πολύ τις δικές μας μανάδες, αλλά γιατί θα θέλαμε να ήταν γνωστές μας (π.χ. η θεία που όλοι θα χαίρονταν να έχουν) και άλλες γιατί δεν θα θέλαμε ούτε γι' αστείο να τις είχαμε δίπλα μας. Τις θυμάστε; Έχετε να προτείνετε κάποια άλλη;

7 Μαΐου 2015

Ο Λέων Τολστόι για τη μητέρα του

Ο Λέων Τολστόι υπήρξε - είναι! - ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς όλων των εποχών χάρη στην επιβλητική δύναμη της γραφής του - ένα σπάνιο προσόν, που ξεχωρίζει ακριβώς τον διαχρονικό από τον ευπώλητο. Το παρακάτω, σύντομο κείμενο περιλαμβάνει αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων σε σχέση με την αγαπημένη του μητέρα. Πιθανότατα περιλαμβανόταν στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα "Τα παιδικά χρόνια", που έγραψε το 1852 σε ηλικία 24 ετών, πολύ πριν γράψει τα μεγάλα του αριστουργήματα, όπως ο "Πόλεμος και Ειρήνη", η "Άννα Καρένινα", η "Ανάσταση" κλπ. (Η πηγή μου, ένα παλιό ελληνικό περιοδικό, δεν βοηθάει στο να επιβεβαιώσω ότι όντως αποτελεί απόσπασμα από τα "Παιδικά χρόνια"). Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας, είναι πολύ ωραίο να αισθανθούμε μέσα από τις λίγες αυτές γραμμές το μοναδικό δεσμό της μητέρας και του μικρού παιδιού.

6 Μαΐου 2015

Οι καλύτερες χώρες για να ζει μια μητέρα και ν' αναθρέψει το παιδί της: 2015 edition. Η Ελλάδα μεταξύ των 20 καλύτερων χωρών


Όπως κάθε χρόνο, ο ανεξάρτητος, μη κερδοσκοπικός, φιλανθρωπικός οργανισμός "Save The Children" δημοσίευσε έναν κατάλογο κατάταξης των κρατών αναφορικά με το πόσο φιλικά είναι για να ζήσει σε αυτά μια μητέρα σήμερα. Πρακτικά, η κατάταξη προκύπτει από το συνδυασμό πέντε κριτηρίων: ο κίνδυνος μιας μητέρας να χάσει την ζωή της, το ποσοστό θνησιμότητας παιδιών μέχρι 5 ετών, τα (σύμφωνα με το νόμο προσδιοριζόμενα) χρόνια εκπαίδευσης των παιδιών, το ετήσιο εισόδημα και το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών στη διακυβέρνηση της χώρας. 

4 Μαΐου 2015

Τραγούδια που ερμηνεύθηκαν από λάθος φωνές σε πρώτη εκτέλεση


Υπάρχουν κάποια τραγούδια, που πραγματικά ξεφεύγουν από τα στενά πλαίσια της λέξης "τραγούδι" και εξελίσσονται σε πολιτιστική κληρονομιά. Αυτά είναι κτήμα όλων μας και όλοι έχουν δικαίωμα να τα ερμηνεύουν χωρίς να κοντοστεκόμαστε αχρείαστα στο αν η επανεκτέλεση είναι ανώτερη ή κατώτερη της πρώτης. Μια τέτοια κουτσομπολίστικη προσέγγιση της μουσικής μας ιστορίας είναι τόσο ανόητη, όσο ανόητη θα ήταν η απαγόρευση επανεκτέλεσης μιας τραγωδίας ή ενός σπουδαίου θεατρικού έργου, επειδή θα υπάρχει κάποιο μέτρο σύγκρισης.