
Σε ποίημά του αφιερωμένο
στη Μαντώ Μαυρογένους, ο Γάλλος ποιητής Λεόν Μπαρά έγραψε: «Η αρχαιότητα θα της
αφιέρωνε ναούς για να διαιωνίσει το λαμπρό της παράδειγμα και θα την έβλεπε σαν
μια θεότητα». Όμως η Μαντώ Μαυρογένους δεν έτυχε τόσο μεγάλων τιμών, όσο ζούσε.
Στην περίπτωση της ίσχυσε αυτό που έγραψε ένας άλλος Γάλλος φιλέλληνας, ο
αξιωματικός Μαξίμ Ρενμπώ αναφορικά με τη Μαντώ: «Η πιο αγνή αγάπη στην πατρίδα,
γεμάτη αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια, χωρίς κανένα προσωπικό συμφέρον και χωρίς
καμία μέριμνα για το προσωπικό της μέλλον».