6 Σεπτεμβρίου 2016

Η άνευ όρων αφοσίωση του σκύλου στον άνθρωπο μέσα από δύο συγκινητικές ιστορίες

πηγή: www.facebook.com/GVAdsaludElda/

Η ιστορία της Μάγια δεν είναι πρωτότυπη. Πολλές φορές έχουμε ακούσει ή διαβάσει για σκύλους που εκφράζουν με διάφορους τρόπους την αφοσίωσή τους - στην ουσία τι άλλο είναι η αφοσίωση από βαθιά και άδολη αγάπη - προς τα αφεντικά τους αποδεικνύοντας το γνωστό ρητό ότι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι ο σκύλος. Όμως αν και στερείται πρωτοτυπίας, μου άρεσε πολύ η σύντομη αυτή ιστορία, που διάβασα στην ιστοσελίδα thelocal.es, ώστε θα ήθελα να τη μοιραστώ μέσα από αυτό το μπλογκ. Και νομίζω ότι όσοι αγαπούν τα σκυλιά και γενικότερα τα ζώα, θα συμφωνήσουν μαζί μου.

Η Μάγια, λοιπόν, είναι μια σκυλίτσα 2 ετών και ράτσας Ακίτα Ίνου. Γενικά, τα σκυλιά αυτής της ράτσας θεωρούνται πολύ φιλικά και προστατευτικά, κάτι που αποδείχτηκε και στην περίπτωση της Μάγια, η οποία περίμενε επί έξι μέρες έξω από την πόρτα του νοσοκομείου στην ισπανική πόλη Αλικάντε, όπου νοσηλεύτηκε η 22χρονη φίλη της, Σάντρα.

Παρά τις προσπάθειες του πατέρα της Σάντρα να ξεγελάσει τη Μάγια προσφέροντάς της λιχουδιές, για να την πάρει μαζί του με το αυτοκίνητο, η σκυλίτσα δεν το κουνούσε από τη θέση της. Ήξερε ότι η καλή της φίλη βρισκόταν μέσα στο τεράστιο εκείνο κτίριο και έπρεπε να την περιμένει μέχρι να βγει από την ίδια πόρτα από την οποία μπήκε. Αυτό άλλωστε έκανε πάντα μέχρι τότε. Όποτε η Σάντρα έμπαινε σ' ένα σπίτι ή σ' ένα μαγαζί, η Μάγια περίμενε υπομονετικά απ' έξω.

Το προσωπικό του νοσοκομείου αγάπησε τη σκυλίτσα, την οποία φωτογράφισαν και ανέβασαν τη φωτογραφία στο facebook κάνοντας ευρύτερα γνωστή την τρυφερή αυτή ιστορία, καθώς η φωτογραφία έγινε γρήγορα viral με χιλιάδες like και κοινοποιήσεις. 

Στο τέλος βέβαια ήρθε η επανασύνδεση.


Δεν είναι η πρώτη φορά που μια παρόμοια ιστορία απόλυτης αφοσίωσης ενός σκύλου στον άνθρωπο φίλο του συγκίνησε τους Ισπανούς μέσα στο 2016. Μόνο που στη δεύτερη αυτή περίπτωση, το τέλος δεν ήταν χαρούμενο. Γιατί μπορεί η Μάγια και η Σάντρα να ξανασυναντήθηκαν μετά από μόλις έξι μέρες χωρισμού, όμως η σκυλίτσα ράτσας μόνγκρελ που περίμενε το δικό της φίλο δεν τον συνάντησε ποτέ.

Και αυτή η ιστορία εκτυλίχτηκε σ' ένα ισπανικό νοσοκομείο, αυτήν τη φορά στην πόλη Αντεκουέρα. Όλα ξεκίνησαν το Νοέμβριο του 2015, όταν εισήχθη στον νοσοκομείο ο ιδιοκτήτης της σκυλίτσας, που δεν είχε ακόμα συμπληρώσει ένα έτος ζωής. Το δέσιμο ανθρώπου και σκύλου, όμως, ήταν τόσο μεγάλο, ώστε η σκυλίτσα εγκαταστάθηκε έξω από το νοσοκομείο περιμένοντας πότε θα έβγαινε ο φίλος της, ο οποίος τελικά βγήκε από εκεί πεθαμένος. 
πηγή: Petitas Andaluzas

Δυο μήνες η σκυλίτσα περίμενε υπομονετικά τον νεκρό της ιδιοκτήτη και φίλο έξω από το νοσοκομείο της Αντεκουέρα, χωρίς να κάμπτεται από τις προσπάθειες γιατρών και ασθενών να τη διώξουν, ώσπου βρέθηκε ένας φιλοζωικός όμιλος από τη Μαδρίτη, που ανέλαβε να τη φροντίσει και να της βρει μια άλλη οικογένεια. 

Δεν γνωρίζω αν τελικά η δεύτερη οικογένεια βρέθηκε, όμως θα ήταν πραγματικά κρίμα ένα τόσο πιστό και δοτικό, γεμάτο αγάπη σκυλί να έμενε μόνο του στον κόσμο. Είναι τόσα πολλά τα σκυλιά, όπως και άλλα ζώα, πρόθυμα να μοιραστούν αισθήματα αγάπης μ' έναν άνθρωπο και μια οικογένεια, όμως συχνά αναρωτιέμαι αν μπορεί να βρεθεί αντίστοιχος αριθμός ανθρώπων πρόθυμων να ανταποδώσουν την αγάπη που τους προσφέρουν αυτές οι αγνές υπάρξεις. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου