23 Δεκεμβρίου 2015

Αναπλάθοντας ένα χριστουγεννιάτικο ποίημα της Τζένης Καρέζη, που "τραυματίστηκε" από το "δαίμονα" του τυπογραφείου

Το Δεκέμβριο του 1961, παραμονές Χριστουγέννων, η εφημερίδα Εμπρός ζήτησε από εκλεκτούς ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου να γράψουν τα δικά τους Χριστουγεννιάτικα κάλαντα. Οι περισσότεροι πάτησαν στο πρότυπο του "Καλήν εσπέρα άρχοντες" αλλάζοντας λίγο τους στίχους και περνώντας τα δικά τους μηνύματα/ευχές για τους συναδέλφους τους. Αν ξεχώριζαν δυο ποιήματα, αυτά ήταν πρώτον του Ορέστη Μακρή, ο οποίος έγραψε τα αποκαλούμενα και ως "κρασοκάλαντα" διακωμωδώντας τον περίφημο χαρακτήρα που είχε υποδυθεί τόσο στο σανίδι όσο και στον κινηματογράφο, και δεύτερο ένα ποίημα της Τζένης Καρέζη, η οποία φαίνεται ότι είχε μια ευαίσθητη ποιητική φλέβα.

Το πιθανότερο είναι ότι ο "δαίμονας του τυπογραφείου" παραποίησε το ποίημα της Καρέζη, αλλάζοντας τη σειρά των στίχων στις δυο πρώτες στροφές. Ούτε σαν ρίμα ούτε σαν νόημα βγαίνει άκρη, έτσι όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα. Ούτε βέβαια φαντάζεται κανείς ότι η Τζένη (ή ο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση της, όσο ερασιτέχνης κι αν ήταν) θα έγραφε μια στροφή... δύο στίχων, την οποία θα ακολουθούσε μια στροφή με... εννιά στίχους.
Δείτε την εικόνα από το δημοσιευμένο ποίημα και θα καταλάβετε το μπέρδεμα, που έγινε.



Επειδή είναι κρίμα να μείνει αυτή η παρεξηγημένη εικόνα για την αγαπημένη ηθοποιό, ειδικά όταν τουλάχιστον από την τελευταία στροφή του ποιήματος προκύπτει η άγνωστη και ανεξερεύνητη ποιητική ευαισθησία της αξέχαστης Τζένης, προσπάθησα να βάλω σε μια τάξη τις δυο πρώτες στροφές. Πιστεύω ότι βρήκα τη σωστή σειρά των στίχων αναπαράγοντας το "Χριστουγεννιάτικο τραγούδι" της Τζένης Καρέζη, όπως πραγματικά εκείνη το έγραψε. (Δεκτές και όποιες άλλες αντιπροτάσεις).


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Χαρές κρυφές και φανερές και προσμονές,
αγάπες και μεράκια,
τις νύχτες σαν κι αυτή
- νύχτες τρανές - 
θαρρείς και απαλόφωτα
πως γίνονται κεράκια....

Κι όλο ανεβαίνει η φλογίτσα τους ψηλά
προς τ' ουρανού τα μέρη
κι όλο ανεβαίνει και μαζί χαμογελά
στης Βηθλεέμ τ' αστέρι.

Χαρές κρυφές και φανερές,
μικρές ελπίδες φανερές,
στο βίο τον εφήμερον,
ω, πόσο λες πως μυστικά
ψάλλουν κι αυτές ευγενικά:
Χριστός γεννάται σήμερον.




Κάτι παρόμοιο:

1 σχόλιο: