Ότι το Google Earth προσφέρεται πέρα από μια ιδιότυπη, εικονική ταξιδιωτική εμπειρία και για ανακάλυψη καλά κρυμμένων μυστικών λίγο-πολύ το ξέραμε. Αποτελεί άλλωστε ένα εργαλείο, το οποίο τιμούν δεόντως οι μυστικές υπηρεσίες πολλών κρατών, όπως π.χ. οι ισραηλινές ή οι αμερικανικές που ενδιαφέρονται να μάθουν λεπτομέρειες για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Το Google Earth όμως αποδεικνύεται ότι μπορεί επιπλέον να ενώσει ακόμα και οικογένειες ύστερα από 25 ολόκληρα χρόνια και μάλιστα, ακόμα κι όταν κάποιος, το χαμένο παιδί εν προκειμένω, δε γνωρίζει καν το όνομα της πόλης που ψάχνει να βρει για να ξανασυναντηθεί με τη μητέρα του ύστερα από τόσα χρόνια.
Το 1986 και σε ηλικία 5 ετών, ο Σαρού από την Ινδία ταξίδευε με το τρένο παρέα με το μεγαλύτερο αδερφό του, ο οποίος εργαζόταν σε αυτό. Όταν έφτασαν στον προορισμό τους αργά τη νύχτα, κουρασμένος από το ταξίδι ο Σαρού κάθισε για λίγο στο σταθμό και τελικά αποκοιμήθηκε περιμένοντας τον αδερφό του. Όταν όμως ξύπνησε δεν τον είδε πουθενά και για κάποιο λόγο, ίσως από παιδική αφέλεια, σκέφτηκε ότι ο αδερφός του βρισκόταν πάνω στο τρένο που είδε μπροστά του. Ανέβηκε σε αυτό, όπου φυσικά δε βρήκε τον αδερφό του, αλλά αποκοιμήθηκε και όταν ξύπνησε ύστερα από 14 ώρες βρισκόταν στον σταθμό της Καλκούτας. Φοβισμένος και χωρίς να γνωρίζει πού ακριβώς βρισκόταν άρχισε να ζητιανεύει, όπως πολλά παιδιά κάνουν στη μεγάλη αυτή ινδική πόλη. Άλλωστε δε γνώριζε πώς λεγόταν ούτε καν η πόλη από όπου καταγόταν. Τελικά κατέληξε στο ορφανοτροφείο της Καλκούτας και στη συνέχεια υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι από την Τασμανία.
Η επιθυμία του Σαρού να επανασυνδεθεί με την οικογένεια που τον γέννησε μεγάλωνε, όσο περνούσαν τα χρόνια, μόνο που αυτό ήταν δύσκολο από τη στιγμή που δεν ήξερε σε ποιο μέρος ενός αχανούς κράτους, όπως η Ινδία, έπρεπε να ψάξει. Τελικά το κατάφερε χάρη στις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων αλλά και με την πολύτιμη βοήθεια του Google Earth. Έχοντας απίστευτη υπομονή έβλεπε με το Google Earth ένα προς ένα διάφορα σημεία της Ινδίας προσπαθώντας να διαπιστώσει αν οι εικόνες που έβλεπε αντιστοιχούσαν στις αναμνήσεις που κουβαλούσε μέσα του όλα αυτά τα χρόνια. Φυσικά μια τέτοια έρευνα και μάλιστα σε ένα από τα μεγαλύτερα σε έκταση κράτη στον κόσμο όπως η Ινδία, δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Τελικά, σκέφτηκε να κάνει κάτι άλλο, ώστε να εντοπίσει τουλάχιστον την περιοχή, όπου θα έπρεπε να βρίσκεται η πόλη που γεννήθηκε. Πολλαπλασίασε τις 14 ώρες που βρισκόταν στο τρένο που τον μετέφερε στην Καλκούτα με τη μέση ταχύτητα των ινδικών τρένων και υπολόγισε πού περίπου βρισκόταν η γενέτειρα του σχεδιάζοντας στο χάρτη έναν κύκλο με κέντρο την Καλκούτα και ακτίνα τα 1.200 χιλιόμετρα. Μέσα σε αυτόν το νοητό κύκλο άρχισε να ψάχνει από το Google Earth, μέχρι που "έφτασε" στην πόλη Khandwa. Οι εικόνες της πόλης ταυτίζονταν με εκείνες των αναμνήσεων που είχε κρατήσει από τα παιδικά του χρόνια, ενώ στην αναγνώριση συνέβαλε και ο καταρράκτης της πόλης, όπου ο Σαρού συνήθιζε να παίζει.
Τελικά, σκέφτηκε να κάνει κάτι άλλο, ώστε να εντοπίσει τουλάχιστον την περιοχή, όπου θα έπρεπε να βρίσκεται η πόλη που γεννήθηκε. Πολλαπλασίασε τις 14 ώρες που βρισκόταν στο τρένο που τον μετέφερε στην Καλκούτα με τη μέση ταχύτητα των ινδικών τρένων και υπολόγισε πού περίπου βρισκόταν η γενέτειρα του σχεδιάζοντας στο χάρτη έναν κύκλο με κέντρο την Καλκούτα και ακτίνα τα 1.200 χιλιόμετρα. Μέσα σε αυτόν το νοητό κύκλο άρχισε να ψάχνει από το Google Earth, μέχρι που "έφτασε" στην πόλη Khandwa. Οι εικόνες της πόλης ταυτίζονταν με εκείνες των αναμνήσεων που είχε κρατήσει από τα παιδικά του χρόνια, ενώ στην αναγνώριση συνέβαλε και ο καταρράκτης της πόλης, όπου ο Σαρού συνήθιζε να παίζει.
Τελικά, αφού ο Σαρού βεβαιώθηκε για τη γενέτειρά του, ταξίδεψε μέχρι την Ινδία και την πόλη Khandwa για να ξανασμίξει με τη βιολογική του οικογένεια. Περπατώντας στους δρόμους της πόλης οι αναμνήσεις ζωντάνευαν ολοένα και περισσότερο. Εντόπισε μάλιστα και το πατρικό του σπίτι. Η οικογένειά του δεν έμενε πλέον εκεί, όμως με τη βοήθεια κάποιου γείτονα σύντομα ξανασυναντήθηκε με τη μητέρα του ύστερα από 25 ολόκληρα χρόνια.
Όπως και ο ίδιος ομολογεί, στην αρχή δυσκολεύτηκε να την αναγνωρίσει, καθώς το πέρασμα του χρόνου είχε αφήσει εμφανή τα σημάδια του στο πρόσωπό της. Το γενικότερο όμως σχήμα του προσώπου ήταν το ίδιο, όπως το θυμόταν από παιδί και βεβαιώθηκε ότι η γυναίκα εκείνη ήταν όντως η γυναίκα που τον έφερε στον κόσμο, η βιολογική του μητέρα, η οποία πίστευε ότι ο Σαρού ήταν νεκρός όλα αυτά τα χρόνια, παρόλο που ένας μελλοντολόγος της είχε πει κάποτε ότι θα ξανάβλεπε το παιδί της ζωντανός.
Νεκρός, όμως, ήταν ο μεγαλύτερος του αδερφός, εκείνος με τον οποίο ταξίδευε ο Σαρού τη μοιραία μέρα της εξαφάνισης του και μάλιστα είχε πεθάνει μόλις ένα μήνα μετά τη δική του εξαφάνιση εξαιτίας ενός σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Η ανακούφιση για το νεαρό άντρα είναι σαφώς μεγάλη, καθώς αυτό ήταν όνειρο ζωής για εκείνον, ενώ εξακολουθεί να επικοινωνεί με την βιολογική του οικογένεια. Όπως δηλώνει και ο ίδιος, τώρα μπορεί πλέον να κοιμάται ήρεμος τα βράδια.
Όπως και ο ίδιος ομολογεί, στην αρχή δυσκολεύτηκε να την αναγνωρίσει, καθώς το πέρασμα του χρόνου είχε αφήσει εμφανή τα σημάδια του στο πρόσωπό της. Το γενικότερο όμως σχήμα του προσώπου ήταν το ίδιο, όπως το θυμόταν από παιδί και βεβαιώθηκε ότι η γυναίκα εκείνη ήταν όντως η γυναίκα που τον έφερε στον κόσμο, η βιολογική του μητέρα, η οποία πίστευε ότι ο Σαρού ήταν νεκρός όλα αυτά τα χρόνια, παρόλο που ένας μελλοντολόγος της είχε πει κάποτε ότι θα ξανάβλεπε το παιδί της ζωντανός.
Νεκρός, όμως, ήταν ο μεγαλύτερος του αδερφός, εκείνος με τον οποίο ταξίδευε ο Σαρού τη μοιραία μέρα της εξαφάνισης του και μάλιστα είχε πεθάνει μόλις ένα μήνα μετά τη δική του εξαφάνιση εξαιτίας ενός σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Η ανακούφιση για το νεαρό άντρα είναι σαφώς μεγάλη, καθώς αυτό ήταν όνειρο ζωής για εκείνον, ενώ εξακολουθεί να επικοινωνεί με την βιολογική του οικογένεια. Όπως δηλώνει και ο ίδιος, τώρα μπορεί πλέον να κοιμάται ήρεμος τα βράδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου