29 Νοεμβρίου 2013

Οι προφητείες του Μαρκόνι για τις μηχανές και το θάνατο.

Στις 29 Νοεμβρίου 1929, η "Βραδυνή" αναδημοσίευσε στην πρώτη της σελίδα το άρθρο του εφευρέτη Γουλιέλμου Μαρκόνι, που είχε δημοσιευτεί λίγες μέρες νωρίτερα σε αγγλικές και αμερικανικές εφημερίδες, υπό τον τίτλο "Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΕ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΚΑΚΟΝ - Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΗ ΑΠΌ ΤΑΣ ΜΗΧΑΝΑΣ". Και μπορεί ο Μαρκόνι να ήταν υπεραισιόδοξος σχετικά με τη νίκη κατά του θανάτου, ωστόσο σε σημαντικό βαυμό επαληθεύτηκε η δεύτερη πρόβλεψή του σχετικά με τις μηχανές, αν και δεν έχουν καταφέρει να εξαλείψουν στο σύνολό της τη χειρωνακτική εργασία - και μάλλον δύσκολα θα το κάνουν και στο μέλλον. Ακολουθεί το κείμενο (στη δημοτική):

"Η επιστήμη εργάζεται δραστήρια, ώστε ν' απαλλάξει τον άνθρωπο από την κατάρα των πρωτοπλάστων, η οποία περιέχεται μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο της Γενέσεως. Δεν θα περάσουν πολλά χρόνια και ο άνθρωπος δεν θα τρώει πλέον το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του. Η κούραση δεν είναι πλέον αναγκαία. Ούτε η πολλή εργασία. 
Ο Όσκαρ Ουάιλντ είπε κάποτε ότι ο πολιτισμός έχει ανάγκη από δούλους. Η δουλεία όμως των ανθρώπων είναι κάτι το ανήθικο. Το μέλλον της ανθρωπότητας και του πολιτισμού στηρίζεται πάνω στη δουλεία που θα μας προσφέρει η μηχανή. Τους δούλους θα αντικαταστήσουν στο μέλλον οι μηχανές. Και έτσι το όνειρο του μεγάλου Ιρλανδού ποιητή θα γίνει εντός ολίγου πραγματικότητα.
Τα δύο προσεχή βήματα της εξέλιξης της επιστήμης θα είναι η διαίρεση του ατόμου αφ' ενός και η μεταβίβαση της ενέργειας σε μακρές αποστάσεις μέσω του ραδίου.
Αυτό φυσικά δεν θα γίνει σε διάστημα ενός ή δύο ετών, ούτε ίσως σε διάστημα δεκαετίας. Αλλά θα έρθει ημέρα κατά την οποία δύο κιλά πυρίτιδας θα αρκούσαν να ωθούν στον ωκεανό μεγάλα πλοία, όπως ο "Λεβιάθαν" και η "Βρέμη". Με ένα απλό μολύβι, θα μπορούμε να σηκώνουμε τόνους ολόκληρους βαρών.
Δεν συνηθίζω να κάνω προφητείες που δεν στηρίζονται στην πραγματικότητα. Όταν δεν είμαι βέβαιος για ένα πράγματα, δεν το αναγγέλλω. Όταν ανακάλυψα τη ραδιοτηλεγραφία κανείς δεν με πίστεψε στην αρχή. Σήμερα η ραδιοτηλεγραφία είναι πράγμα πολύ κοινό. 
Το 1921 προείπα μια μεγάλα επανάσταση στις συγκοινωνίες και συνεννοήσεις του ασυρμάτου, με την επιστροφή στα βραχέα ηλεκτρικά κύματα. Σήμερα οι συνεννοήσεις με τα βραχέα κύματα έχουν γενικευθεί. 
Άλλη πρόγνωσή μου ήταν η εξέλιξη της μεταβίβασης των φωτογραφιών και των εγγράφων μέσω ασυρμάτου. Σήμερα η μεταβίβαση αυτή είναι γεγονός τετελεσμένο και χρησιμοποιείται τα μέγιστα και για την ανακάλυψη των εγκλημάτων και για τη διαπραγμάτευση μεγάλων υποθέσεων. Σήμερα ο εγκληματίας δεν μπορεί πλέον να διαφύγει, διότι σε λίγα δευτερόλεπτα μπορούμε να μεταβιβάσουμε τη φωτογραφία του από τη Σκότλαντ Γιάρντ, τη διεύθυνση της αστυνομίας του Λονδίνου, στα πέρατα του κόσμου ολόκληρου. 
Κάθε μέρα ο άνθρωπος κερδίζει νέες νίκες στον αγώνα του κατά του διαστήματος και του χρόνου. Κάθε μέρα νέα μηχανήματα έρχονται να ελαττώσουν τους κόπους που δοκιμάζει ο άνθρωπος για να ζει.
Και όσο περισσότερο προοδεύει η επιστήμη, τόσο περισσότερο και τόσο γρηγορότερα ελαττώνεται ο κόπος στον οποίο είναι καταδικασμένα τα χέρια του ανθρώπου.
Ποια θα είναι τα αποτελέσματα της ελάττωσης αυτής της εργασίας ως προς την ανατομική κατασκευή του ανθρώπου; Ασφαλώς το ανθρώπινο είδος θα μεταβληθεί. Μερικά από τα μέλη μας θα καταστούν ατροφικ΄.
Ώστε θα καταργηθεί τελείως η εργασία, η κούραση; Στην ερώτηση αυτή έχω να απαντήσω ότι η μόνη φυσική εργασία που θα μείνει στον άνθρωπο είναι η τροφοδοσία του σώματός του. Αλλά και αυτή η εργασία θα μπορεί να περιορισθεί στο ελάχιστο, διότι θα κινούμαστε σχεδόν αποκλειστικά με μηχανές.
Και θα αναπτυχθεί περισσότερο το μυαλό μας, σε βάρος των άλλων μελών του σώματος. Σε κάθε περίπτωση θα έχουμε λιγότερη φυσική, χειρωνακτική εργασία και περισσότερη πνευματική.
Δεν θα αργήσει πολύ, δεν θα περάσει πολύς καιρός και τα μεγάλα υπερωκεάνια, καθώς και τα μεγάλα αεροπλάνα, θα είναι δυνατόν να κινούνται και να διευθύνονται από την ξηρά, διά μέσου των ραδιοηλεκτρικών κυμάτων.
Επίσηςμ μπορούμε να θεωρήσουμε ως γεγονός τετελεσμένο τη μεταβολή των μετάλλων και τη μετατροπή του ενός στο άλλο. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να πούμε ότι και οι αλχημιστές είχαν δίκαιο, αναζητώντας τον φιλοσοφικό λίθο και το ελιξίριο της μακροζωίας. Με τη διαφορά ότι δεν είχαν τότε τα κατάλληλα μέσα και είχαν ακολουθήσει δρόμους εσφαλμένους.
Αλλά πολλές φορές και όσοι αναζητούν κάτι άλλο και ακολουθούν εσφαλμένους δρόμους, φθάνουν να ανακαλύπτουν εκπληκτικά πράγματα. Έτσι ο Χριστόφορος Κολόμβος αναζητώντας οδούς για τις Ινδίες, ανακάλυψε τον Νέο Κόσμο. 
Μια άλλη ερώτηση μου κάνουν πολλές φορές: Αφού ο άνθρωπος πηγαίνει πλησίστιος προς την απολύτρωση από την προπατορική κατάρα να τρώει το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του, δεν θα ήταν δυνατό να απαλλαγεί και από την άλλη καταδίκη, από το θάνατο; 
Δεν συμφωνώ με τη γνώμη του Φρόιντ ότι ο θάνατος επέρχεται διότι η φύση μαζί με την επιθυμία της ζωής έβαλε μέσα μας και την επιθυμία του θανάτου, ως συμπλήρωση της φυσικής ισορροπίας. Εγώ δεν έχω πεισθεί ότι ο θάνατος είναι κάτι το οργανικά αναγκαίο. Ο θάνατος δεν είναι αναγκαίος. Το χέρι μου σήμερα δεν είναι το ίδιο που ήταν πριν από πενήντα χρόνια. Διαρκώς ανανεώνεται. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος για να μην ανανεώνεται επ' άπειρον, δηλαδή να μην πεθαίνει. Είμαι βέβαιος ότι η υγιεινή και η βιοχημεία θα κατορθώσουν πολύ γρήγορα να παρατείνουν την ζωή, αν όχι να καταργήσουν τελείως το θάνατο". 



Σχετικά θέματα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου