Αν νομίζετε ότι οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των καλλιτεχνών σήμερα είναι υπερβολικές, πού να δείτε τι γινόταν και τη δεκαετία του 60. Όλα αυτά που σήμερα βαφτίζουμε «κόντρες», όπως αν είναι καλή ηθοποιός η Μακρυπούλια, αν είναι καλός ηθοποιός ο Παπακαλιάτης, αν το τραγούδι πρέπει να χωρίζεται σε εμπορικό και σε έντεχνο κλπ, ωχριούν μπροστά στις καλλιτεχνικές κόντρες της δεκαετίας του 60. Χάρη στο αρχείο της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ, μια συντηρητική έως πουριτανική εφημερίδα που αφιέρωνε εκτενή ρεπορτάζ στα καλλιτεχνικά θέματα και τα κουτσομπολιά της εποχής, σας παρουσιάζουμε ένα μικρό δείγμα αληθινών καλλιτεχνικών, ομηρικών καβγάδων που δεν μπορείτε να τους φανταστείτε.
Η μουσική αποτέλεσε πεδίο αντιπαράθεσης τον Ιούλιο του 1961, με αφορμή τον διαγωνισμό τραγουδιού του ΕΙΡΤ. Εκείνη τη χρονιά το πρώτο βραβείο το είχε κερδίσει ο Μίκης Θεοδωράκης με το τραγούδι «Απαγωγή» και ερμηνεύτρια τη Μαίρη Λίντα. Όπως γίνεται και σήμερα σε όλους σχεδόν τους μουσικούς διαγωνισμούς, όπως όταν π.χ. επιλέγουμε το τραγούδι για τη Eurovision, τα παρατράγουδα δεν έλειπαν ούτε και τότε. Πολλές ήταν οι διαμαρτυρίες για τη χαμηλή ποιότητα των τραγουδιών, ενώ άλλοι τόνιζαν την ανάγκη να αλλάξουν οι όροι του διαγωνισμού, να ψηφίζει το κοινό κλπ.
Το πιο ζουμερό στοιχείο της αντιπαράθεσης όμως ήταν η επίθεση της Νάνας Μούσχουρη, που κέρδισε το δεύτερο βραβείο ερμηνεύοντας το «Κουρασμένο παλικάρι» του Χατζηδάκη, προς τον Θεοδωράκη: «Είμαι αγανακτισμένη με τη στάση το Θεοδωράκη που όταν … θέλησα να τον συγχαρώ, εκείνος μου απάντησε «Άντε γεια Νανά, και τώρα θα σου γράψω τον Επιτάφιο σου. Για μένα είναι ένας κομπλεξικός και ζηλιάρης και θέλει να εξοντώσει όλους τους άλλους για να μείνει μόνος του … Το τραγούδι του δεν μου άρεσε. Ήταν το χειρότερο από τα χειρότερα του. Και ο ίδιος είναι ένας στείρος από άποψη ποιότητας, χωρίς σπιρτάδα, χωρίς κανένα συνθετικό ταλέντο. Είναι ψευτολαϊκός».
Το πιο ζουμερό στοιχείο της αντιπαράθεσης όμως ήταν η επίθεση της Νάνας Μούσχουρη, που κέρδισε το δεύτερο βραβείο ερμηνεύοντας το «Κουρασμένο παλικάρι» του Χατζηδάκη, προς τον Θεοδωράκη: «Είμαι αγανακτισμένη με τη στάση το Θεοδωράκη που όταν … θέλησα να τον συγχαρώ, εκείνος μου απάντησε «Άντε γεια Νανά, και τώρα θα σου γράψω τον Επιτάφιο σου. Για μένα είναι ένας κομπλεξικός και ζηλιάρης και θέλει να εξοντώσει όλους τους άλλους για να μείνει μόνος του … Το τραγούδι του δεν μου άρεσε. Ήταν το χειρότερο από τα χειρότερα του. Και ο ίδιος είναι ένας στείρος από άποψη ποιότητας, χωρίς σπιρτάδα, χωρίς κανένα συνθετικό ταλέντο. Είναι ψευτολαϊκός».
Σοκάρεστε; Μα ποιος σας είπε ότι η ελληνική σόου μπιζ της δεκαετίας του 1960 ήταν ένας κόσμος αγγελικά πλασμένος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου