Ένα κανονικό φιλί υπολογίζεται ότι μας κοστίζει 6,4 θερμίδες το λεπτό - ένα παθιασμένο μεγάλης διάρκειας φιλί πολύ περισσότερες. Όμως σίγουρα δεν είναι αυτός ο λόγος που μας αρέσει να φιλάμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα, όχι για ν' αδυνατίσουμε. Το φιλί είναι απόλαυση για πολλούς, για άλλους πάλι μοιάζει με αγγαρεία. Τι τρέχει με την πάρτη του;
Ο Σίγκμουντ Φρόιντ υποστήριζε ότι το φιλί είναι έμφυτο χαρακτηριστικό των ανθρώπων, που συνδέεται με την ανάγκη του βρέφους για το μητρικό θηλασμό. Αργότερα, προτάθηκε η ακριβώς αντίθετη θεωρία, ότι το φιλί δεν είναι στοιχείο της ανθρώπινης φύσης, αλλά επίκτητο χαρακτηριστικό. Μάθαμε να φιλάμε ο ένας τον άλλο, επειδή αυτό έκαναν οι πρόγονοί μας, τους οποίους και μιμούμαστε.
Η στατιστική δείχνει ότι ένα ποσοστό που αντιστοιχεί περίπου στο 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, δε συνηθίζει να ανταλλάσσει φιλιά με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Άλλωστε, το 1897 ο ανθρωπολόγος Paul d'Enjoy παρατηρούσε ότι για τους Κινέζους το φιλί ήταν σιχαμερό, ένδειξη κανιβαλισμού. Τελικά, ποια είναι η αλήθεια;
Το 1960, ο βρετανός ζωολόγος Desmond Morris κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το φιλί συνδέεται με τη συνήθεια των πρώτων ανθρώπων να τρέφει ο ένας τον άλλο με το στόμα. Πρόκειται για συνήθεια των αρχαίων Ελλήνων, η οποία έχει διαπιστωθεί ότι επιβιώνει μέχρι και σήμερα σε ορισμένες αφρικανικές φυλές, όπως οι Χίμπα στη βόρεια Ναμίμπια. Κάτι αντίστοιχο, εξάλλου, κάνουν και οι γονείς πίθηκοι, οι οποίοι ενώνουν τα χείλη τους με το στόμα των παιδιών τους, όταν θέλουν να τα ηρεμήσουν και να τα καθησυχάσουν.
Νευρολόγοι και σεξολόγοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το φιλί είναι ένα βιολογικό έξτρα βοήθημα, προκειμένου να επιλέξουμε καλύτερα τον ερωτικό μας σύντροφο. Σύμφωνα με τη Σάρα Γούντλεϊ του Πανεπιστημίου Duquesne στο Πίτσμπουργκ, αποτελεί έναν έμμεσο τρόπο ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος του πιθανού μας συντρόφου.
Ορισμένοι εκτιμούν ότι η απάντηση στο ερώτημα γιατί φιλιόμαστε, φαίνεται ότι κρύβεται στα γονίδια MHC, όπου είναι κωδικοποιημένες οι ασθένειες στις οποίες έχει ανοσία ο κάθε άνθρωπος. Μέσα από τη γεύση και τη μυρωδιά ενός φιλιού, μεταδίδουμε αυτήν την πληροφορία στο σύντροφό μας. Όσο περισσότερο διαφέρουν αυτά τα γονίδια MHC μεταξύ των δύο που φιλιούνται, τόσο μεγαλώνει η πιθανότητα αυτών των δύο να έρθουν ακόμα πιο κοντά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή με αυτόν τον τρόπο διευρύνεται το εύρος της ανοσίας και μεγαλώνει ο προσδοκώμενος μέσος όρος ζωής για τους απογόνους τους.
Το πείραμα είχε ως εξής: Άνδρες και γυναίκες μύρισαν μπλουζάκια που προηγουμένως είχαν ήδη φορεθεί. Οι περισσότεροι προτίμησαν εκείνα τα μπλουζάκια που είχαν φορεθεί από άτομα με διαφορετικά γονίδια MHC σε σχέση με τα δικά τους. Όχι όμως όλοι, κάτι που η δόκτορ Γουίντλεϊ ερμηνεύει ως απόδειξη ότι τα γονίδια MHC είναι μεν ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν, αλλά όχι και ο καθοριστικός για να εξηγήσει τους λόγους που δύο άνθρωποι ζευγαρώνουν.
Άλλο ερευνητές ασχολήθηκαν με τη μελέτη της ορμόνης οξυτοκίνη, η οποία θεωρείται λίγο πολύ ως η "ορμονική κόλλα" που ενώνει τους δύο "εις σάρκαν μίαν". Τα ερωτευμένα ζευγάρια εμφανίζουν υψηλά ποσοστά οξυκοτίνης. Μήπως αυτά αυξάνονται εξ αιτίας της ανταλλαγής φιλιών; Οι Γουέντι Χιλ και Κάρεϊ Γουίλσον του Λαφαγιέτ Κόλετζ στο Ίστον της Πενσυλβάνια διαφωνούν. Έρευνες έδειξαν ότι - αντίθετα από το προβλεπόμενο - στις γυναίκες τα επίπεδα τς οξυτοκίνης μειώνονται την ώρα του φιλιού.
Αντίστοιχα μειώνονται και τα επίπεδα της κορτιζόλης, αυτή τη φορά και στα δύο φύλα. Η κορτιζόλη ευθύνεται για το άγχος κι επομένως, αυτό που συμπεραίνουν οι επιστήμονες είναι ότι το φιλί είναι κατεξοχήν αντιστρεσογόνο, γι' αυτό και δυσκολευόμαστε να το σταματήσουμε από τη στιγμή που θα το ξεκινήσουμε.
Όπως βλέπουμε, μια ξεκάθαρη απάντηση που να αποκωδικοποιεί πλήρως το μυστήριο που περιβάλλει το φιλί, δεν υπάρχει. Δεν ξέρω κατά πόσο τη χρειαζόμαστε, από τη στιγμή που το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για μια συνήθεια που μας δημιουργεί μόνο ευχάριστα συναισθήματα - και αυτό είναι σπουδαία υπόθεση. Άλλωστε, πόσα πράγματα ξέρετε πού να σας προκαλούν τόσο μεγάλη ευφορία μέσα σε τόσο λίγα δευτερόλεπτα;
[Πηγή: Die Welt]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου