Έστω ότι μόλις έχετε βγάλει χρήματα από την Τράπεζα, ένα αξιοσέβαστο ποσό. Στη γωνία ένα ρακένδυτο παιδάκι, η οικογένεια του οποίου γνωρίζετε ότι αντιμετωπίζει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, ζητάει να του δώσετε "ότι προαιρείσθε" για ν' αγοράσει ένα καρβέλι ψωμί. Θα βάλετε αμέσως το χέρι στην τσέπη; Θα προβληματιστείτε, αλλά τελικά θα ενδώσετε ρίχνοντας ένα κέρμα των πέντε λεπτών, που ούτως ή άλλως είναι άχρηστα; Ή μήπως δε θα δώσετε καν σημασία συνεχίζοντας τη βόλτα σας - ποιο παιδάκι είπαμε;
Ας πάρουμε και πιο ρηχά παραδείγματα, π.χ. αν ένα φιλικό σας πρόσωπο ζητάει να του δανείσετε ένα ρούχο ή αν ο γείτονας θέλει λίγο αλάτι, επειδή του σώθηκε. Δεν ξέρω ποια στάση θα κρατούσατε εσείς προσωπικά, σίγουρα πάντως δε θα αντιδρούσαν όλοι οι άνθρωποι κατά τον ίδιο τρόπο. Από τη μια μεριά βρίσκονται οι γενναιόδωροι, εκείνοι δηλαδή που δε διστάζουν να κάνουν το καλό κι ας πέσει στο γιαλό, και από την άλλη έχουμε τους τσιγκούνηδες, εκείνους που πάσχουν από μια ιδιότυπη... καβουροφοβία και διστάζουν να βάλουν τα χέρια στις τσέπες τους. Πού οφείλεται όμως αυτή η διαφοροποίηση; Είναι απλά θέμα ανατροφής ή υπάρχει και επιστημονική διάσταση στο ζήτημα;
Στο περιοδικό Neuron δημοσιεύτηκαν τα συμπεράσματα έρευνας του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης με επικεφαλής τον Ernst Fehr, διευθυντή στον τομέα των Οικονομικών. Σύμφωνα με αυτά, για όλα φταίει η φαιά ουσία που διαθέτει ο κάθε άνθρωπος στον εγκέφαλό του, η οποία και προσδιορίζει το πόσο πρόθυμος είναι ο καθένας από εμάς να βοηθήσει το διπλανό του.
Από τους συμμετέχοντες στην έρευνα ζητήθηκε να θυσιάσουν ένα μέρος των χρημάτων τους ενισχύοντας οικονομικά έναν συνάνθρωπό τους που τα είχε ανάγκη. Την ώρα που εκείνοι διαχειρίζονταν τα χρήματά τους και αποφάσιζαν πόσο αλτρουιστές να φανούν, τα μέλη της ερευνητικής ομάδας κατέγραφαν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα μετρώντας την ποσότητα της φαιάς τους ουσίας, στην περιοχή μεταξύ βρεγματικού και κροταφικού λοβού.
Όπως έδειξαν οι μετρήσεις, η συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου ήταν πολύ δραστήρια στους τσιγκούνηδες, ενώ στους πιο γενναιόδωρους, αντίστοιχα επίπεδα έξαρσης σημειώνονταν μόνο όταν επρόκειτο να χαρίσουν τεράστια οικονομικά ποσά. Με άλλα λόγια, όσο πιο δραστήρια είναι η φαιά ουσία στον εγκέφαλό του, τόσο πιο κοντά στα όρια του αλτρουισμού φτάνει ο κάθε άνθρωπος, κάτι που ερμηνεύεται ως "προσπάθεια του ανθρώπου να ξεπεράσει το φυσικό του εγωισμό".
Μη βιαστείτε βέβαια να αποδώσετε το συγκεκριμένο προτέρημα ή ελάττωμα σας - ανάλογα από την οπτική που το προσεγγίζει κανείς - μόνο σε γενετικούς παράγοντες. Στην πραγματικότητα, η ποσότητα της φαιάς ουσίας που έχει ο κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος, ορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις κοινωνικές διεργασίες. Το ερώτημα που ωστόσο τίθεται, είναι το κατά πόσο μπορεί να υπάρξει επιστημονική παρέμβαση για την τόνωση της συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου, ώστε να αναπτυχθεί το αίσθημα της γενναιοδωρίας στους ανθρώπους.
[Πηγή: Le Temps]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου