Τα κείμενα μιας αιματοβαμμένης επιθεώρησης του Μεσοπολέμου

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ, 24.08.1931

Τον Αύγουστο του 1931, αναστάτωση προκλήθηκε στην πρωτεύουσα από την επίθεση θεατών στο θέατρο "Περοκέ", την ώρα που ο ηθοποιός Βασίλης Αυλωνίτης παρουσίαζε το νούμερο του με τίτλο "Κοσμογονία" κατά τη διάρκειας της επιθεώρησης "Η Κατεργάρα". Ο ηθοποιός γλίτωσε εκ θαύματος, όμως τραγικό θάνατο από τις σφαίρες των δραστών βρήκε ο β' μηχανικός της παράστασης, ο 32χρονος Παναγιώτης Μωραΐτης. 

Οι "κίτρινες" εφημερίδες της εποχής σήκωσαν ψηλά το θέμα, εξαπολύοντας επίθεση κατά της κυβέρνησης του Ελευθέριου Βενιζέλου, ότι δήθεν κρυβόταν πίσω από την επίθεση. Στην πρώτη γραμμή του "κιτρινισμού" βρέθηκε η εφημερίδα "Η Ελληνική", η οποία εξαπέλυε επίθεση κατά πάντων και καλούσε το λαό σε αυτοάμυνα και λιντσάρισμα των κυβερνώντων. Ωστόσο, άθελα της, η εφημερίδα προσέφερε ένα ανεκτίμητης αξίας αρχειακό υλικό, δημοσιεύοντας σε συνέχειες ορισμένα από τα νούμερα της επιθεώρησης "Η Κατεργάρα". 

Έτσι, περισσότερα από 80 χρόνια μετά από εκείνο το τραγικό περιστατικό, έχουμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε τους διαλόγους και τους στίχους από τα τραγούδια για τρία από τα νούμερα της παράστασης: "Βίβλος Γενέσεως", "Κοσμογονία" και το "Φινάλε" της παράστασης. Ειδικά το φινάλε της "Κατεργάρας" ήταν εξαιρετικό, αφού οι σεναριογράφοι κατέβασαν όλους τους πολιτικούς αρχηγούς της εποχής ως μέλη μιας υποτιθέμενης εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, ενώ ο πρωθυπουργός, Ελευθέριος Βενιζέλος, ως προπονητής έδινε στον καθένα κι από ένα ρόλο.

ΒΙΒΛΟΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ

Λεωνίδας: Ιατρίδης

Πυθαγόρας: Μαυρέας

Στη σκηνή βγαίνουν δυο συνταξιούχοι. Διαβάζουν από ένα βιβλίο και προχωρούν. Στη μέση της σκηνής πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο....

Πυθ.: Στραβομάρα.

Λεων. Επίσης.

Π.: Ω! Ω, ποιον βλέπω! το φίλο μου και αγαπητό Λεωνίδα.

Λ: Ω, αγαπητέ μου Πυθαγόρα συ είσαι; (αγκαλιάζονται και φιλιούνται)

Π.: Δεν γνωρίζεις οπόσον συγκεκινημένος είμαι που σε επαναβλέπω εν τη ζωή.

Λ: Και εγώ ωσαύτως. Αφ' ης διεκόψαμεν την καθηγεσίαν των θρησκευτικών, δεν επανίδομεν πλέον εαυτούς και αλλήλους...

Π.: Και πώς τα διέρχεσαι Λεωνίδα;

Λ.: Πώς να τα διέλθω Πυθαγόρα μου.. Λιμώττω και δυστυχώς δεν έχω κανένα θείον εις τας Ινδίας. Λαμβάνω την σύνταξίν μου...

Π: Ήτις ανέρχεται;

Λ.: Δυστυχώς δεν ανέρχεται. Διαρκώς κατέρχεται.

Π: Και η δική μου επίσης. Πόσα λαμβάνεις μηνιαίως Λεωνίδα;

Λ.: Τριακοσίας μόνον. Είμαι βλέπεις ο Λεωνίδας με τας τριακοσίας....

Π: Λεωνίδα μου με συνεκίνησες (αγκαλιάζονται, φιλιούνται)

Λ: Αλλά και σε βλέπω δεν οπάγεις οπίσω. Το μανδίλιον το βλέπω εις το δεξιόν μέρος.

Π: Ε, τι να κάμεις. Τα έφερεν ο Θεός δεξιά.

Π: Ασχολείσαι δηλαδή εις μεταφράσεις;

Π: Ναι. Είναι μετάφρασις εκ του αρχαίου. Αλλά και συ... το σακάκι σου το βλέπω ετοιμόρροπον.

Λ: Ναι, το επείραξαν οι τελευταίο σεισμοί, ενθυμείσαι προ τεσσαράκοντα ετών.

Π: Βεβαίως το ενθυμούμαι (δείχνει το δικό του σακάκι). Είναι παλαιοί συνάδελφοι.

Λ: Εάν πει δε και διά το πανταλόνιον είναι έτοιμον να τινάξει τα κώλα.

Π: Λεωνίδα μου με συνεκίνησες (αγκαλιάζονται και φιλιούνται)

Λ: Και εις τι ασχολείσαι τώρα; Το έριξες βλέπω εις τας μελέτας.

Π: Ναι.

Λ: Τι μελετάς;

Π: Δυστυχώς, η μόνη παρηγοριά, ήτις μοι απέμεινεν, είναι η μελέτη της Βίβλου της γενέσεως. Την ανοίγεις και βλέπεις. Αβραάμ γέννησεν Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησεν Ιακώβ, Ιακώβ εγέννησε... και ούτω καθεξής. Εις την αρχαίοτητα φαίνεται εγέννων και οι άνδρες.

Λ: Τι σύμπτωσις! Και εγώ την ίδιαν βίβλον μελετώ επισταμένως.

Π: Μα τι βλέπω; Και τα υποδήματα σου ευρίσκονται εις οικτράν κατάστασιν.

Λ: Ναι, έχουν ανοιχθεί αυτοβούλως μερικαί θύραι και ολίγα παράθυρα διά να εισέρχεται καθαρός αήρ.

Π: Και δεν μου λέγεις... τι διαβάζεις εις την βίβλον της Γεννέσεως;

Λ: Άπαντα τα κεφάλαια. Εάν θέλεις ν' αναγνώσωμεν μερικάς περικοπάς εκ της βίβλου διά να φωτίσωμε και τον κόσμον τούτον των απίστων και ασεβών.

Π: Ναι, η ιδέα σου είναι λαμπρά.

Α:  Εκ μελετών πολυετών ας πεποιήκαμεν 

επείσθημεν καλώς και ηννοήσαμεν

την τ' ανθρωπίνου γένους ιστορίαν

που προκαλεί τοις πάσιν απορίαν...

Β:  Τα πάντα εν τη γενέσει αναφέρονται

και εξ Αβραάμ ως γεννηθέντα φέρονται

τα τέκνα των αρχαίων γενεών μας

κι αυτός ο Ζευς, ο πρώτος των Θεών μας....

Β: Ζευς γαρ εγέννησε την του Φειδία σμίλην

Α:  Φειδίας δε εγέννησε Κονδύλην

Β: Κονδύλης εγέννησε την βουλήν κ

και καραβανάδες τρεις τέσσαρες

Α; που μας επέρασαν γενεές δεκατέσσερες

Ρεφρέν

Θεοδώρα, Θεοδώρα, που ειν' ο Θοδωρής

διδάκτωρ να γίνει και να σωθεί η πατρίς.

Β: Πολλών δεινών και αφορήτων περιστάσεων

και λόγω των συχνών επαναστάσεων

μελαγχολείς παρ' όλας τας μελέτας

ενώπιον και πινακίου ομελέτας.

Α: Μα παρευθύς μετά πολλής ανέσεως

ανοίγετε την βίβλον της γενέσεως

και βρίσκετε εκεί με ευκολία

τα σχετικά της λέξεως αψιλία.

Α: Αψιλία γαρ εγέννησεν αδεκαρίαν

Β: Αδεκαρία εγέννησε απενταρίαν

Α: Απενταρία εγέννησεν αφαγίαν

Β:  Αφαγία εγέννησεν ατσιγαρίαν

Α: Ατσιγαρία δε εγέννησεν την σελεμίαν

Β: Οι σελέμηδες διά μεθόδου τινός υπούλου

Α: Καπνίζουν σιγαρέττα μάρκας Ξενοπούλου

Ρεφρέν

Αν είσαι φίλος καρδιακός

και δεν φοβάσαι χάρο

δώσε μου το πακέτο σου

να πάρω ένα τσιγάρο.

Α: Περί παντός ζητήματος τυρβάζοντες

και γνώσεις επί γνώσεων στοιβάζοντες

την αληθή αξίαν των οψονίων

ευρίσκομεν μηδέν άνευ πεκουνίων.

Β: Διότι όσοι υπ' αυτών εγκαταλείπονται

τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται

καθ' όσον εξ αυτών ρέει τα φαύλα

και άνευ αυτών όπως λέγει η βίβλος παύλα.

Β: Χρήμα γαρ εγέννησεν έρωτα

Α: Έρως δ' εγέννησεν αισθήματα

Β:  Αισθήματα εγέννησαν γάμον

που αν είναι άνευ προικός βλαστήματα

Α: Γάμος δε εγέννησεν την τρυφεράν συμβίαν 

Β:  Συμβία δε γεννά κάθε δυο χρόνια τρία

ων συ μεν είσαι ο κτήτωρ

Α: Άλλος δε είναι ο γεννήτωρ

Β: Και αν το πράγμα τούτο σε εξένισεν

Α:  Ε, τότε βλαστήμα την μάνα που σ' εγέννησε

Μανάκι μου, μανάκι μου

πιες μες στο ποτηράκι μου.

Β: ένθεν κακείθεν ζώμεν όλοι αλητεύοντες

κι εντός θολών υδάτων αλιεύοντες

την των πραγμάτων γενεολογίαν 

ανακαλύπτοντες κατ' αναλογίαν.

Α: Κι ως εκ του Πέλοπος εξήλθε η Πελοπόννησος

και εκ Λουρίου εγεννήθη η Μακρόνησος

από την βίβλον θα σας πούμε τσάτρα πάτρα

τι έτεκεν αισίως και η Πάτρα

Α:  Πάτρα εγέννησε Μιχαλανδρέαν

Β: Μιχαλανδρέας δ' εγέννησεν Ούλεν

Ούλεν δ' εγέννησε Πάουερ

Α: Πάουερ εγέννησε τραμ, δυόμιση παρακαλώ το εισιτήριον

Β:  Το τραμ δ' εγέννησε συνωστισμόν

Α:  και ο συνωστισμός το κολλητήριον

ρεφρέν 

Είναι πολύ μυστήριον 

αυτό το κολλητήριον 

που γίνεται μέσα στα τραμ 

σε δεσποινίδες και μαντάμ.

Α: Ου μην, αλλά μόνον την βίβλον κατατρώγοντες

κι αέρα κοπανισμένον τρώγοντες

φιλοσοφούμεν επί των καρυκευμάτων

και των λοιπών ποικιλωνύμων εδεσμάτων

και γαρ και ταύτα εν τη βίβλω περιγράφονται

αλλά υπό των μαγείρων διαγράφονται

γιατί κι αυτοί εξ Αβραάμ ως προελθόντες

εγέννησαν ευθύς μόλις μαθόντες....

Β:  Θεός γαρ εγέννησε τον μάγειρον

Α:  Μάγειρος δ' εγέννησε μακαραονάδαν

Β:  Μακαρονάδα εγέννησεν εντράδαν

Α:  Εντράδα δ' εγέννησε ψαράκια

Β:  Ψαράκια δ' εγέννησαν κεφτεδάκια

Α:  που αν καμιά έγκυος μυρίσει

Β:  προώρως πριν τον μήνα θα γεννήσει

Α:  και έτσι συμφώνως με το έθιμον και με τον νόμον

Β:  θα το βρεις έκθετο σε κάνα δρόμον

ρεφρέν

Και ποιος το έκανε αυτό

το κορίτσι του μπακάλη του γειτονικού

και ποιος κοπίασε γι' αυτό

όλα τα κοθώνια όλα μαζί του ιππικού.

Α: Την πενιχράν μας σύνταξιν καταναλίσκοντες

και θυλικόν εδώδιμόν τι μη ευρίσκοντες

φιλοσοφούμεν δίχως την εκείνην

και γαρ συν Αθηνά και χείρα κίνη.

Β:  Ου μη αλλά εκ πεθεράς δεινοπαθήσαντες

και σύζυγοι την σύζυγον αφήσαντες

μετά χαράς διαβάζουμε απλήστου

το πάνσοφον το έργον του Υψίστου.

Α: Θεός γαρ εγέννησε τον Αδάμ και την Εύαν

Β:  Αυτή δ' εγέννησε όλας τας μαντάμ

Α: Καθ' όσον γνωρισθείσα με το οφίδιον

Β:  Της υπέδειξε να γευθεί το παλαιϊκόν απίδιον

Α:  μετά γεύσεως εκτάκτως τρυφεράς

Β:  Και μετά της σχετικής ουράς

Α:  Ευρούσα δεν τον καρπόν πρώτης γραμμής

Β:  Τον έφαγε και εγεννήθημεν εμείς

ρεφρέν

άντε το να μήλο τ' άλλο ρόιδο

την επιάσανε κορόιδο.

ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ

Στη σκηνή έβγαινε μόνος τους ο Αυλωνίτης, ο οποίος τραγουδούσε:

Από τ' άχυρα βγήκαν οι ψύλλοι

από το τηλεγραφείο οι στύλοι,

από τους σκύλους τα τσιμούρια

κι απ' το Μάη τα γαϊδούρια.

Απ' την Άνδρο βγήκανε οι δούλες

κι απ' την Κρήτη οι φουφούλες,

Απ' του Ψυρρή τα ζάρια

κι απ' την Πάτρα το τι χαμπάρια.

(Στο σημείο αυτό ο Αυλωνίτης έφευγε, αλλά επέστρεφε στη σκηνή)

Να σας πω θέλω και κάτι άλλο.

Απ' τους στρατώνες τα κωθώνια

κι απ' τις δούλες τα λεμόνια,

Οι μικροί από τους μεγάλους

και το ζε μανφού από τους Γάλλους.

Απ' το χημείο οι νοθείες

απ' τις μιξοπαρθένες οι Ευανθίες

απ' την Αμερικήν οι μπρούκληδες

κι απ' τους κουμπάρους οι κερατούκληδες

(Πάλι έφευγε ο Αυλωνίτης και επέστρεφε)

Απ' τις τρίχες ο Βοζίκης

κι απ' το Βόλο ο Κα.....(δεν είναι ευδιάκριτο)

Απ' τα τσαρούχια ο Καφαντάρης

κι απ' τα βλήτα ο Τσαλδάρης

Απ' τη Σύρο τα λουκούμια

Απ' το Ζάππειο τα παγκάκια 

Απ' τους παπάδες οι καλογέροι

κι απ' το γουδί το γουδοχέρι.

Απ' το Δαφνί η μούρλα

απ' τις κοιλιές μας τα ταμπούρλα

απ' τους ήρωας ο Καραΐσκος

κι απ' τους επιτρόπους βγήκε ο δίσκος.

Απ' το Μεταξουργείο οι Νταήδες

απ' τη Πλάκα τσικιρικιτζήδες

απ' τη Δραπετσώνα οι Αλεπούδες

κι απ' την Κοκκινιά οι ογλούδες. 

Απ' τη Βουλή βγήκαν οι Νόμοι

κι απ' τους νόμους οι αστυνόμοι

απ' τη Ρουμανία οι Κουτσόβλαχοι

κι απ' τα μπαστούνια οι μπαστουνόβλαχοι.

Απ' τον Βενιζέλο η Αλήθεια

κι απ' τους υπουργούς τα παραμύθια

απ' τον Γαλόπουλο η εντιμότης

κι απ' το φιλότιμο ο Καραπαναγιώτης.

(Και πάλι έφευγε από τη σκηνή κι επέστρεφε)

Απ' τα πουλιά βγάλανε τα αεροπλάνα

απ' την μπενζίνα τον κ. Ζάννα

Απ' το τυρί έχουμε το τουλούμι

κι απ' τη σταφίδα τον κ. Βουρλούμη.

Απ' τον Μεταξά βγήκαν οι Μακρήδες

κι από τ' ανταλλάξιμα οι Μαρήδες,

δηλαδή απ' την Αμερική ο Παναμάς

κι απ' την Ελλάδα ο Φαντομάς.

Απ' τον Μάρη βγήκε το έλλειμμα

απ' τους πολισμάνους το πλημμέλημα

απ' τους αθλητάς βγήκαν τα άλματα

κι απ' την Εφορεία τα εντάλματα.

Απ' τους βιαστικούς βγήκε η φούρια

κι απ' τους κρύους τα καλαμπούρια

απ' την Τράπεζα βγήκαν τα όβολα

κι απ' το Αρσάκειο τα πεντόβολα.

ΦΙΝΑΛΕ

Ο Κομπέρ διαβάζει ένα φέιγ βολάν:

"Σήμερον την 11ην ακριβώς γενήσεται εις το γήπεδον του Παναθηναϊκού η προαγγελεθίσα εμφάνισις της νεοκαταρτισθείσης μεγάλης ποδοσφαιρικής ομάδας υπό την προστασίαν του κ. Κόντρα. Είσοδος ελευθέρα".

Μονολογεί:

-  Καλά θα κάνω να πάω εκεί. Ίσως να χρειασθεί και κει ένας έντιμος μεσάζων ή, όπως λένε οι ποδοσφαιριστές, διαιτητής, κοινώς να πούμε ρέφερης. Για να δούμε τη μεγάλη εθνική ομάδα.

(Φεύγει και εισερχόμενος στο γήπεδο φωνάζει:) 

- Ζήτω η εθνική ομάδα!!

Αριστεροί: Πα να θη να ΐ κος (δις)

Δεξιοί: Ο λυ μπι α κός (δις)

Κομπέρ: Α! καλά το έλεγα εγώ. Εδώ θα βρω εργασίαν εντιμοτάτην.

Ένας: Ζήτω η Πρόεδρος!

Όλοι: Ζήτω.

(Μπαίνει η πρόεδρος και όλοι τη χειροκροτούν)

Πρόεδρος: (υποκλίνεται και χαιρετά) Κύριε... Κύριε....

Κομπέρ: (πρόθυμα) Εντιμώτατος μεσάζων κυρία μου.. δούλος σας.

Πρόεδρος: Σας παρακαλώ... φαίνεστε τόσο καλός... τόσο γλυκός. Μεσολαβήσατε στον κόσμο να πω δυο λόγια.

Κομπέρ: Μ' αυτό ζητούσα Μαντάμ, να μεσολαβήσω έστω και στο γήπεδο. Κύριοι, παρακαλώ ησυχία....

(Σιωπή)

Πρόεδρος: Κατόπιν της τελευταίας Πανελληνίου ποδοσφαιρικής συσκέψεως της 19ης Αυγούστου γίνεται σήμερον υπό την προστασίαν μου η εμφάνισις της καταρτισθείσης εκ των επιλέκτων αγωνιστών του εθνικού μας ποδοσφαίρου, εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδος.

(Όλοι ξεσπούν σε χειροκροτήματα)

Κομπέρ: Ας εισέλθει η ομάς. (υποκλίνεται)

[Βγαίνουν από δεξιά κατά σειρά ο Βενιζέλος κρατώντας μπάλα με ταινία που γράφει "Ελλάς" και με φανέλες του Παναθηναϊκού, ο Μιχαλακόπουλος με φανέλα του "Άρη", ο Τσαλδάρης με πράσινα και σήμα την ελιά, ο Καφαντάρης με μαύρα, ο Παπαναστασίου με φανέλα της ΑΕΚ, ο Κονδύλης με χακί. Ο Βενιζέλος φορούσε σκούφο, ο Κονδύλης ένα χακί δίκοχο και οι υπόλοιποι ήταν ξεσκούφωτοι. Όλοι τους χειροκροτούν.

Ο Βενιζέλος αφήνει κάτω την μπάλα, την αρπάζει ο Τσαλδάρης, του την παίρνει ο Καφαντάρης, του την αρπάζει ο Κονδύλης, ενώ κλωτσάει τον Παπαναστασίου, που προσπαθούσε να την πάρει και την πηγαίνει στα χέρια του Βενιζέλου]

Όλοι: Γκολ! Γκολ!

Βενιζέλος: Κύριοι, σας ειδοποιώ ότι αν με διακόπτετε στο παιχνίδι, θα με πιάσουν τα νεύρα μου και θ' αποχωρήσω απ' την ομάδα και το ματς.

Παπαναστ.: Ο Θεός να σε φωτίσει.

Τσαλδάρης: Θέλωμεν να ομιλήσωμεν κ. Πρόεδρε. Νομίζω ότι είμεθα ελεύθεροι να ομιλώμεν.

Βενιζέλος: Σεις είσθε ελεύθεροι να ομιλείτε και εγώ είμαι ελεύθερος να σας το απαγορεύω.

Κονδύλης: Το λόγο.

Καφαντ.: Κι εγώ.

Παπαναστ.: Κι εγώ. Γιατί δεν μας δίνετε το λόγο.

Μιχαλακ.: Δεν θα σας δώσωμεν τον λόγον.

Παπαναστ.: Θέλω να μιλήσω.

Μιχαλακ.: Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.

Βενιζέλος: (απευθύνεται στον Τσαλδάρη) Ορίστε κύριε, αρχηγέ του Λαϊκού κόμματος, έχετε το λόγο.

Τσαλδάρης: Επιφυλάσσομαι να ομιλήσω, όταν θα γίνουν αθλητικαί εκλογαί.

Βενιζέλος: Σιωπή! Εγώ θα καταρτίσω την εθνική ομάδα και αν έχετε αντιρρήσεις, θα σας ακούσω του χρόνου. Παναγής άκρος δεξιός.

Τσαλδάρης: Επιφυλάσσομαι να σας απαντήσω.

Παπαναστ.: Ζητώ τον λόγον.

Μιχαλακ.: Εσύ να μας κάνει τη χάρη, να μη χώνεις τη μύτη σου στις δουλειές μας.

Καφαντ.: Είστε πολύ αυταρχικός παίκτης!

Βενιζέλος: Γεώργιος Κονδύλης.

Κονδύλης: Παρών!

Βενιζέλος: Κεντρικός κυνηγός.

Κονδύλης: Διαμαρτύρομαι. Δεν είναι η θέσις μου αυτή.

Βενιζέλος: Ξέρω εγώ πού είναι η θέσις σου, αλλά έχε χάρη.

Όλοι: Καλά να πάθει.

Βενιζέλος: Αλέκος έξω αριστερά.

Παπαναστ.: Διαμαρτύρομαι. Δεν ανήκω στην ομάδα σας. Έχω δική μου ομάδα.

Τσαλδάρης: Μα, αγαπητέ μου, ομάς με έναν παίκτη γίνεται ποτέ;

Παπαναστ.:  Τον λόγον! τον λόγον!

Βενιζέλος: Σιωπή. Πάγκαλος έξω αριστερά και αυτός...

Μιχαλακ.: Δεν μπορεί να πάει έξω αυτός, κ. Πρόεδρε.

Βενιζέλος: Γιατί; 

Μιχαλακ.: Γιατί είναι διαρκώς μέσα. 

Βενιζέλος: Γεώργιος Καφαντάρης, κεντρικός μέσος.

Καφαντ.: Δεν ανήκω εις την ομάδαν σας. Είμαι εξωφουτμπολικός. Τον λόγον!

Βενιζέλος: Ανδρέας! Τερματοφύλαξ.

Μιχαλακ.: Διαμαρτύρομαι  κ. Πρόεδρε. Δεν είναι σικ. Μα, γιατί γελάτε κύριοι;

Όλοι: Καλά να πάθεις.

Βενιζέλος: Χαφ και σέντερ χαφ, Εμμανουηλίδης και Ιασωνίδης. Πού είναι αυτοί;

Παπαναστ.: Πάνε να μοιράσουνε 500 οικόπεδα κ. Πρόεδρε. 

Τσαλδάρης: Εγώ χριστιανικώς θα κυβερνήσω

σαν αναλάβω την πρωθυπουργία

γιατί ποτέ μου δεν θα λησμονήσω

πως είμαι Παναγής και Παναγία.

Στις εκλογές με όλη την παρέα

θα κατεβώ, λοιπόν, να πολεμήσω,

θα τα φωνάξω φίνα και ωραία

και το λαό εγώ θα τον ξυπνήσω.

ρεφρέν

Όλοι: Βρε συ κοιμάσαι

κι όλο νυστάζεις

κι όταν ξυπνάς ποτέ

μιλιά δεν βγάζεις (δις)

Μιχαλακόπουλος: Κι εγώ ο ευγενής ο κυρ Ανδρίκος

θα πάω πίσω στον αγώνα ωσάν λύκος

και όσοι θεν ας με κατηγορούνε

ποτέ δεν λογαριάζω τι θα πούνε,

αλήθεια όσα σκέπτομαι ας βγούνε,

ζητήματα σπουδαία θα λυθούνε,

γι' αυτό και όσοι λεν πως μ' αγαπούνε,

σαν παν μπρος, ας μ' ακολουθούνε.

ρεφρέν

Όλοι:  Αντρέ, που ταξιδεύεις διαρκώς.

Αντρέ, Αντρέ όλο αεροπορικώς

και πηγαίνεις πότε μ' αεροπλάνο στα λουτρά

και πότε μιλάς στο Γιδά,

Αντρέ που ταξιδεύεις διαρκώς,

Αντρέ, Αντρέ όλο αεροπορικώς.

Βενιζέλος: Και νέες εκλογές όταν θα κάνω

εις τον αγώνα πάλι θα κατέβω

και με το κόμμα μου δεν θα προφταίνω

τους ψήφους του λαού να τους μαζεύω

και όσο κι αν φωνάζουν οι εχθροί μου

ο κόσμος πάλι εμένα θα ψηφίσει

κι η στρούγκα της Βουλής κυρ-Παναγή μου

με πρόβατα δικά μου θα γεμίσει.

ρεφρέν

Όλοι: (γέλια) Κι αν δεν του δώσει ο λαός

διακόσιους βουλευτάδες

ντούρου (4 φορές)

ως θα κάτσω θέλοντας και μη

και ας γίνονται καυγάδες.

Μια μαλώνω, μια θυμώνω

κι ύστερα το μετανιώνω (δις). 

Κονδύλης: Εγώ και στην αρχή όταν ανέβω,

μονάχος μου το λέω και το πιστεύω

το πρωτάθλημα της ομορφιάς δεν το αφήνω,

εφόσον δεν υπάρχει πλέον Βαλεντίνο.

ρεφρέν

Όλοι: Δεν υπάρχει

πιο ωραίος από σένα δεν υπάρχει (τρις)

Κι αν κρεμάσουν τους ωραίους,

άδικα θα πας εσύ βρε φουκαρά.

Σχετικά θέματα:

Φωτογραφίες του Βασίλη Αυλωνίτη στα νιάτα του και πώς ο αγαπημένος ηθοποιός γλίτωσε εκ θαύματος από δολοφονική επίθεση πάνω στη σκηνή του θεάτρου ΠΕΡΟΚΕ

Τα κείμενα παλιών επιθεωρήσεων: "Όλα μέσα" (και σπάνιες φωτογραφίες από την παράσταση)
Τα κείμενα παλιών επιθεωρήσεων: Τα Παναθήναια του 1931
Η πρώτη αθηναϊκή επιθεώρηση - Τραγούδια, παραλειπόμενα και οι κριτικές που δέχτηκε