Σαν σήμερα: 21 Μαΐου

Σήμερα είναι Τρίτη, 21 Μαΐου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Τέσσερις νομπελίστες γεννήθηκαν σαν σήμερα, οι τρεις εκ των οποίων έχουν προσφέρει στο χώρο της ιατρικής. Πρόκειται για το Γάλλο πολιτικό Λεόν Μπουρζουά (1851-1925, Νόμπελ Ειρήνης 1920), τον Ολλανδό γιατρό Βίλεμ Άιντχόβεν (1860-1927, Νόμπελ Ιατρικής 1924 για την ανακάλυψη του μηχανισμού του ηλεκτροκαρδιογραφήματος), το Σουηδό βιοχημικό Μπενγκτ Σάμουελσον (1934-σήμερα, Νόμπελ Ιατρικής 1982 μαζί με δύο συναδέλφους του για τις εργασίες τους στη βιοχημεία και στη φυσιολογία των προσταγλανδινών) και το Γερμανοαμερικανό βιολόγο Γκύντερ Μπλόμπελ (1936-σήμερα, Νόμπελ Ιατρικής 1999 "για την ανακάλυψη ότι οι πρωτεΐνες έχουν εγγενή σήματα που διέπουν τη μεταφορά τους και την τοποθέτησή τους στο κύτταρο"). 

Επίσης, στις 21 Μαΐου γεννήθηκε η διάσημη Ελληνίδα πιανίστρια αυστριακής καταγωγής Τζίνα Μπαχάουερ (1910-1976), ο Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης Νικ Κασσαβέτης (54 ετών), όπως επίσης ο Βελγοαυστραλός τραγουδιστής Γκοτιέ (33), που το 2012 σημείωσε παγκόσμια επιτυχία με το "Somebody That I Used To Know", αλλά και ο Έλληνας τραγουδιστής Κωνσταντίνος Αργυρός, που γεννήθηκε στις 21 Μαΐου 1986. 

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ: 

Στο Μαυροβούνιο γιορτάζεται η Ημέρα της Ανεξαρτησίας. Σαν σήμερα το 2006, πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα και ο λαός ψήφισε σε ποσοστό 55% υπέρ της πρότασης για απόσχιση από την ένωση με τη Σερβία και ίδρυση ανεξάρτητου κράτους.

Στη Χιλή γιορτάζεται η Ημέρα της Ναυτικής Δόξας. Η σημερινή γιορτή αναφέρεται στη ναυμαχία του Ικουίκε στις 27 Μαΐου 1879, όταν ο στόλος της Χιλής συγκρούστηκε με εκείνον του Περού και τη Βολιβίας, στα πλαίσια του Πολέμου του Ειρηνικού (1879-1884), ο οποίος έληξε με την επικράτηση του στρατού της Χιλής..

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 21 Μαΐου 1864, ολοκληρώθηκε και τυπικά η ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα με την ύψωση της ελληνικής σημαίας στο φρούριο της Κέρκυρας. Πέντε μέρες νωρίτερα είχε υπογραφεί το πρωτόκολλο παράδοσης των νησιών του Ιουνίου, όπου οριζόταν με σαφήνεια ότι "τη 21 Μαΐου (2 Ιουνίου) αίρεται η αγγλική προστασία και ότι από της ημέρας ταύτης η Επτάνησος θέλει αποτελεί αδιάσπαστον μέρος της συνταγματικής μοναρχίας της Ελλάδος υπό το σκήπτρον του βασιλέως Γεωργίου" (Εθνοφύλαξ, 23.05.1864).

Στις 21 Μαΐου 1932, εν μέσω βαθύτατης οικονομικής κρίσης και απεργιών, λίγους μήνες πριν τη λήξη της θητείας της κυβέρνησης του, ο Ελευθέριος Βενιζέλος παραιτήθηκε με αφορμή τις σφοδρές αντιδράσεις που προκάλεσε η κατάθεση νομοσχεδίου στη Βουλή "περί διώξεων του τύπου", λόγω έξαλλων δημοσιευμάτων που φέρονταν να απειλούν τη νομισματική σταθερότητα.

Ήταν δίκαιο το νομοσχέδιο; Πρόκειται για μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες όλης της θητείας του ως πρωθυπουργού. Είναι γεγονός ότι ο "κιτρινισμός" πολλών αντιπολιτευόμενων (και φιλοβασιλικών) εφημερίδων της εποχής ήταν πρωτοφανής και αδιανόητος ακόμη και σήμερα. Με πύρινα άρθρα οι εφημερίδες καλούσαν το λαό ακόμη και σε πράξεις βίας. Είναι χαρακτηριστικά τα αποσπάσματα που ανέγνωσε από το βήμα της Βουλής ο ίδιος ο Βενιζέλος προτού αναγγείλει την παραίτηση του.

Είναι χαρακτηριστικό ένα απόσπασμα από το κύριο άρθρο της εφημερίδας "Εσπερινή", που στις 10.05.1932 έγραφε: "Το καθήκον όλων που αγαπούν την βασανιζόμενην αυτήν μητέρα γην είνε να κατέλθωμεν εις τα πεζοδρόμια. Εκεί να κτυπηθώμεν μέχρι θανάτου με την κυβερνητικήν σπείραν. Εκεί θα συλλάβωμεν τον ολέθριον δικτάτορα (σ.σ.: ο Βενιζέλος ήταν εκλεγμένος πρωθυπουργός), και εις απάντησιν όλων μαζί των βρωμερών έργων του, να τον καρατομήσωμεν εις το μέσον της πλατείας του Συντάγματος". Αντίστοιχου ύφους και περιεχομένου ήταν και τα άρθρα άλλων εφημερίδων, όπως η "Ελληνική", ίσως η πιο "κίτρινη" εφημερίδα που έχει εκδοθεί ποτέ στην ιστορία της ελληνικής δημοσιογραφίας, η οποία καλούσε το λαό σε εξέγερση, καρατόμηση του Βενιζέλου ή φυλάκιση του από λαϊκό δικαστήριο κλπ. 

Από την άλλη, βέβαια, η υιοθέτηση ενός αυστηρού νομοσχεδίου που απειλούσε με κλείσιμο εφημερίδων, στην ουσία δεν εξυπηρετούσε πρακτικά σε τίποτε, παρά τροφοδοτούσε το λαϊκισμό και την εξαλλοσύνη των εφημερίδων. Εξάλλου, ούτε λαϊκές εξεγέρσεις είχαν εκδηλωθεί, εκτός από απεργίες, που ωστόσο βασίζονταν σε οικονομικά καθαρά αιτήματα, ενώ αποδίδονταν αποκλειστικά και μόνο στην οικονομική κρίση που είχε πλήξει την πτωχευμένη Ελλάδα.

Στις 21 Μαΐου 1938 ξεκίνησε να εκπέμπει το πρόγραμμα του ο πρώτος ελληνικός ραδιοφωνικός σταθμός. Μέχρι τότε, οι Έλληνες άκουγαν μόνο ξένους σταθμούς, ορισμένοι εκ των οποίων φιλοξενούσαν σύντομης διάρκειας ελληνικά προγράμματα μια φορά την εβδομάδα. Το πρόγραμμα του σταθμού είχε ως εξής: 

9.28΄μ.μ. Το σήμα του σταθμού

9.30΄μ.μ. Εθνικός ύμνος - Ομιλία του υφυπουργού Συγκοινωνίας - Ομιλία του Γενικού Διευθυντού της Υ.Ρ.Ε.

9.50΄μ.μ. Εναρκτήριος συναυλία της ραδιορχήστρας (διεύθ. Α. Ευαγγελάτου). Σαμάρα: Πρελούδιο "Ρέας", Λαυράγκα: Ελληννική Σουίτα 

10.10΄μ.μ. Ανδρική Χορωδία Αθηνών (διεύθυ. Φ. Οικονομίδη). Τραγούδια Δ. Κοκκίνου και Δ. Ροδίου και 2 δημοτικά

10.45΄μ.μ. Ειδήσεις

11.00΄μ.μ. Συνέχεια συναυλίας ραδιορχήστρας. Μπετόβεν: Πέμπτη συμφωνία

11.30΄μ.μ. Εθνικός ύμνος

Μια μικρή αναδρομή στο ξεκίνημα του ραδιοφώνου στην Ελλάδα, μπορείτε να διαβάσετε εδώ: Όταν το ραδιόφωνο ξεκίνησε στην Ελλάδα, οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί έβλεπαν ήδη τηλεόραση!

Στις 21 Μαΐου 1960, η διαδήλωση αξιωματικών στους δρόμους της Άγκυρας, ύστερα από πρωτοβουλία σπουδαστών της Στρατιωτικής Ακαδημίας της τουρκικής πρωτεύουσας ήταν ο προάγγελος του στρατιωτικού πραξικοπήματος, που θα εκδηλωνόταν έξι μέρες αργότερα κατά της κυβέρνησης Μεντερές.

Στις 21 Μαΐου 1968, η εξέγερση των φοιτητών βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη καταλαμβάνοντας εργοστάσια, πανεπιστημιακές σχολές και άλλα δημόσια κτίρια, ενώ εκατομμύρια Γάλλοι κατέβηκαν σε απεργία, την ώρα που στη Βουλή ξεκινούσε η συζήτηση για την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Πομπιντού, ενώ ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, Σαρλ ντε Γκολ, καλούσε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο αποφασίζοντας τη χορήγηση αμνηστίας στους φοιτητές που καταδικάστηκαν ή απλά συνελήφθησαν κατά τα επεισόδια των προηγουμένων ημερών.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:

Σήμερα την τιμητική τους έχουν οι φωτογραφίες.

Μια φωτογραφία από τα θεατρικά παρασκήνια της εποχής φιλοξενούσε στην πρώτη της σελίδα η εφημερίδα "Εμπρός" στις 21 Μαΐου 1914, σχετικά με το πώς γινόταν την εποχή εκείνη η ανάγνωση ενός θεατρικού έργου κατά την προετοιμασία ενός θιάσου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, επρόκειτο για το θίασο της Κυβέλης, που θα ανέβαζε την παράσταση "Ο αγαπημένος των γυναικών".

Δύο αεροφωτογραφίες της Πάτρας δημοσίευσε στην πρώτη της σελίδα η εφημερίδα "Ακρόπολις" στις 21 Μαΐου 1935: