Σαν σήμερα: 14 Ιουνίου

Σήμερα είναι Παρασκευή, 14 Ιουνίου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Δύο Νομπελίστες γεννήθηκαν σαν σήμερα:

- ο Αυστριακός βιολόγος Καρλ Λαντστάινερ (1868-1943), ο οποίος ανακάλυψε τις ομάδες αίματος και γι' αυτό το λόγο τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής 1930

- ο Ιάπωνας συγγραφέας Γιασουνάρι Καβαμπάτα (1899-1972), Νόμπελ Λογοτεχνίας 1968 "για την αφηγηματική δεξιοτεχνία του, η οποία με μεγάλη ευαισθησία εκφράζει την ουσία της ιαπωνικής σκέψης".

Δύο άλλες κορυφαίες προσωπικότητες που γεννήθηκαν στις 14 Ιουνίου υπήρξαν ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα (1928-1967), παγκόσμιο σύμβολο για τους αγώνες και την επαναστατική του δράση, και ο Γερμανός γιατρός Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ (1864-1915), ο πρώτος που προσδιόρισε τα συμπτώματα της ασθένειας, που αργότερα θα αποκτούσε το όνομα του (σύνδρομο Αλτσχάιμερ).

Ο τίτλος της πιο φαιδρής προσωπικότητας που έχει σήμερα γενέθλια απονέμεται στον Αμερικανό επιχειρηματία Ντόναλντ Τραμπ (67 ετών), αγαπημένος στόχος σάτιρας στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. 

Τέλος, τα 44 κλείνει μια από τις καλύτερες τενίστριες όλων των εποχών, η Στέφι Γκραφ, ενώ τα 22 κλείνει διεθνής ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού (και προηγουμένως της ΑΕΚ), Κώστας Μανωλάς.

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:

Στα νησιά Φόκλαντ γιορτάζεται η Ημέρα της Απελευθέρωσης. Σαν σήμερα το 1982, ο στρατός της Αργεντινής παραδέχτηκε την ήττα του στον πόλεμο που ο ίδιος είχε ξεκινήσει εναντίον της Μ. Βρετανίας δυόμισι περίπου μήνες νωρίτερα.
Στο δε Μαλάουι γιορτάζεται η Ημέρα της Ελευθερίας, η επέτειος από τις πρώτες ελεύθερες εκλογές που διοργανώθηκαν στην αφρικανική χώρα, σαν σήμερα το 1994.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 14 Ιουνίου 1940, ο γερμανικός στρατός κατέλαβε το Παρίσι.

Έτσι περιέγραψε την είδηση στην τελευταία της σελίδα η ελληνική εφημερίδα "Ασύρματος" (14.06.1940): 

"Το Πρακτορείον Ρώυτερ πληροφορείται εκ Βάσιγκτον ότι ο εν Παρισίοις πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών κ. Μπούλιτ παρέσχε σήμερον την πρωίαν εις το υπουργείον των Εξωτερικών την πληροφορίαν ότι ο γερμανικός στρατός "ευρίσκεται εντός των πυλών των Παρισίων". Η είδησις αύτη ετηλεφωνήθη υπό του κ. Μπούλιτ εις τον κ. Μπιντλ, πρεσβευτήν των Ηνωμένων Πολιτειών παρά τη πολωνική κυβερνήσει, ευρισκόμενον εις Τουρ, ο οποίος μετέδωσεν αυτήν εις Βάσιγκτον. Το τηλεγράφημα προς την Βάσιγκτον προσέθετεν: "η πόλις είναι ήρεμος". Ο κ. Μπούλτι δεν εξήγησε τι εννοεί με την φράσιν "εντός των πυλών". Το αρχικό τηλεφώνημα εκ Παιρσίων διεβιβάσθη περί ώραν 24ην (ελλην. ώρα 2α πρωινή), αλλά μόλις περί την 6ην πρωινήν ελήφθη εις Βάσιγκτον το τηλεγράφημα του κ. Μπιντλ".

Στις 14 Ιουνίου 1942, η Άννα Φρανκ έγραψε την πρώτη της καταχώρηση στο Ημερολόγιο, που έμελλε να γίνει σύμβολο των διώξεων των Εβραίων από το ναζιστικό καθεστώς.
"Κυριακή, 14 Ιουνίου 1942
Την Παρασκευή, 12 Ιουνίου, ξύπνησα πριν σημάνει το ρολόι έξι, κι ήταν φυσικό, γιατί εκείνη τη μέρα γιόρταζα τα γενέθλιά μου. Ήμουν λοιπόν υποχρεωμένη ν συγκρατήσω την περιέργειά μου για μιαν ακόμη ώρα. Ύστερα από τρία τέταρτα δεν άντεξα άλλο. Πήγα στην κουζίνα, όπου ο Μωρέ, ο γάτος, με υποδέχτηκε τρίβοντας το κεφάλι του επάνω μου και κάνοντάς μου χίλια-δυο σκέρτσα. 
Στις εφτά η ώρα πήγα να δω των πατέρα και τη μητέρα και μπόρεσα επιτέλους να ξετυλίξω τα δώρα μου στο σαλόνι. Η πρώτη πρώτη μου έκπληξη ήσουν εσύ, ένα από τα ωραιότερα ίσως δώρα μου. Ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα, ένα μικρό φυτό, δυο κλαδάκια παιωνίας, να πώς είδα εκείνο το πρωί το τραπέζι στολισμένο με άνθη και με άλλα πολλά που ακολούθησαν στη διάρκεια της μέρας.
Ο πατέρας και η μητέρα με γέμισαν με δώρα, χώρια οι πολυάριθμοι φίλοι μας που με φίλεψαν πλουσιοπάροχα. Έλαβα, ανάμεσα στ' άλλα, ένα παιχνίδι για συναναστροφές, πολλά γλυκίσματα, σοκολάτες, μια σπαζοκεφαλιά με αινίγματα, μια καρφίτσα-κόσμημα, τους "Μύθους και Θρύλους των Κάτω Χωρών" του Ιωσήφ Κοέν, το "Σκοτεινό Θάλαμο" του Χίλντεμπραντ, το "Νταίζυ'ς Μπεργκοκάντι", ένα εκπληκτικό βιβλίο, και λίγα χρήματα που θα μου επιτρέψουν ν' αγοράσω τους "Ελληνικούς και Ρωμαϊκούς Μύθους". Έξοχα!
Αργότερα ήρθε η Λις για να με πάρει να πάμε στο σχολείο. Στο διάλειμμα πρόσφερα μπισκότα στους καθηγητές και στους μαθητές κι ύστερα γύρισα στη δουλειά μου.
Τελειώνω για σήμερα. Γεια σου, "Ημερολόγιο", σε βρίσκω θαυμάσιο!"
["Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ", μετ. Γιάννης Γ. Θωμόπουλος, ΜΙΝΩΑΣ, 1993]

Στις 14 Ιουνίου 1987, η εθνική ομάδα μπάσκετ κατάφερε το ασύλληπτο προσφέροντας την πρώτη μεγάλη επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού, όταν κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Μπάσκετ, που διοργανωνόταν στην Αθήνα, νικώντας την ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης, που θεωρείτο το φαβορί, με σκορ 103-101. Η εξέλιξη του αγώνα ήταν θρίλερ μέχρι την τελευταία στιγμή, όταν ο Αργύρης Καμπούρης ευστόχησε στις δύο βολές, ύστερα από φάουλ που είχε δεχτεί, δίνοντας τη νίκη στην εθνική μας ομάδα και στέλνοντας έναν ολόκληρο λαό στα ουράνια. Το μπάσκετ έγινε πλέον η νέα "επίσημη αγαπημένη" των Ελλήνων φιλάθλων.

Στις 14 Ιουνίου 2000 πραγματοποιήθηκε η πρώτη λαοσύναξη της Εκκλησίας της Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη με αφορμή την αντίθεση της στο θέμα διακοπής της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:

Αν ποτέ αναρωτηθήκατε πότε χτίστηκε η πρώτη επταώροφη οικοδομή στην Αθήνα, αυτό συνέβη το καλοκαίρι του 1902, σύμφωνα με το σχόλιο που δημοσιεύτηκε στο "Εμπρός" στις 14 Ιουνίου 1902. 

"Εις την οδόν Σταδίου, παρά το θέατρον Τσόχα, ετέθησαν τα θεμέλια νέας οικοδομής, ήτις, ως λέγεται, θα έχη επτά πατώματα. Θα υπερβαίνη επομένως κατά το ύψος όλας τας αθηναϊκάς οικοδομάς. Και απέναντι αυτής η οικία Μελά, ην η παρελθούσα γενεά εθαύμαζεν ως κολοσσόν, η νέα οικοδομή του Αρσακείου και αυτό το μαμουθοειδές τέρας, το οποίον υωούται, με σκούφιαν παλιάτσου, εις την αρχήν της λεωφόρου Ηρώδου του Αττικού, θα φαίνωνται ως νάνοι".

Ο συντάκτης δεν συμφωνούσε με αυτήν την "επίδραση του Αμερικανισμού", αν και παραδεχόταν ότι τα αμερικανικά κτίρια ήταν πολύ υψηλότερα, αποτελούνταν από "είκοσι και εικοσιπέντε πατώματα", τα οποία και παρομοίαζε με "φορτηγά πλοία... εις την ναυπήγησιν των οποίων δεν λαμβάνεται υπ όψιν καμμία ματαία ιδέα καλλιτεχνικής κατασκευής και φιλοκάλου διακόσμου", αλλά απέβλεπαν αποκλειστικά στη χωρητικότητα. Σήμερα, φυσικά, η εικόνα της πρωτεύουσας δεν έχει καμία σχέση με εκείνη του 1902.