Πρόκειται για γερμανόφωνη, ελβετική ταινία μυστηρίου παραγωγής 2010. Αν και διαφημίζεται ως η πρώτη ελβετική ταινία τρόμου, στην πράξη δεν υπάρχει ούτε μία σκηνή που θα παρέπεμπε σε ένα κλασσικό horror movie. Η ταινία βασίζεται σε έναν παλαιό ελβετικό μύθο, που αφορά τους κατοίκους των ελβετικών Άλπεων. Σύμφωνα με το μύθο αυτό, οι Σενεντούτσι είναι γυναίκες φτιαγμένες από σκουπόξυλο και κομμάτια ρούχων προορισμένες να φτιάχνουν δουλειές του σπιτιού βοηθώντας τους άντρες που ζουν μόνοι τους στις Άλπεις, ενώ χρησιμεύουν και ως ερωτικοί σύντροφοι. Το πρόβλημα όμως είναι ότι κάποια στιγμή οι γυναίκες Σενεντούτσι σκοτώνουν τους άντρες και τους μετατρέπουν σε κούκλες.
Όσον αφορά την υπόθεση της ταινίας .... Ένα κοριτσάκι με τη μαμά του μαζεύουν μανιτάρια στις Άλπεις. Το κοριτσάκι είναι μόνο του, όταν ένα αγοράκι με φακό της δείχνει επίμονα ένα σημείο, όπου ανακαλύπτει οστά ενός χεριού. Βάζει τις φωνές, έρχεται η αστυνομία, το κοριτσάκι διηγείται για το αγοράκι με το φακό, ο αστυνομικός της δείχνει φωτογραφίες εξαφανισμένων παιδιών και το κοριτσάκι ταυτοποιεί το αγόρι με το φακό στο πρόσωπο ενός παιδιού που εξαφανίστηκε το 1975. Κανείς δε σκέφτεται ότι το αγόρι αυτό μπορεί να είναι γιος ή ανιψιός του εξαφανισμένου εκείνου αγοριού και συζητάνε για φαντάσματα. Τότε, η μητέρα θυμάται μια ιστορία που έγινε το 1975 στην περιοχή και ξεκινάει η διήγηση της ταινίας. Το 1975 λοιπόν, βρέθηκε κρεμασμένος ο νεωκόρος ενός ελβετικού χωριού στην περιοχή των Άλπεων. Όλοι υποθέτουν ότι αυτοκτόνησε, παρότι ο θάνατός του δεν οφειλόταν σε πνιγμό, αλλά σε σπάσιμο του αυχένα. Γίνεται η κηδεία του και στην επιστροφή οι κάτοικοι του χωριού συναντούν μια άγνωστη, ταλαιπωρημένη γυναίκα που δε μιλάει. Ο αστυνομικός του χωριού την αναλαμβάνει υπό την προστασία του, ενώ ο παπάς υποστηρίζει ότι κρύβει κάτι διαβολικό.......Παράλληλα, εκτυλίσσεται μία ακόμη ιστορία με άξονα αυτή τη μυστηριώδη γυναίκα και έναν αγρότη που ζει σε ένα απομονωμένο σπίτι στο βουνό μαζί με το γιο του (το μυστηριώδες παιδί με το φακό που είδαμε στην αρχή της ταινίας) και έναν άγνωστο που χώρισε πρόσφατα με την κοπέλα του, πήρε τα βουνά και τα λαγκάδια και ο χωρικός με το γιο του τον φιλοξενούν προσωρινά....
Στα συν της ταινίας το σοβαρό παίξιμο των ηθοποιών, που δεν παρασύρονται σε άσκοπες υπερβολές, σύνηθες χαρακτηριστικό αυτών των ταινιών, και η ενδιαφέρουσα σκηνοθετική ματιά του έμπειρου και πετυχημένου στη χώρα του σκηνοθέτη, Michael Steiner, ο οποίος καταφέρνει να συμπλέξει αυτές τις δύο παράλληλες ιστορίες κρατώντας μία έκπληξη για το τέλος.
Στα μείον της ταινίας, κατ' αρχήν το ότι απευθύνεται καθαρά σε ελβετικό κοινό. Η εξήγηση του τι είναι οι Σενεντούτσι γίνεται μόλις στο τεσσαρακοστό περίπου λεπτό της ταινίας, οπότε αρχίζουμε να υποπτευόμαστε ότι τελικά και αυτή η μυστηριώδης γυναίκα στην καλύβα μάλλον είναι μία Σενεντούτσι. Το άλλο μεγάλο αρνητικό είναι το τέλος της ταινίας, όχι τόσο για το σκηνοθετικό "χτίσιμο" που είναι υπέροχο όσο σεναριακά. Και τέλος η μεγάλη απορία...αυτό το αγόρι με το φακό τελικά ποιος ήταν; Γιος του εξαφανισμένου αποκλείεται για λόγους που μαθαίνουμε στην ταινία, Σενεντούτσος επίσης αποκλείεται από τη στιγμή που σύμφωνα με όσα μαθαίνουμε από την ταινία οι Σενεντούτσι ήταν μόνο γυναίκες, άρα τι ήταν αυτός;
Γενικά μία ενδιαφέρουσα ταινία, που δεν έχει κανείς να χάσει αν την παρακολουθήσει. Δεν τρόμαξα όπως περίμενα, μου έμειναν κάποιες απορίες στο τέλος (όχι ουσιαστικές ομολογώ), αλλά δε βαρέθηκα παρακολουθώντας την, ούτε θεωρώ ότι έχασα το χρόνο μου άσκοπα και αυτό είναι σημαντικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου