Έχετε παρακολουθήσει το "Catfish" στο MTV; Είναι ένα μάλλον τραγελαφικό ριάλιτι (made in USA φυσικά), όπου αγόρια και κορίτσια, που νομίζουν ότι έχουν βρει τον έρωτα της ζωής τους μέσω Facebook συνομιλώντας επί χρόνια με αγνώστους χωρίς να τους έχουν συναντήσει ποτέ live ή έστω να τους έχουν δει στην κάμερα (εκτός από τη φωτογραφία του προφίλ), απευθύνονται στον παρουσιαστή Νιβ Σούλμαν, ο οποίος αναλαμβάνει να κάνει αυτό που (όχι απλά αφελώς, αλλά) ηλιθιωδώς δεν έχουν κάνει οι ίδιοι. Να ψάξει δηλαδή, αν ο άγνωστος ή η άγνωστη του Facebook, είναι αυτό που δηλώνουν και δείχνουν με τις φωτογραφίες του προφίλ τους ή όχι. Στη συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων ισχύει το δεύτερο.
Το όλο κόνσεπτ ξεκίνησε από μια ταινία ντοκιμαντέρ με πρωταγωνιστή τον Νιβ, που είχε επίσης πέσει θύμα μιας ερωτικής απογοήτευσης μέσω fb, όταν ερωτεύτηκε μια άγνωστη "Μέγκαν", που στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά μια ψυχωτική γυναίκα, που είχε χόμπι -από ανία ίσως;- να φτιάχνει ψεύτικα προφίλ στο fb και να πλάθει φανταστικές μελοδραματικές ιστορίες. Ο αδερφός του Νιβ σκέφτηκε να σκηνοθετήσει την εξέλιξη του διαδικτυακού αυτού ρομάντσου, που από την αρχή φαινόταν καταδικασμένο ν' αποτύχει, απλά ο θεατής δεν μπορεί να φανταστεί την έκταση του ψέματος.
Έτσι γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ, που πολλοί κριτικοί "έθαψαν" χαρακτηρίζοντας το "ψεύτικο", και το οποίο μπορεί να μην "έσπασε" τα ταμεία, αφού άλλωστε προβλήθηκε σε περιορισμένη διανομή, όμως εντυπωσίασε τόσο, ώστε να πέσει η πρόταση από το αμερικανικό MTV, και από θύμα, ο Νιβ Σούλμαν μετατράπηκε σε κυνηγό "γατόψαρων", δηλαδή ανθρώπων που άθελα τους κρατούν τους άλλους σε εγρήγορση, τους δραστηριοποιούν, έστω κι αν αυτό στο τέλος αποδεικνύεται μάταιο.
Όπως περιγράφει στον Νιβ ο αδερφός του, οι ψαράδες της βορείου Αμερικής βάζουν γατόψαρα στα κοντέινερ που μεταφέρουν μπακαλιάρους, ώστε να κρατήσει δραστήρια τα ψάρια και να διασφαλιστεί η ποιότητα του κρέατος τους μέχρι να επιστρέψουν στο λιμάνι, αλλιώς γίνονται πολτώδη και χαλάνε. Αντίστοιχα, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, αυτοί οι "απατεώνες" του facebook, που διεγείρουν τις αισθήσεις μας, μας κρατούν απασχολημένους και μας βάζουν στη διαδικασία να σκεφτόμαστε, εξ ου και ο χαρακτηρισμός τους ως "γατόψαρα", όπως ήταν ο τίτλος αρχικά της ταινίας και στη συνέχεια του ριάλιτι.
Έχουμε γίνει οι άνθρωποι τόσο ρηχοί, ώστε να ερωτευόμαστε τρελά μονάχα από μια φωτογραφία; Και το ακόμη χειρότερο, έχουμε γίνει τόσο αφελείς και μοναχικοί, ώστε να αρκούμαστε σ' αυτήν τη φωτογραφία ενός αγνώστου που δεν έχουμε συναντήσει ποτέ στην ζωή μας και δεν του έχουμε μιλήσει καν στο τηλέφωνο, όπως έχει συμβεί σε πολλά επεισόδια της εκπομπής;
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση μιας νεαρής κοπέλας, της Τζάσμιν, που συνομιλούσε επί δύο χρόνια μ' έναν "παιδαρά", ο οποίος είχε μονάχα μία φωτογραφία στο προφίλ του, ενώ αρνούνταν να τη συναντήσει από κοντά με διάφορες προφάσεις, παρόλο που έμεναν στην ίδια πόλη, ενώ τα σπίτια τους υποτίθεται ότι απείχαν μόλις 15 λεπτά!
Όλα φώναζαν "απάτη" ακόμη και για τον πιο αφελή, ωστόσο η νεαρή κοπέλα, που απευθύνθηκε στο "Catfish", είχε πιστέψει αυτό το εξώφθαλμο ψέμα και βαθύτατα συγκινημένη ανυπομονούσε για τη στιγμή που θα συναντούσε τον τύπο του facebook από κοντά, για ν' αποδειχτεί στο τέλος ότι δεν ήταν παρά μια άλλη κοπέλα, που είχε στήσει παγίδα στην Τζάσμιν για να την εκδικηθεί, επειδή κατά το παρελθόν εκείνη είχε σύντομο δεσμό με το αγόρι της! Και προφανώς έκρινε σκόπιμο να συνεχίσει αυτήν την ανόητη μορφή εκδίκησης για δύο χρόνια!
Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, όπου οι προσδοκίες όντως επαληθεύτηκαν, στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται είτε για ανθρώπους που σπάνε πλάκα ή παίρνουν "εκδίκηση" με ψεύτικα προφίλ, είτε για κάποια άτομα με κόμπλεξ (από καταπιεσμένους ομοφυλόφιλους -άντρες και γυναίκες- μέχρι υπέρβαρους), που -πολύ κακώς- ντρέπονται για τον εαυτό τους και κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του ίντερνετ συνάπτουν εικονικούς δεσμούς - στην ουσία, όμως, μεγαλώνοντας μ' αυτόν τον τρόπο το αίσθημα της μοναξιάς τους.
Και φυσικά, η ευθύνη δεν είναι μόνο του "απατεώνα", αλλά και του "θύματος", που μάλλον αφήνεται να εξαπατηθεί επενδύοντας στις δικές του ανασφάλειες. Συνήθως πρόκειται για άτομα ρηχά ή με εξαιρετικά χαμηλή αυτοπεποίθηση, που τους αρέσει το παραμύθι, επειδή τονώνει την ψυχολογία τους, αλλά κατά βάθος ξέρουν ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια, γι' αυτό και δεν το ψάχνουν περισσότερο. Τους αρκεί να μιλάνε για μήνες ή για χρόνια με κάποιον άγνωστο που τους φτιάχνει τη διάθεση, νομίζουν ότι ερωτεύονται, αλλά στην πραγματικότητα απλά παίρνουν ένα εικονικό χαπάκι αυτοεκτίμησης και αυτό τους αρκεί.
Με τον καιρό, όμως, το παραμύθι γίνεται πιστευτό, εξελίσσεται σε μια μορφή εμμονής, όπου ο άγνωστος του facebook μετατρέπεται σε "άλλο μισό" και τότε παρεμβαίνει ο Νιβ με το συνεργάτη του, έναν τύπο που όλη την ώρα κρατάει μια κάμερα στο χέρι, ενώ υπάρχουν άλλοι κάμεραμεν γύρω τους, οι οποίοι και αναλαμβάνουν να κάνουν το πολύ απλό, να διασταυρώσουν τα στοιχεία. Ε, δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να το κάνει αυτό και κάποιος από μόνος του, χωρίς να εκτεθεί σε εθνικό δίκτυο!
Αλλά, όπως οι περισσότεροι ξέρουμε, ο έρωτας τυφλώνει και ενίοτε αποβλακώνει, ενώ μας κάνει πρόθυμους να δεχτούμε και το πιο γλυκό ψέμα. Στο κάτω-κάτω ποιος δεν θέλει να είναι ερωτευμένος; Όμως, προσοχή, την επόμενη φορά που νιώσετε την καρδιά σας να σκιρτάει ερωτευμένη ύστερα από συνομιλία μ' έναν άγνωστο στο facebook ή σε οποιοδήποτε άλλο chat room, μην σπεύσετε να παρασυρθείτε από το ερωτευμένο ένστικτο σας, αλλά κάντε μία έρευνα αγοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου