Σήμερα, 20 Οκτωβρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης. Στην επίσημη ιστοσελίδα του Διεθνούς Ιδρύματος Οστεοπόρωσης, που είναι αφιερωμένη στη σημερινή ημέρα (www.worldosteoporosisday.org), δημοσιεύονται ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες, γενικές πληροφορίες σχετικά με την αρκετά "ύπουλη" αυτή ασθένεια.
Αν θέλαμε να ορίσουμε την οστεοπόρωση, θα λέγαμε ότι πρόκειται για μια ασθένεια, στην οποία τα κόκαλα γίνονται πιο εύθραυστα και αδύναμα οδηγώντας σε αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων, τα οποία μπορεί να προκληθούν ακόμη κι από ένα μικρό αναπήδημα ή πέφτοντας από όρθια στάση κατά τη διάρκεια απλών, καθημερινών δραστηριοτήτων. Δεν υπάρχουν προειδοποιητικά συμπτώματα, γι' αυτό και συχνά οι επιστήμονες την αποκαλούν "η σιωπηλή ασθένεια". Συνήθως, τα κατάγματα εμφανίζονται στον καρπό, στο βραχίονα, στη λεκάνη, στη σπονδυλική στήλη και στο ισχίο, ενώ μπορεί να προκαλέσουν έντονο πόνο, αναπηρία ή ακόμη και θάνατο.
Εκτιμάται ότι κάθε τρία δευτερόλεπτα σημειώνεται ένα κάταγμα από οστεοπόρωση σε κάποιο σημείο του πλανήτη. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, μία στις δύο γυναίκες και ένας στους πέντε άντρες ηλικίας 50 ετών αναμένεται να υποστούν κάποιο κάταγμα στο υπόλοιπο της ζωής τους. Ενδεικτικό της σοβαρότητας είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες άνω των 45 ετών που υφίστανται κάποιο κάταγμα λόγω οστεοπόρωσης είναι αναγκασμένες να παραμείνουν για νοσηλεία σε κάποιο ίδρυμα για μεγαλύτερο διάστημα απ' ότι για άλλες επίσης πολύ σοβαρές ασθένειες, όπως ο διαβήτης ή ο καρκίνος του μαστού.
Το φετινό σύνθημα είναι: "Σταμάτα στο ένα. Κάνε το πρώτο σου κάταγμα να είναι και το τελευταίο". Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ο ενήλικας που υφίσταται κάταγμα από οστεοπόρωση έχει διπλάσιες πιθανότητες να υποστεί και νέο, εφόσον η οστεοπόρωση δεν διαγνωσθεί έγκαιρα και δεν ξεκινήσει ειδική θεραπεία. Αντίστοιχα, μία στις τέσσερις γυναίκες που παθαίνουν κάταγμα στη σπονδυλική τους στήλη, θα υποστεί και νέο κάταγμα μέσα στον επόμενο χρόνο. Όσο αυξάνεται ο αριθμός των καταγμάτων, τόσο αυξάνεται και ο κίνδυνος για την ζωή του ασθενή. Ωστόσο, μια αποτελεσματική θεραπεία μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο νέου κατάγματος κατά 30-70%.
Συνέπεια της μη πρόληψης και της μη θεραπείας της οστεοπόρωσης είναι η επιδείνωση της ποιότητας ζωής του ατόμου: χρόνιος πόνος, ακινησία και, μακροπρόθεσμα, αναπηρία. Το πιο επικίνδυνο είναι το κάταγμα στο ισχίο: ένα ποσοστό 20-24% ασθενών με κάταγμα στο ισχίο χάνει τη ζωή του μέσα στον επόμενο χρόνο, ενώ μεταξύ αυτών που επιβιώνουν το 60% χρειάζεται βοήθεια για να μετακινηθεί, ενώ το 40% δεν μπορεί καν να περπατήσει.
Κάποια ενδεικτικά πρώτα συμπτώματα ή παράγοντες για την εκδήλωση οστεοπόρωσης είναι και τα εξής:
- απώλεια ύψους κατά 3 εκατοστά
- πρόωρη εμμηνόπαυση, δηλαδή πριν την ηλικία των 45 ετών
- μακράς διάρκειας θεραπεία με γλυκοκορτικοειδή, τουλάχιστον 3 μηνών
- παθήσεις του πεπτικού συστήματος, όπως νόσος του Κρον ή κάποια άλλη κοιλιακή νόσος
- οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης
- ρευματοειδής αρθρίτιδα
- υπογοναδισμός στους άνδρες
- βάρος κάτω από το κανονικό
- κάπνισμα, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, ελάχιστη σωματική δραστηριότητα, χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου