ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:
Τρεις είναι οι Νομπελίστες που γεννήθηκαν σαν σήμερα:
- ο Άγγλος μοριακός βιολόγος Φράνσις Κρικ (1916-2004), Νόμπελ Ιατρικής 1962 από κοινού με δύο συναδέλφους του "για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη μοριακή δομή των νουκλεϊκών οξέων και της σημασίας τους ως κέντρου μεταφοράς πληροφοριών σε ζωντανούς οργανισμούς"
- ο Ισραηλινοαμερικανός μαθηματικός Ρόμπερτ Άουμαν (σήμερα 83 ετών), Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών μαζί με τον Τόμας Σέλινγκ για τη "θεωρία των παιγνίων"
- ο Αμερικανός θεωρητικός φυσικός Κένεθ Ουίλσον (77 ετών), Νόμπελ Φυσικής 1982 "για τη θεωρία των κρίσιμων φαινομένων, σε συσχέτιση με τις μετατροπές φάσεων"
Επίσης, πολλοί άνθρωποι της μουσικής γεννήθηκαν σαν σήμερα: από τον κλασικό Γερμανό συνθέτη Ρόμπερτ Σούμαν (1810-1856) μέχρι την Μπόνι Τάιλερ (62 ετών), την Καίτη Γαρμπή (50), αλλά και τον Κύπριο συνθέτη Μάριο Τόκα (1954-2008).
Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Ισπανός ποδοσφαιριστής και μετέπειτα πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Σαντιάγο Μπερναμπέου (1895-1978), προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε το γήπεδο της ισπανικής ομάδας, το οποίο άλλωστε είχε ανακατασκευαστεί επί της προεδρίας του. Πάντως, πέρα από την αθλητική του δραστηριότητα, η φήμη του Μπερναμπέου είναι στιγματισμένη από τη συνεργασία του με το φρανκικό καθεστώς.
Τέλος, αξίζει να πούμε ένα χρόνια πολλά από την ταπεινή αυτή στήλη και στην Ελληνοαμερικανίδα τηλεπαρουσιάστρια Μαρία Μενούνος, η οποία γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη στις 8 Ιουνίου 1978.
- ο Άγγλος μοριακός βιολόγος Φράνσις Κρικ (1916-2004), Νόμπελ Ιατρικής 1962 από κοινού με δύο συναδέλφους του "για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη μοριακή δομή των νουκλεϊκών οξέων και της σημασίας τους ως κέντρου μεταφοράς πληροφοριών σε ζωντανούς οργανισμούς"
- ο Ισραηλινοαμερικανός μαθηματικός Ρόμπερτ Άουμαν (σήμερα 83 ετών), Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών μαζί με τον Τόμας Σέλινγκ για τη "θεωρία των παιγνίων"
- ο Αμερικανός θεωρητικός φυσικός Κένεθ Ουίλσον (77 ετών), Νόμπελ Φυσικής 1982 "για τη θεωρία των κρίσιμων φαινομένων, σε συσχέτιση με τις μετατροπές φάσεων"
Επίσης, πολλοί άνθρωποι της μουσικής γεννήθηκαν σαν σήμερα: από τον κλασικό Γερμανό συνθέτη Ρόμπερτ Σούμαν (1810-1856) μέχρι την Μπόνι Τάιλερ (62 ετών), την Καίτη Γαρμπή (50), αλλά και τον Κύπριο συνθέτη Μάριο Τόκα (1954-2008).
Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Ισπανός ποδοσφαιριστής και μετέπειτα πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Σαντιάγο Μπερναμπέου (1895-1978), προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε το γήπεδο της ισπανικής ομάδας, το οποίο άλλωστε είχε ανακατασκευαστεί επί της προεδρίας του. Πάντως, πέρα από την αθλητική του δραστηριότητα, η φήμη του Μπερναμπέου είναι στιγματισμένη από τη συνεργασία του με το φρανκικό καθεστώς.
Τέλος, αξίζει να πούμε ένα χρόνια πολλά από την ταπεινή αυτή στήλη και στην Ελληνοαμερικανίδα τηλεπαρουσιάστρια Μαρία Μενούνος, η οποία γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη στις 8 Ιουνίου 1978.
ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ωκεανών και το σλόγκαν των φετινών εορτασμών είναι "Μαζί έχουμε τη δύναμη να προστατέψουμε των ωκεανό".
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:
Στις 8 Ιουνίου 1925, ο ελληνικός στρατός αποβιβάστηκε στη Σάμο για την καταστολή του "κινήματος των Γιαγιάδων". Επρόκειτο για ένα ληστρικού χαρακτήρα στασιαστικό κίνημα με επικεφαλής τους αδελφούς Γιαγιά, που είχε εκδηλωθεί δυο μέρες νωρίτερα καταλαμβάνοντας το Διοικητήριο του νησιού και υψώνοντας μια ξένη σημαία στη θέση της ελληνικής.
Όπως ανέφερε το σχετικό τηλεγράφημα του Νομάρχη Χίου, Γεννάδη με ημερομηνία 08.06.1925:
"Ομάς πολιτών με επί κεφαλής τον Σταμάτιον Εμμανουήλ έσπασε την θύραν του Διοικητηρίου και ανελθούσα κατεβίβασεν τας ξένας σημαίας. Ο στρατός είνε κύριος της καταστάσεως. Οι στασιασταί ετράπησαν εις φυγήν. Ήρχισεν η κανονική λειτουργία του τηλεγραφείου ανοίξαντος τας πύλας του εις το Κοινόν. Ο Σαμιακός λαός πανηγυρίζει".
Η οριστική καταστολή του κινήματος θα ολοκληρωνόταν τις επόμενες ημέρες, ενώ τα κίνητρα των αδελφών Γιαγιά παραμένουν συγκεχυμένα, καθώς ελάχιστοι ιστορικοί έχουν ασχοληθεί με την -εκ του αποτελέσματος- ερασιτεχνική τους πρωτοβουλία (ενώ θα ήταν λάθος να βασιζόμαστε αποκλειστικά στα απομνημονεύματα του ενός εκ των αδερφών, ο οποίος προφανώς και παρουσίαζε τη δική του εκδοχή υπογραμμίζοντας και αποσιωπώντας ό,τι τον συνέφερε).
Στις 8 Ιουνίου 1965 σημειώθηκε ένα πρωτοφανές -και μοναδικό στα χρονικά- περιστατικό βίας σε στρατόπεδο του Κιλκίς, όταν νεοσύλλεκτος στρατιώτης, που αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, επιτέθηκε σε άλλους στρατιώτες με δύο αυτόματα και δέκα χειροβομβίδες. Τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων και ο δράστης, καθώς μία από τις χειροβομβίδες την έστρεψε κατά πάνω του, ενώ είκοσι ήταν οι τραυματίες του αδιανόητου αυτού περιστατικού, που σημειώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες.
Όπως διαβάζουμε στις εφημερίδες, ο στρατιώτης, του οποίου το όνομα δεν χρειάζεται ν' αναφέρουμε, είχε σκοπιά 1-3 το πρωί, αλλά την εγκατέλειψε στις 1.45΄. Αφού παράτησε το όπλο της σκοπιά του, διέρρηξε την αποθήκη οπλισμού του στρατοπέδου, απ' όπου αφαίρεσε ένα αυτόματο και δέκα χειροβομβίδες. Κατευθύνθηκε στο θάλαμο του, όπου υποχρέωσε το θαλαμοφύλακα να ξυπνήσει το λοχαγό και στη συνέχεια υποχρέωσε το λοχαγό να ξυπνήσει τους θαλαμιζόμενους στρατιώτες. Όταν αυτό συνέβη, ο ένοπλος τους ζήτησε να συγκεντρωθούν σε μια γωνία του θαλάμου. Επειδή, όμως, κάποιοι επιχείρησαν να διαφύγουν από το παράθυρο, άρχισε να βάλλει εναντίον τους με το αυτόματο, το οποίο έπαθε εμπλοκή και το αντικατέστησε με δεύτερο όπλο, που αφαίρεσε από τον οπλοβαστό. Ακολούθησε η ρίψη των χειροβομβίδων, που ήταν τοποθετημένες κάτω από τα κρεβάτια, οπότε επακολούθησε και το μακελειό, που δεν είχε προηγούμενο, ούτε -ευτυχώς- επαναλήφθηκε μέχρι σήμερα.
Στις 8 Ιουνίου 2000, η τρομοκρατική οργάνωση "17 Νοέμβρη" εκτέλεσε την τελευταία θεαματική ενέργεια της, που όμως πυροδότησε τα γεγονότα για την αρχή του τέλος της τα επόμενα χρόνια. Στις 7.45΄ το πρωί, δολοφονήθηκε ο Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος Στίβεν Σόντερς, μέσα στο αυτοκίνητο του, που ήταν σταματημένο στο φανάρι στο ύψος του Νοσοκομείου Υγεία της λεωφόρου Κηφισίας. Η αντίδραση των βρετανικών αρχών ήταν έντονη, ενώ αξιωματικοί της Σκότλαντ Γιάρντ έφτασαν στην Αθήνα και συνεργάστηκαν με τις ελληνικές αρχές τα επόμενα χρόνια συμβάλλοντας στην εξάρθρωση της οργάνωσης τον Ιούλιο του 2002.
[Βλ. σχετικά: Η ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ 17ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 2002 ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΒΗΜΑ]
Όπως ανέφερε το σχετικό τηλεγράφημα του Νομάρχη Χίου, Γεννάδη με ημερομηνία 08.06.1925:
"Ομάς πολιτών με επί κεφαλής τον Σταμάτιον Εμμανουήλ έσπασε την θύραν του Διοικητηρίου και ανελθούσα κατεβίβασεν τας ξένας σημαίας. Ο στρατός είνε κύριος της καταστάσεως. Οι στασιασταί ετράπησαν εις φυγήν. Ήρχισεν η κανονική λειτουργία του τηλεγραφείου ανοίξαντος τας πύλας του εις το Κοινόν. Ο Σαμιακός λαός πανηγυρίζει".
Η οριστική καταστολή του κινήματος θα ολοκληρωνόταν τις επόμενες ημέρες, ενώ τα κίνητρα των αδελφών Γιαγιά παραμένουν συγκεχυμένα, καθώς ελάχιστοι ιστορικοί έχουν ασχοληθεί με την -εκ του αποτελέσματος- ερασιτεχνική τους πρωτοβουλία (ενώ θα ήταν λάθος να βασιζόμαστε αποκλειστικά στα απομνημονεύματα του ενός εκ των αδερφών, ο οποίος προφανώς και παρουσίαζε τη δική του εκδοχή υπογραμμίζοντας και αποσιωπώντας ό,τι τον συνέφερε).
Στις 8 Ιουνίου 1965 σημειώθηκε ένα πρωτοφανές -και μοναδικό στα χρονικά- περιστατικό βίας σε στρατόπεδο του Κιλκίς, όταν νεοσύλλεκτος στρατιώτης, που αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, επιτέθηκε σε άλλους στρατιώτες με δύο αυτόματα και δέκα χειροβομβίδες. Τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων και ο δράστης, καθώς μία από τις χειροβομβίδες την έστρεψε κατά πάνω του, ενώ είκοσι ήταν οι τραυματίες του αδιανόητου αυτού περιστατικού, που σημειώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες.
Όπως διαβάζουμε στις εφημερίδες, ο στρατιώτης, του οποίου το όνομα δεν χρειάζεται ν' αναφέρουμε, είχε σκοπιά 1-3 το πρωί, αλλά την εγκατέλειψε στις 1.45΄. Αφού παράτησε το όπλο της σκοπιά του, διέρρηξε την αποθήκη οπλισμού του στρατοπέδου, απ' όπου αφαίρεσε ένα αυτόματο και δέκα χειροβομβίδες. Κατευθύνθηκε στο θάλαμο του, όπου υποχρέωσε το θαλαμοφύλακα να ξυπνήσει το λοχαγό και στη συνέχεια υποχρέωσε το λοχαγό να ξυπνήσει τους θαλαμιζόμενους στρατιώτες. Όταν αυτό συνέβη, ο ένοπλος τους ζήτησε να συγκεντρωθούν σε μια γωνία του θαλάμου. Επειδή, όμως, κάποιοι επιχείρησαν να διαφύγουν από το παράθυρο, άρχισε να βάλλει εναντίον τους με το αυτόματο, το οποίο έπαθε εμπλοκή και το αντικατέστησε με δεύτερο όπλο, που αφαίρεσε από τον οπλοβαστό. Ακολούθησε η ρίψη των χειροβομβίδων, που ήταν τοποθετημένες κάτω από τα κρεβάτια, οπότε επακολούθησε και το μακελειό, που δεν είχε προηγούμενο, ούτε -ευτυχώς- επαναλήφθηκε μέχρι σήμερα.
Στις 8 Ιουνίου 2000, η τρομοκρατική οργάνωση "17 Νοέμβρη" εκτέλεσε την τελευταία θεαματική ενέργεια της, που όμως πυροδότησε τα γεγονότα για την αρχή του τέλος της τα επόμενα χρόνια. Στις 7.45΄ το πρωί, δολοφονήθηκε ο Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος Στίβεν Σόντερς, μέσα στο αυτοκίνητο του, που ήταν σταματημένο στο φανάρι στο ύψος του Νοσοκομείου Υγεία της λεωφόρου Κηφισίας. Η αντίδραση των βρετανικών αρχών ήταν έντονη, ενώ αξιωματικοί της Σκότλαντ Γιάρντ έφτασαν στην Αθήνα και συνεργάστηκαν με τις ελληνικές αρχές τα επόμενα χρόνια συμβάλλοντας στην εξάρθρωση της οργάνωσης τον Ιούλιο του 2002.
[Βλ. σχετικά: Η ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ 17ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 2002 ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΒΗΜΑ]
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:
Ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία, που είχαν δημοσιευτεί στα πρακτικά της Ακαδημίας του Βερολίνου, αναπαρήγαγε η εφημερίδα "Αθηνά" στις 8 Ιουνίου 1861, που δείχνουν πόσο διαφορετικός -και πολύ λιγότερος- ήταν ο παγκόσμιος πληθυσμός τότε. Ο συνολικός πληθυσμός του πλανήτη υπολογιζόταν σε "1 δισεκατομμύριον και 228 εκατομμύρια κατοίκων", εκ των οποίων οι 369 εκατομμύρια ανήκαν στην καυκασιανή φυλή, τα 552 εκατ. στη μογγολική, 196 εκατ. στην αιθιοπική, μόλις 1 εκατ. στην αμερικανική και 200 εκατ. άνθρωποι προέρχονταν από τη μαλαϊκή φυλή.
Όσον αφορά τη διάδοση των θρησκειών, ο Χριστιανισμός είχε 365 εκατομμύρια οπαδούς, ο Ιουδαϊσμός 5 εκατομμύρια, 600 εκατ. υπολογίζονταν όσοι ανήκαν στις ασιατικές θρησκείες, 160 εκατ. οι Μουσουλμάνοι και 200 εκατ. οι πολυθεϊστές. Μεταξύ δε των χριστιανικών πληθυσμών "170 εκατομμύρια ανήκουσιν εις την Λατινικήν εκκλησίαν, 80 εκατομμύρια εις την Προτεσταντικήν και 76 εκατομμύρια εις την Γραικικήν".
Για τον τρόπο διασκέδασης των λαϊκών οικογενειών παλαιότερων εποχών, οι γνώσεις μας ξεκινούν από την εποχή που φτάνουν στην Ελλάδα οι Μικρασιάτες πρόσφυγες, οπότε εισβάλλει και το ρεμπέτικο τραγούδι. Παλιότερα, όμως, τι μουσική άκουγαν τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα της πρωτεύουσας; Η απάντηση βρίσκεται στο παρακάτω κείμενο, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Πατρίς" στις 8 Ιουνίου 1910. Όπως θα διαπιστώσετε, μπορεί να μην υπήρχαν τότε μπουζούκια, υπήρχαν όμως... σαντούρια και οι μερακλωμένοι πελάτες δεν έσπαγαν πιάτα, αλλά... ποτήρια.
"Και ενώ τα εννέα δέκατα των Αθηνών περνούν τας νύκτας των με το θέατρον, την Αλυσσίδα, τον κινηματογράφον και τον Μαρίνον, πλήθος ολόκληρων από τας εργατικάς τάξεις βαρυαναστενάζει και μερακώνεται υπό τους ήχους του σαντουριού και με τους γαργαρισμούς του αμανές της ωραίας Χάιδως.
Η σκηνή εκεί κάτω εις το Μεταξουργείον. Ένας κήπος δροσερός, ένα πάλκο και πλήθος κόσμου πνιγομένου εις στενόν χώρον. Οι θεαταί κάθονται πολλάκις ανά δύο εις μίαν καρέκλαν και πίνουν μίαν μπύραν εις τα δύο.
Επάνω εις το πάλκο τρεις γυναίκες φρεσκοβαμμέναι με βελούδινα φορέμαα και με φεσάκι, και η "κομπανία" με το σαντούρι, το βιολί και τους ταμπουράδες.
Ο αμανές αρχίζει, συνοδευόμενος και από χορόν. Τον συνοδεύουν στεναγμοί, βογγητά, αγριοκυττάγματα και από καιρού εις καιρόν το σπάσιμον ενός ποτηριού.
Ο διαβάτης νομίζει ότι ακούει κάποιαν πένθιμον λιτανείαν. Ο κοσμάκης όμως διασκεδάζει με την μελαγχολίαν που σκορπίζει η μονότονος ανατολική μουσική και φεύγει από τα σαντούρια αργά μετά το μεσονύκτιον υπό το κράτος πενθίμων και πολλάκις αγρίων σκέψεων.
Έτσι περνούν η βραδυές εις το Μεταξουργείον, το οποίον πιστόν εις τας παραδόσεις, δεν απηρνήθη τα σαντούρια και τον αμανέν".
Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά με το "Μπράβο" στη Σύρο έχουν γράψει τηλεοπτική ιστορία. Όμως, υπήρχε μια μερίδα κατοίκων του νησιού, που ήταν κάθετα αντίθετοι με τον συγκεκριμένο τρόπο προβολής της Σύρου. Η εφημερίδα "Καθημερινή" έγραφε στις 8 Ιουνίου 1996:
"Η "θεά" Ρούλα "επελαύνει" για άλλη μια φορά στη Σύρο, ενώ οι δημοτικές αρχές την υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες και ραδιόφωνα παιανίζουν για τον ερχομό της λαϊκής τηλεπαρουσιάστριας, καλώντας τους Συριανούς να συμμετάσχουν στη διοργάνωση μιας ακόμη θλιβερής φιέστας, καταγγέλει με χθεσινή επιστολή η κίνηση Πρωτοβουλία Πολιτών Σύρου. "Η ιστορία και η πολιτιστική παράδοση ενός νησιού παραχωρούνται αμαχητί στις αδηφάγες κάμερες" σημειώνεται χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια, ενώ γίνεται αναφορά στην παραχώρηση από τη δημοτική αρχή της ιστορικής αίθουσας του δημοτικού συμβουλίου Ερμούπολης ως σκηνικό των γυρισμάτων, καταγγέλεται η συμπεριφορά των εκπροσώπων της Τ.Α."..
Κακά τα ψέματα, πάντως, η προβολή της Σύρου από τα σόου της Ρούλας Κορομηλά επί σειρά ετών τόνωσε την τουριστική κίνηση του νησιού και φαντάζει περίεργη η τότε αντίδραση -πιθανότατα μιας μικρής μερίδας- των κατοίκων του.
Ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία, που είχαν δημοσιευτεί στα πρακτικά της Ακαδημίας του Βερολίνου, αναπαρήγαγε η εφημερίδα "Αθηνά" στις 8 Ιουνίου 1861, που δείχνουν πόσο διαφορετικός -και πολύ λιγότερος- ήταν ο παγκόσμιος πληθυσμός τότε. Ο συνολικός πληθυσμός του πλανήτη υπολογιζόταν σε "1 δισεκατομμύριον και 228 εκατομμύρια κατοίκων", εκ των οποίων οι 369 εκατομμύρια ανήκαν στην καυκασιανή φυλή, τα 552 εκατ. στη μογγολική, 196 εκατ. στην αιθιοπική, μόλις 1 εκατ. στην αμερικανική και 200 εκατ. άνθρωποι προέρχονταν από τη μαλαϊκή φυλή.
Όσον αφορά τη διάδοση των θρησκειών, ο Χριστιανισμός είχε 365 εκατομμύρια οπαδούς, ο Ιουδαϊσμός 5 εκατομμύρια, 600 εκατ. υπολογίζονταν όσοι ανήκαν στις ασιατικές θρησκείες, 160 εκατ. οι Μουσουλμάνοι και 200 εκατ. οι πολυθεϊστές. Μεταξύ δε των χριστιανικών πληθυσμών "170 εκατομμύρια ανήκουσιν εις την Λατινικήν εκκλησίαν, 80 εκατομμύρια εις την Προτεσταντικήν και 76 εκατομμύρια εις την Γραικικήν".
Για τον τρόπο διασκέδασης των λαϊκών οικογενειών παλαιότερων εποχών, οι γνώσεις μας ξεκινούν από την εποχή που φτάνουν στην Ελλάδα οι Μικρασιάτες πρόσφυγες, οπότε εισβάλλει και το ρεμπέτικο τραγούδι. Παλιότερα, όμως, τι μουσική άκουγαν τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα της πρωτεύουσας; Η απάντηση βρίσκεται στο παρακάτω κείμενο, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Πατρίς" στις 8 Ιουνίου 1910. Όπως θα διαπιστώσετε, μπορεί να μην υπήρχαν τότε μπουζούκια, υπήρχαν όμως... σαντούρια και οι μερακλωμένοι πελάτες δεν έσπαγαν πιάτα, αλλά... ποτήρια.
"Και ενώ τα εννέα δέκατα των Αθηνών περνούν τας νύκτας των με το θέατρον, την Αλυσσίδα, τον κινηματογράφον και τον Μαρίνον, πλήθος ολόκληρων από τας εργατικάς τάξεις βαρυαναστενάζει και μερακώνεται υπό τους ήχους του σαντουριού και με τους γαργαρισμούς του αμανές της ωραίας Χάιδως.
Η σκηνή εκεί κάτω εις το Μεταξουργείον. Ένας κήπος δροσερός, ένα πάλκο και πλήθος κόσμου πνιγομένου εις στενόν χώρον. Οι θεαταί κάθονται πολλάκις ανά δύο εις μίαν καρέκλαν και πίνουν μίαν μπύραν εις τα δύο.
Επάνω εις το πάλκο τρεις γυναίκες φρεσκοβαμμέναι με βελούδινα φορέμαα και με φεσάκι, και η "κομπανία" με το σαντούρι, το βιολί και τους ταμπουράδες.
Ο αμανές αρχίζει, συνοδευόμενος και από χορόν. Τον συνοδεύουν στεναγμοί, βογγητά, αγριοκυττάγματα και από καιρού εις καιρόν το σπάσιμον ενός ποτηριού.
Ο διαβάτης νομίζει ότι ακούει κάποιαν πένθιμον λιτανείαν. Ο κοσμάκης όμως διασκεδάζει με την μελαγχολίαν που σκορπίζει η μονότονος ανατολική μουσική και φεύγει από τα σαντούρια αργά μετά το μεσονύκτιον υπό το κράτος πενθίμων και πολλάκις αγρίων σκέψεων.
Έτσι περνούν η βραδυές εις το Μεταξουργείον, το οποίον πιστόν εις τας παραδόσεις, δεν απηρνήθη τα σαντούρια και τον αμανέν".
Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά με το "Μπράβο" στη Σύρο έχουν γράψει τηλεοπτική ιστορία. Όμως, υπήρχε μια μερίδα κατοίκων του νησιού, που ήταν κάθετα αντίθετοι με τον συγκεκριμένο τρόπο προβολής της Σύρου. Η εφημερίδα "Καθημερινή" έγραφε στις 8 Ιουνίου 1996:
"Η "θεά" Ρούλα "επελαύνει" για άλλη μια φορά στη Σύρο, ενώ οι δημοτικές αρχές την υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες και ραδιόφωνα παιανίζουν για τον ερχομό της λαϊκής τηλεπαρουσιάστριας, καλώντας τους Συριανούς να συμμετάσχουν στη διοργάνωση μιας ακόμη θλιβερής φιέστας, καταγγέλει με χθεσινή επιστολή η κίνηση Πρωτοβουλία Πολιτών Σύρου. "Η ιστορία και η πολιτιστική παράδοση ενός νησιού παραχωρούνται αμαχητί στις αδηφάγες κάμερες" σημειώνεται χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια, ενώ γίνεται αναφορά στην παραχώρηση από τη δημοτική αρχή της ιστορικής αίθουσας του δημοτικού συμβουλίου Ερμούπολης ως σκηνικό των γυρισμάτων, καταγγέλεται η συμπεριφορά των εκπροσώπων της Τ.Α."..
Κακά τα ψέματα, πάντως, η προβολή της Σύρου από τα σόου της Ρούλας Κορομηλά επί σειρά ετών τόνωσε την τουριστική κίνηση του νησιού και φαντάζει περίεργη η τότε αντίδραση -πιθανότατα μιας μικρής μερίδας- των κατοίκων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου