Σαν σήμερα: 5 Ιουνίου

Σήμερα είναι Τετάρτη, 5 Ιουνίου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Δύο Νομπελίστες γεννήθηκαν σαν σήμερα: ο Σουηδός οφθαλμολόγος Άλβαρ Γκούλστραντ (1862-1930, Νόμπελ Ιατρικής 1911 "για την εργασία του στο χώρο της ανατομίας του ματιού") και ο Ντένις Γκέιμπορ (1900-1979, Νόμπελ Φυσικής 1971 "για την εφεύρεση και εξέλιξη της ολογραφικής μεθόδου").

Σαν σήμερα γεννήθηκε μια κορυφαία προσωπικότητα, που αν όσο ζούσε είχε θεσπιστεί το Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών ενδεχομένως να το κέρδισε - σίγουρα πάντως θα το άξιζε. Ο λόγος γίνεται για τον Αμερικανό οικονομολόγο Τζον Μέιναρντ Κέινς (1883-1946), η θεωρία του οποίου για παρέμβαση του κράτους στην οικονομία και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας κατά τη διάρκειας μιας οικονομικής κρίσης -κι ας ανέβουν τα ελλείμματα, αυτά θα αποκλιμακωθούν από την ανάπτυξη της οικονομίας- συνέβαλε καθοριστικά στο γρήγορο τερματισμό της οικονομικής κρίσης που έπληξε τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το χρηματιστηριακό κραχ του 1929. Στην ευρωπαϊκή κρίση των τελευταίων ετών εφαρμόζονται τα ακριβώς αντίθετα, η βεμπεριανή θεωρία της διαρκούς λιτότητας και η θεοποίηση των χαμηλών ελλειμμάτων, με αποτέλεσμα η κρίση όχι απλά να επιμένει, αλλά ν' ανακυκλώνεται σ' ένα φαύλο κύκλο.

Οι Ισπανοί περηφανεύονται για δύο σημαντικούς καλλιτέχνες που γεννήθηκαν στις 5 Ιουνίου: τον ζωγράφο Ντιέγο Βελάθκεθ (1599-1660) και τον ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898-1936).

Στις 5 Ιουνίου γεννήθηκε ο Μεξικανός επαναστάτης Πάντσο Βίγια (1878-1923), από τα ηγετικά στελέχη της Μεξικανικής Επανάστασης στις αρχές του 20ου αιώνα.

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:

Στη Δανία γιορτάζεται η Ημέρα του Συντάγματος. Η Δανία απέκτησε το πρώτο της Σύνταγμα περίπου 6 χρόνια μετά την Ελλάδα, στις 5 Ιουνίου 1849, οπότε τερματίστηκε η περίοδος της απόλυτης μοναρχίας. Άλλωστε, σαν σήμερα το 1915 το Σύνταγμα της Δανίας τροποποιήθηκε προβλέποντας δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες, ενώ το 1953 τέθηκε σε ισχύ το σημερινό Σύνταγμα της χώρας, πολύ πιο προοδευτικό και δημοκρατικό σε σχέση με εκείνο του 1849. Επίσης, στη Δανία σήμερα είναι και η Γιορτή του Πατέρα.

Στο Ιράν γιορτάζεται η επέτειος από την εξέγερση του 1963 (5 και 6 Ιουνίου), μετά τη σύλληψη του Αγιατολλάχ Χομεϊνί, όταν εκείνος εξαπέλυσε σε ομιλία του σφοδρή επίθεση εναντίον του Σάχη της χώρας. Με αφορμή τα γεγονότα εκείνα, άλλωστε, αναδείχτηκε η ηγετική φυσιογνωμία του Χομεϊνί και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ανατροπή του καθεστώτος 15 χρόνια αργότερα.

Στο Σουρινάμ, τη μοναδική περιοχή της νοτίου Αμερικής που αποτελούσε ολλανδική αποικία, γιορτάζεται η 140η επέτειος από την άφιξη των πρώτων Ινδών εργατών, οι οποίοι ενσωματώθηκαν στη χώρα, βοήθησαν στην οικοδόμηση της και συνέθεσαν τις πολιτιστικές τους παραδόσεις με αυτές των ντόπιων κατοίκων σ' ένα απολύτως πετυχημένο μοντέλο πολυπολιτισμικής κοινωνίας. 

Στις Σεϋχέλλες, εν τω μεταξύ, σήμερα γιορτάζεται η Ημέρα της Απελευθέρωσης, που αναφέρεται στο πραξικόπημα της 5ης Ιουνίου 1977 και την άνοδο στην εξουσία του Φρανς-Αλμπέρ Ρενέ, που κυβέρνησε τη χώρα μέχρι το 2004.

Η πιο τραγική γιορτή εθνική γιορτή της ημέρας εντοπίζεται στο μικρό αφρικανικό κράτος Ισημερινή Γουινέα, όπου γιορτάζονται ως αργία τα γενέθλια του προέδρου της χώρας, του Τεόντορο Ομπιάνγκ Νγκουέμα Μπαζόνγκο. Τώρα, γιατί ο Μπαζόνγκο αποκαλείται "πρόεδρος" και όχι δικτάτορας ή μονάρχης, αυτό είναι ένα πάρα πολύ καλό ρητορικό ερώτημα, το οποίο αντικατοπτρίζει τα παράλογα της βυθισμένης στη φτώχεια αφρικανικής ηπείρου. Σύμφωνα με το κρατικό ραδιόφωνο της χώρας, πάντως, ο Μπαζόνγκο είναι "θεός" και αυτό λέει πολλά για την ποιότητα της δημοκρατίας στην Ισημερινή Γουινέα.

Τέλος, σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, την επέτειο από την έναρξη της πρώτης Διεθνούς Συνόδου για το Περιβάλλον στη Στοκχόλμη, στις 05.06.1972. Ένα μικρό αφιέρωμα μπορείτε να διαβάσετε εδώ: ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ, ΡΙΟ, ΓΙΟΧΑΝΕΣΜΠΟΥΡΓΚ: ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 5 Ιουνίου 1932, δέκα μέρες μετά την παραίτηση του, ο Ελευθέριος Βενιζέλος ορκίστηκε και πάλι πρωθυπουργός, εν μέσω της οικονομικής κρίσης που ταλαιπωρούσε τη χώρα, αφού ναυάγησε προηγουμένως η πρωτοβουλία για κυβέρνηση υπό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Η παρακάτω φωτογραφία των νέων υπουργών δημοσιεύτηκε την επόμενη μέρα στην εφημερίδα "Φωνή του Λαού":

Στις 5 Ιουνίου 1968, η δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι συγκλόνισε όχι μόνο τις ΗΠΑ, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Ο Κένεντι ήταν υποψήφιος για το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος εν όψει των προεδρικών εκλογών του ερχόμενου Νοεμβρίου. Την προηγούμενη μέρα της δολοφονίας του, μάλιστα, είχε κερδίσει στις προκριματικές εκλογές της Καλιφόρνια. Μετά την επιτυχία του εκφώνησε ευχαριστήρια ομιλία στους ψηφοφόρους του στο ξενοδοχείο "Ambassador" του Λος Άντζελες, στην κουζίνα του οποίου δολοφονήθηκε λίγη ώρα αργότερα από τον παλαιστινιακής καταγωγής Σιρχάν Σιρχάν. 

[Σχετικό θέμα: Η κατάρα της οικογένειας Κένεντι]

Στις 5 Ιουνίου 1975, στη Μ. Βρετανία πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή  της χώρας στην τότε ΕΟΚ -δυόμισι χρόνια αφότου έγινε μέλος- και ο βρετανικός λαός έδωσε καταφατική απάντηση με συντριπτικό ποσοστό 67.2%. Είναι ενδιαφέρον ότι φανατικοί υποστηρικτές της ευρωπαϊκής προοπτικής της Βρετανίας ήταν οι Συντηρητικοί, ενώ περισσότερο επιφυλακτικό φαινόταν το Εργατικό κόμμα -σήμερα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Άλλωστε, η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος ήταν προεκλογική εξαγγελία των Εργατικών, οι οποίοι είχαν κερδίσει στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1974.

Δύο βίαιοι, αλλά ιδιαιτέρως σύντομοι πόλεμοι διάρκειας έξι μόλις ημερών -και οι δύο- ξεκίνησαν σαν σήμερα. Πρόκειται αφενός για τον πόλεμο του 1967 μεταξύ του Ισραήλ και του μετώπου Αιγύπτου, Ιορδανίας και Συρίας, που κατέληξε σε άνετη επικράτηση του ισραηλινού στρατού καταλαμβάνοντας τη λωρίδα της Γάζας, τη Δυτική Όχθη, τα υψώματα του Γκολάν και τη χερσόνησο του Σινά, και αφετέρου για τον πόλεμο του 2000 μεταξύ Ρουάντας και Ουγκάντας, ο οποίος διεξήχθη σε... τρίτη χώρα, στην πόλη Κισανγκάνι της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - δημοσιεύματα:

Όταν πριν λίγα χρόνια ο τελευταίος Σοβιετικός ηγέτης, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, έκανε την περιβόητη διαφήμιση του για την αλυσίδα Pizza Hut, πολλοί έσπευσαν να κατηγορήσουν την καταναλωτική εποχή στην οποία ζούμε και τη διαφθορά των συνειδήσεων από τις διαφημιστικές εταιρίες. Ε, δεν είναι μόνο φαινόμενο της εποχής μας, να καταφεύγουν σε διαφημίσεις οι πολιτικοί που αποσύρονται από το δημόσιο βίο, ώστε να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Κάτι σε αντίστοιχο σε μικρότερη κλίμακα, αλλά και με περισσότερο έμμεσο -συνεπώς πιο ύπουλο- τρόπο γινόταν και πριν 110 χρόνια και μάλιστα εδώ, στην Ελλάδα.

Ο Ηλίας Β. Μαυρομιχάλης, της γνωστής οικογένειας των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, στην οποία είχε συμμετάσχει και ο ίδιος, και που αργότερα εξελέγη βουλευτής Γυθείου στο ελεύθερο ελληνικό κράτος, έστειλε μια επιστολή στην εφημερίδα "Άστυ", με την οποία εκθείαζε συγκεκριμένα χάπια -κλασικός τρόπος έμμεσης διαφήμισης εκείνη την εποχή. Η επιστολή του 95χρόνου τότε άνδρα δημοσιεύτηκε στις 5 Ιουνίου 1901 και είναι απολαυστική:

"Διατελώ την δύσιν του βίου μου, 95 ετών. Εκ νεανικής ηλικίας εφύλαξα και φυλάττω μέχρις ου κατέλθω εις τον τάφον την θρησκευτικήν εντολήν "αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν". Εις το διάστημα του βίου μου ουδέποτε ησθένησα, εκτός μόνον ότε επ' ολίγας ημέρας έμεινα εις την κλίνην νοσηλευόμενος εκ των οθωμανικών σφαιρών του πολέμου του ιερού αγώνος.

Θεωρώ καθήκον προς την ανθρωπότητα να διασαλπίσω και ήδη εις τα τελευταία της ζωής μου ευρισκόμενος, ότι τα καταπότια Πιγκ, δεν είνε μόνον σωτήρια και θαυματουργά, αλλά και ανανεώνουν τον γέροντα δίδοντα εις αυτόν νεανικάς δυνάμεις. Εξηγούμαι:

Προ ενός έτους έπαθον σπουδαίως από υπέρμετρον θλίψιν, με κατέλαβε μαρασμός, σκοτοδινιάσεις, ζαλάδα, απώλεια της μνήμης, βόμβοι ισχυροί εις τα ώτα, πόνοι εις τα νεφρά, νευραλγία εις διάφορα του σώματος μέρη, αδιαθεσία, δεν ηδυνάμην να βηματίσω κλπ. Ευτυχώς όμως έγκριτος ενταύθα ιατρός, μοι είπεν, ότι η πάθησίς μου είνε καθαρά αναιμία και να θέσω εις χρήσιν τα καταπότια Πιγκ.

Ακούσας την συμβουλήν του εξηκολούθησα να πάρω δύο και μόνον κυτία. Αλλ' ω του θαύματος! Τι να πρωτογράψω περί των θαυματουργών τούτων καταποτίων! Όχι μόνον έγεινα εντελώς καλά, αλλά παραβάλλομαι ήδη με εκείνους, οίτινες έχουσιν ηλικίαν 60 έως 70 ετών. Με θαυμάζουσιν οι εν τέλει της Λακωνικής διά την τόσον ταχέως επανελθούσαν υγείαν μου.

Μη αμφιβάλλων ότι και υμείς ενδιαφέρεσθε υπέρ της σωτηρίας της ανθρωπότητος, διά τούτο παρακαλώ υμάς, όπως ευαρεστούμενοι δημοσιεύσητε την παρούσαν μου".

Παράλληλα, δημοσιευόταν και η φωτογραφία του πάλαι ποτέ αγωνιστή της ελληνικής Επανάστασης: