Είναι ίσως η ασθένεια με τα πιο παράξενα συμπτώματα. Το σύνδρομο Κοτάρντ είναι μια εξαιρετικά σπάνια νευρολογική διαταραχή, όπου ο πάσχων θεωρεί ότι είναι.... νεκρός. Γι' αυτό το λόγο, άλλωστε, είναι γνωστό και ως "σύνδρομο του ζωντανού πτώματος" (Walking Corpse Syndrome).. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική για τα συμπτώματα της άγνωστης στους περισσότερους ασθένειας είναι η συνέντευξη ενός άνδρα, που δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική σελίδα του New Scientist.
Πριν εννιά χρόνια, ο Γκράχαμ, όπως αναφέρεται ο ασθενής στο σχετικό ρεπορτάζ, χωρίς να δίνονται περισσότερα στοιχεία, ξύπνησε το πρωί στο κρεβάτι του και είχε ένα περίεργο συναίσθημα ότι είχε πεθάνει, ότι ήταν ήδη νεκρός. Θεωρώντας τον εγκέφαλο του νεκρό και πιστεύοντας ότι ο ίδιος ήταν που τον είχε "σκοτώσει", έπεσε σε κατάθλιψη και μάλιστα αποπειράθηκε σε κάποια στιγμή ακόμη και ν' αυτοκτονήσει, αν και ο ίδιος το αντιλαμβανόταν τότε ως μια μορφή απελευθέρωσης από την κατάσταση του ζόμπι, που ένιωθε ότι βρισκόταν..
Δεν έτρωγε, αφού το θεωρούσε μάταιο από τη στιγμή που ένιωθε πεθαμένος, απώλεσε την αίσθηση της όσφρησης, καμία σκέψη δεν περνούσε από το μυαλό του, ήταν χαμένος στο κενό και στην επίμονη αυτή εντύπωση ότι βρισκόταν μεταξύ ζωής και θανάτου. Σύχναζε στο τοπικό νεκροταφείο, αφού θεωρούσε ότι εκείνος ήταν ο φυσικός του χώρος, εκεί έπρεπε να βρίσκεται κανονικά, ενώ ερχόταν συχνά η αστυνομία και τον γύρισε πίσω στο σπίτι του.
Το ότι κατάφερε να επιβιώσει οφειλόταν αποκλειστικά στις επίμονες προσπάθειες του αδερφού του και των λοιπών συγγενών. Θα περνούσαν οκτώ μήνες μέχρι ο Γκράχαμ ν' απευθυνθεί σε κάποιο γιατρό, στον οποίο μάλιστα είπε ότι ο εγκέφαλος του ήταν νεκρός ή -στην καλύτερη περίπτωση- ότι είχε χαθεί.
"Είναι δύσκολο να το εξηγήσω", αναφέρει στη συνέντευξη του στο New Scientist. "Απλά αισθανόμουν ότι ο εγκέφαλος μου δεν υπήρχε πια. Επέμενα να λέω στους γιατρούς ότι οι ταμπλέτες δεν θα μου έκαναν καλό, επειδή δεν είχα εγκέφαλο. Τον είχα κάψει στο μπάνιο.... Ήμουν ενοχλημένος. Δεν ήξερα πώς μιλούσα ή έκανα οτιδήποτε χωρίς εγκέφαλο. Όμως σε ό,τι με αφορούσε, δεν τον είχα... Ήταν ένας εφιάλτης".
Οι γιατροί δεν μπορούσαν να πείσουν τον Γκράχαμ με λογικά επιχειρήματα και τον παρέπεμψαν σε δύο νευρολόγους: τον καθηγητή Άνταμ Ζίμαν του Πανεπιστημίου Έξετερ στη Μ. Βρετανία και τον καθηγητή Στίβεν Λόρεϊς του Πανεπιστημίου της Λιέγης στο Βέλγιο, οι οποίοι έπρεπε να τον πείσουν για το προφανές: ότι ήταν ολοζώντανος. Αν και οι γιατροί δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν πόσα ακόμη αντίστοιχα περιστατικά ασθενών με σύνδρομο Κοτάρντ υπάρχουν στον κόσμο, μία μελέτη του 1995 εντόπισε δύο κρούσματα της νόσου σε ηλικιωμένους ασθενείς στο Χονγκ Κονγκ.
Ο Γκράχαμ υπεβλήθη σε τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίου (P.E.T.), κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι ο εγκέφαλός του βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με οποιονδήποτε ανθρώπινο εγκέφαλο κατά τη διάρκεια του ύπνου ή σαν να βρισκόταν σε κώμα. Ο καθηγητής Λόρεϊς χαρακτηρίζει πρωτοφανές περιστατικό την περίπτωση του, που φαίνεται να αποτελεί μια μορφή κατάθλιψης. "Ήταν η μοναδική φορά που η γραμματέας μου μου είπε: Είναι πολύ σημαντικό να έρθετε να δείτε και να μιλήσετε σ' αυτόν τον άνθρωπο, επειδή μου λέει ότι είναι νεκρός", θυμήθηκε στο New Scientist.
Σήμερα, ύστερα από εντατική ψυχοθεραπεία και ειδική φαρμακευτική αγωγή, ο Γκράχαμ βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση, αν και δεν είναι πλήρως θεραπευμένος. "Δεν θα μπορούσα να πω ότι έχω επιστρέψει στο φυσιολογικό, όμως αισθάνομαι πολύ καλύτερα τώρα, βγαίνω έξω και κάνω πράγματα γύρω από το σπίτι", σημειώνει. Αν και δεν θεωρεί πλέον ότι είναι νεκρός, ωστόσο μερικές φορές όλα του φαίνονται "κάπως περίεργα". Ξεκαθαρίζει, ωστόσο, ότι αισθάνεται τυχερός που είναι τώρα ζωντανός.
Σχετικά θέματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου