30 Οκτωβρίου 2012

Κι όμως, το 2012 υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η Γη είναι... επίπεδη!


Αν σας ρωτούσε κάποιος στο δρόμο τι σχήμα έχει ο πλανήτης, όλοι θα απαντούσατε "σφαίρα" ή "σαν ανάποδο αβγό".. Κανείς, φαντάζομαι, δε θα σκεφτόταν καν να απαντήσει ότι "η γη είναι επίπεδη", εκτός κι αν ήθελε να σπάσει πλάκα. Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που δεν ζουν στα βάθη της ζούγκλας, αλλά στην προοδευμένη Αγγλία, οι οποίοι - ούτε λίγο ούτε πολύ - διακηρύττουν ότι ο πλανήτης μας είναι ένας... δίσκος.
Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και μαθηματικός Πυθαγόρας θεωρείται ως ο πρώτος που διατύπωσε την άποψη ότι η Γη δεν είναι επίπεδη. Μέχρι τότε, σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, ακόμη και στους πιο προηγμένους στην αστρονομία, όπως οι Βαβυλώνιοι, επικρατούσε η αντίληψη ότι η Γη ήταν επίπεδη.Ο συλλογισμός του Πυθαγόρα βασιζόταν στην απλή παρατήρηση ότι τόσο η Σελήνη όσο και ο Ήλιος είχαν σφαιρικό σχήμα, άρα ήταν πολύ πιθανό να έχει το ίδιο σχήμα και ο πλανήτης μας. Πολλά χρόνια αργότερα, ο Αριστοτέλης θα υποστήριζε αυτήν την άποψη στο έργο του Περί Ουρανού, ενώ παράλληλα θα επιχειρούσε να εκτιμήσει την περιφέρεια του πλανήτη.
Έκτοτε, άρχισαν να κερδίζουν έδαφος οι απόψεις περί σφαιρικότητας της Γης. Στην πραγματικότητα, ο πλανήτης δεν είναι μια τέλεια σφαίρα, όπως πίστευε ο Πτολεμαίος, αλλά έχει ένα ιδιαίτερο ελλειψοειδές (οβάλ) σχήμα, που ονομάζεται γεωειδές. Οι εικόνες που παίρνουμε από τους δορυφόρους δείχνουν τους δύο πόλους του πλανήτη κάπως πεπλατυσμένους σε σχέση με τον ισημερινό. Σε κάθε περίπτωση, το τελευταίο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς στη σημερινή εποχή, εν έτει 2012, που ο άνθρωπος έχει κατακτήσει το διάστημα, να υπάρχουν άνθρωποι που να πιστεύουν ότι όλα αυτά που πιστεύουμε είναι μια απάτη και ότι η Γη είναι στην πραγματικότητα επίπεδη!
Ο Flat Earth Society είναι ένας παγκόσμιος οργανισμός, οι ρίζες του οποίου φτάνουν μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα και στον Άγγλο εφευρέτη Samuel Birley Rowbotham. Επικαλούμενος κείμενα της Βίβλου, ο Rowbotham ανέπτυξε την ονομαζόμενη Ζετετική Αστρονομία (Zetetic Astronomy) υποστηρίζοντας ότι η Γη είναι ένας δίσκος με επίκεντρο την περιοχή του Βόρειου Πόλου, ενώ στα νότια άρα της υπάρχει ένας τοίχος πάγου που τη χωρίζει από τον ουρανό, τον ήλιο, τους πλανήτες κλπ.
Ο όλος συλλογισμός είναι αρκούντως παράλογος για ν' απορεί κανείς πώς βρέθηκαν άνθρωποι να πιστέψουν σε αυτόν, γεγονός πάντως είναι ότι μετά το θάνατο του Rowbotham ιδρύθηκε μια Παγκόσμια Ζετετική Κοινωνία, ένας οργανισμός που ανέλαβε να προωθήσει τη διδασκαλία του.
Ο σύγχρονος Flat Earth Society ιδρύθηκε επίσημα το 1956 από τον Samuel Shenton, μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας και της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρίας, όπως διαβάζουμε στη επίσημη σελίδα του οργανισμού στο ίντερνετ (theflatearthsociety.org), αν και οι πληροφορίες μιλάνε για έναν απλό στιχουργό. Από το 1971, όταν ο Shenton πέθανε, ο οργανισμός άλλαξε δύο φορές πρόεδρο. Κάποια στιγμή έφτασε να αριθμεί μέχρι και 2.000 μέλη, όταν άρχισε η παρακμή, περιέπεσε σε αδράνεια και ανασυστάθηκε το 2004.
Η απορία όλων είναι πώς στο καλό άνθρωποι που ζουν στο σύγχρονο κόσμο - η έδρα του Flat Earth Society βρίσκεται στην Αγγλία - πιστεύουν αυτές τις αστειότητες. Οι φωτογραφίες της NASA δεν τους λένε τίποτα. "Πρόκειται για Συνωμοσία, ώστε να κρατήσουν κρυφό το πραγματικό σχήμα της Γης" είναι η απάντηση τους και θεωρούν τις φωτογραφίας προϊόν μοντάζ..
Πιστεύουν ότι ο πλανήτης έχει το σχήμα ενός κυκλικού δίσκου "όπως το λογότυπο του ΟΗΕ" ή όπως στην παρακάτω φωτογραφία:

Το νερό των ωεκανών δεν πέφτει, επειδή υπάρχει αυτός "ο μεγάλος τοίχος πάγου" στις άκρες, όπως διακήρυττε ο Rowbotham, το ύψος του οποίου είναι 150 πόδια ή περισσότερο. Ποιος είναι αυτός ο τοίχος για τον οποίο μιλούν οι FlatEarthers και κανείς δεν βλέπει; Η.. Ανταρκτική, για την οποία δεν πιστεύουν ότι αποτελεί έναν ξεχωριστό πλανήτη, αλλά στην πραγματικότητα περιβάλλει τον "δίσκο".
Ο μέσος άνθρωπος γνωρίζει ότι οι μέρες και οι νύχτες εναλλάσσονται καθώς η Γη περιστρέφεται ταυτόχρονα γύρω και από τον εαυτό της και από τον ήλιο, ενώ γύρω από τον πλανήτη περιστρέφεται η Σελήνη, ο φυσικός του δορυφόρος. Δεν ισχύει αυτό για τους FlatEarthers, οι οποίοι θεωρούν ότι ο ήλιος και το φεγγάρι είναι "προβολείς που φωτίζουν ορισμένα μόνο μέρη", θεωρώντας ότι με αυτήν την ερμηνεία εξηγείται το γιατί υπάρχουν οι μέρες και οι νύχτες.
Βέβαια, δεν αρνούνται ότι ο ήλιος και οι υπόλοιποι πλανήτες είναι όντως σφαιρικοί. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για τη Γη, επειδή "δεν είναι σαν τους άλλους πλανήτες", αλλά είναι μοναδική. Πιστεύουν ότι η δύση και η ανατολή του ήλιου δεν είναι τίποτε άλλο από "αποτέλεσμα προοπτικής. Καθώς ο ήλιος απομακρύνεται, μοιάζει να εξαφανίζεται, επειδή όλα μικραίνουν, και τελικά εξαφανίζεται επειδή φεύγει μακριά".
Αντίστοιχα, η εναλλαγή των εποχών είναι το αποτέλεσμα της μεταβολής της ακτίνας της τροχιάς του ήλιου γύρω από τον άξονα της Γης. Όταν στο "βόρειο δακτύλιο" - αφού δεν πιστεύουν ότι η Γη είναι σφαιρική, δεν πιστεύουν και σε ημισφαίρια - έχουμε καλοκαίρι, η ακτίνα αυτή είναι μικρότερη και γίνεται μεγαλύτερη όταν έχουν καλοκαίρι στο "νότιο δακτύλιο".
Η έκλειψη της Σελήνης δεν είναι τίποτε άλλο από την παρεμβολή ενός ουράνιου σώματος που ονομάζεται "αντι-φεγγάρι" (anti-moon), το οποίο παρεμβάλλεται ανάμεσα στη Γη και στο δορυφόρο της.
Βαρύτητα; Δεν υπάρχει, αλλά ένας "Παγκόσμιος Επιταχυντής" παράγει αποτελέσματα παρόμοια με αυτά που η επίσημη φυσική ονομάζει "βαρύτητα της γης". Δέχονται ότι το φεγγάρι και τ' άλλα αστέρια έχουν βαρύτητα, όμως αυτό δεν ισχύει για τον πλανήτη μας. "Είναι σαν να μπερδεύουμε τα ερπετά με τα θηλαστικά" είναι το... "ατράνταχτο" επιχείρημα τους.
Και με τις πυξίδες τι γίνεται; Ο "τοίχος πάγου" μοιάζει σαν να είναι ο νότιος πόλος της Γης, καθώς είναι το πιο απομακρυσμένο σημείο του πλανήτη σε σχέση με αυτό που εμείς οι... αμόρφωτοι αποκαλούμε Βόρειο Πόλο, ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο του δίσκου, σύμφωνα με τους FlatEarthers.
Νομίζω αρκετά "κάηκε" ο εγκέφαλος σας, όπως και ο δικός μου που έκατσα και διάβασα αυτά και άλλα πολλά που γράφουν στη σελίδα του στο ίντερνετ.
Ποια είναι τα τελικά συμπεράσματα: Πρώτον, ευτυχώς για μας, συνωμοσιολόγοι δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα, αλλά ζουν ακόμη και στα πιο αναπτυγμένα σημεία του πλανήτη και δεύτερον, τα όρια της ανθρώπινης ανοησίας είναι βαρέλι δίχως πάτο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου